21 مدال طلا.اگرچه کاروان ایران عملکرد قابل قبولی در بازی های آسیایی داشت و نسبت به دوره های قبل رکورد کسب مدال طلا را شکست اما عملکرد بعضی رشته های ورزشی در این رقابت ها چنگی به دل نزد.رشته هایی که قبل از اعزام کاروان امید اصلی کسب مدال به حساب می آیند و با وجود هزینه های زیاد برای آماده سازی درست سربزنگاه نتیجه ای گرفتند که شاید اگر عملکرد رشته هایی مثل تیراندازی،دوچرخه سواری و ...نبود شاید کاروان ایران را با سر به زمین می زدند.

 

رشته هایی مثل فوتبال،وزنه برداری،قایقرانی،جودو و البته بسکتبال.عملکرد ضعیف این رشته ها کار را تا جایی پیش برد که وزیر ورزش و جوانان هم به حرف آمد و در مصاحبه هایی که در خلل این رقابت ها انجام می داد از آنها انتقاد می کرد.گودرزی حتی درباره بعضی از رشته ها پارا فراتر گذاشت و از اصلاحات و تغییرات اساسی در فدراسیون ها سخن گفت و عنوان کرد:«آقایان باید فکر به حال نتایجی که گرفته اند باشند.جبران این نتایج ضعیف در بعضی از فدراسیون ها باید با تغییرات اساسی همراه باشد.»

نخستین فدراسیون ناکام فوتبال بود.تیم امید هنوز پایش به اینچئون نرسیده بود با شکست مقابل ویتنام و تساوی با قرقیزستان بلیت برگشت به ایران را اوکی کرد تا بار دیگر علی کفاشیان مورد انتقاد قرار بگیرد.فدراسیونی که در چند وقت اخیر کلکسیون ناکامی هایش در حال تکمیل شدن است.البته و با توجه به شرایط ویژه ای که فوتبال دارد برگزاری مجمع این فدراسیون شاید به این زودی ها برگزار نشود و حتی اگر مجمع هم برگزار شود احتمال برکناری رییس خیلی ضعیف است.اما شکی وجود ندارد که در برنامه های وزارت خانه کنار گذاشته شدن علی کفاشیان کلید خورده است.

فدراسیون بعدی دوومیدانی بود.فارغ از مدال طلای احسان حدادی و مدال نقره لیلا رجبی،وزارت ورزش هزینه زیادی برای این رشته ورزشی کرده بود.نمایندگان پرتاب چکش ایران که ماه های زیادی در اردوهای خارجی بودند هر سه،پرتاب های خودشان را به تور زدند تا با همین اتفاق اسباب انتقاد وزیر از داوری(رییس فدراسیون)را فراهم کنند.این در حالی است که در سایر ماده ها و به خصوص دوومیدانی(ماده 4 در 400 متر)ورزشکاران ایران دور از انتظار ظاهر شدند تا ناکامی دیگری در پرونده این فدراسیون ثبت شود.

به وزنه برداری می رسیم.فدراسیونی که در راس آنها حسین رضازاده قراردارد.طبق گفته خود رضازاده آنها قراربود بین 4 تا 5 مدال بگیرند اما در اینچئون شرایط طور دیگری رقم خورد تا این فدراسیون هم در دسته فدراسیون هایی قرار بگیرد که لقب ناکام را به آنها داده اند.مجمع فدراسیون وزنه برداری نزدیک است(بهمن ماه) و با توجه به اینکه حسین رضازاده مشکل دو شغله بودن را دارد احتمالا بی خیال شورای شهر می شود تا بتواند فعالیتش را در فدراسیون وزنه برداری ادامه بدهد.البته باید دید که شرایط چطور رقم می خورد و با توجه به ناکامی اخیر مجالی برای شرکت کردن او در انتخابات باقی می ماند یا اینکه او و وزنه بردارانش در مسابقات جهانی که چند روز دیگر در قزاقستان برگزار می شود خط قرمزی روی تمام این ناکامی ها می کشند.

اوضاع و احوال فدراسیون جودو هم که چندان تعریفی ندارد.این فدراسیون عین خود ناکامی است و در کنار فدراسیون فوتبال قرار می گیرد.رستگار در اینچئون به رستگاری نرسید و حالا شرایطی راتجربه می کند که شاید به زودی از صندلی ریاست بر فدراسیون جدا پایین بیاید.

به این فدراسیون های ناکام باید بسکتبال را هم اضافه کرد.هیچ بهانه و توجیهی برای این فدراسیون که نتوانستند مدال طلای بازی های آسیایی را کسب کنند وجود ندارد.فدراسیونی که در شمارش مدال طلا قبل از اعزام کاروان ایران جزو 5 فدراسیون اول بود و ...مجموع این ناکامی ها دست در دست هم داد تا وزیر ورزش را مجاب کند که به فکر تغییر و تحول در فدراسیون های ناکام بیفتد.حتی شنیده شده که قرار است در روزهای آینده گودرزی با تک تک روسای فدراسیون ناکام در بازی های آسیایی جلسه ای برگزار کند تا پس از شنیدن توضیحات آنها درباره ادامه حضور فعالیت شان تصمیم گیری کند.