حمید جاسمیان، پس از اتفاقات جشن پیراهن پرسپولیس و ترک مراسم اظهار داشت: با توجه به درخواست آقایان پیشکسوتانی مانند من، درخشان، پنجعلی و خیلی دیگر از بزرگانی که برای پیراهن پرسپولیس بدون ادعایی عرق ریختند به این مراسم دعوت شدیم اما دوست دارید بدانید چه کسی همه کاره مجلس می‌شود؟ فردی به نام اکبر عبدی و لاله اسکندری و یا بهنوش بختیاری. دلیلش را می‌دانید چون امثال من جاسمیان بدبخت هستیم. چون ما را به تصویر نمی‌کشند و مردم ما را فراموش کرده‌اند و باید جایی برای نشستن نداشته باشیم! من باید اعتراف کنم تا صدایم به گوش این مردم برسد، الان زنده ام و اعتراض می کنم تا فردا که در این جمع نبودم آقایان نیایند بگویند آدم خوبی بود و همه چیز را با یک فیلم بازی کردن تمام کنند. تقدیر از پیشکسوتان می‌ماند برای دور ورزشگاه شیرودی آن هم با یک نمایش!

وی افزود: من از شما سوال می‌کنم؛ آقای دایی شما که از پوست و خون ورزش و فوتبال ایران هستید و با چندین بخیه روی سر خودتان برای این فوتبال زحمت کشیدید، آیا آنجا جای عبدی و بهنوش بختیاری بود؟ آقای دایی تو سرمربی تیم عزیز من هستی و من تو را دوست دارم اما با قلب شکسته‌ام می‌خواهم این حرف‌ها را بزنم. آیا تو نمی‌توانستی دست دو پیشکسوت پرسپولیس را بگیری و آن بالا ببری؟ یعنی اسپانسر باشگاه برای رسیدن به هدفش حق دارد باشگاه را با پیشکسوتانش زیر پا له کند؟ به نظر شما نماد باشگاه پرسپولیس لاله اسکندری و بهنوش بختیاری هستند یا جاسمیان، علی پروین، بهزادی و یا کلانی و حتی درخشان؟ می‌شود یک نفر جواب سوال من را بدهد؟ خدا پدر پروین را بیامرزد، همیشه می‌گوید این مسئولان مُرده‌پرستند و وقتی یک نفر از بین ما رفت فقط یاد گرفته‌ایم لباس مشکی بپوشیم و دور ورزشگاه شیرودی راه برویم اما تا موقعی که زنده‌اند برای این پیشکسوتان چه کار کرده‌ایم. باور کنید در این جشن صد بار از خودم بی‌خود شدم که چرا باید در باشگاهی که متعلق به من نیست و متعلق به سی میلیون هوادار و پیشکسوت است این فاجعه پیش آید. مگر هنرمندان دست جاسمیان و بهزادی را می‌گیرند و به مراسم‌های خود می‌برند؟ صد درصد خیر. چون حرف‌های ما خریداری ندارد و قطعا می‌دانم اگر هم الان از تریبون خبرگزاری فارس، حرف می‌زنم همه می‌گویند دنبال خودنمایی است. همه به دنبال نتایج بازی هفته اول لیگ برتر هستند، نه درد و غصه و بعض این پیشکسوتان که هر روز جایشان دراین فوتبال علی‌رغم شعارها تنگ‌تر می‌شود.

وی در پاسخ سوالی در خصوص غیبت علیرضا رحیمی در این مراسم نیز، گفت: خدا پدر و مادر رحیمی را بیامرزد چرا باید به این جلسه می ‌آمد؟ آقای رحیمی می‌دانست که چه اتفاقی می‌خواهد بیفتد. باور کنید دیشب رحیمی به من زنگ زد و از اتفاقات پیش آمده ناراحت بود. این مدیر بامعرفت که من حتی از آمدنش انتقاد هم کرده‌ام عذرخواهی کرد و مرا شرمنده خودش کرد. اینها چه کسانی هستند که درباره باشگاه پرسپولیس تصمیم‌هایی را گرفتند که الان این باشگاه و آبروی رحیمی را به خطر انداختند. من از شما سوال می‌کنم ما چه کاره پرسپولیسیم؟ تا کی می‌خواهیم شعار بدهیم؟ من اولین کاپیتان پرسپولیس در ایران هستم و به نظر ما اگر حرفی می‌زنم می‌خواهم خودم را بزرگ کنم؟ ناصر محمدخانی و درخشان را که قبول دارید اینها برای خودشان کسانی بودند چرا یک نفر از این افراد را صدا نکردند؟ برای من عبدی و همه هنرپیشه‌ها عزیزند اما نباید یک پیشکسوت بغل آنها در جشن پیراهن پرسپولیس باشد؟ آقایان این عزیزان سرمایه‌های فوتبال نیستند و شما باشگاه پرسپولیس را به تمسخر گرفته‌اید. بهنوش بختیاری چه کاره این فوتبال است که باید در جشن پیراهن پرسپولیس به عنوان سمبل باشد؟ به خدا نمی‌دانم چه حرفی بزنم. زبانم بند آمده بود. ما باید به جای باشگاه پرسپولیس به دنبال باز کردن دکان و مغازه‌های دیگر باشیم که این را هم به باشگاه تبریک می‌گویم.

وی در پاسخ سوالی که به نظر برخی‌ها شما خودتان هم علی‌رغم اصرارها دوست نداشتید زیاد به ردیف‌های جلوتر بیایید، گفت: آقایان من اصلا جا نداشتم که درون مجلس باشم. اعتراض کردیم با میکروفن ما را صدا کردند تازه یادشان افتاد اولین کاپیتان پرسپولیس هم زنده است. سپس من به داخل آمدم و وضعیت را دیدم سریعا مراسم را ترک کردم. وقتی آقای پژمان بازغی پشت میکروفن شجره‌نامه پرسپولیس را می‌خواند من باید چه چیزی را نگاه کنم؟ مگر در پرسپولیس قحط‌ الرجال است؟ حمید درخشان برای خودش کسی نیست؟ محمد صادقی، عربشاهی و خیلی دیگر از مو سفیدان که در آن مراسم بودند چه کاره بودند؟ آقایان مجری آورده‌اند که نمی‌داند فوتبال چیست؟ بهتر نبود مجری می‌آمد که چهار پیشکسوت را می‌شناخت؟ وقتی آقای خادم برای این باشگاه به عنوان یک کشتی‌گیر تصمیم می‌گیرد و هیأت مدیره را انتخاب می‌کند همین می شود. اسپانسر جولان می‌دهد و می‌خواهد برای مدیرعامل تعیین تکلیف کند. پس ما نباید انتظار داشته باشیم که آقای خادم انتخابی از این بهتر داشته باشد.

جاسمیان در پایان خاطرنشان کرد: من به رحیمی حق می‌دهم البته با حضور خانم بهنوش بختیاری نیازی به حضور آقای رحیمی نبود. من نمی‌دانم چه کسانی این عزیزان هنرمند را وارد فوتبال کرده به نظر من ما چیزهای دیگری را در باشگاه پرسپولیس درست کرده‌ایم که باید مسئولان به فکر این اتفاقات باشند چون علی‌رغم شعارها پیشکسوتانی که هنوز از ذهن ما نرفته‌اند آنها را در حال کُشتن هستیم. آن هم با این حرکاتی که به نظرم در تاریخ فوتبال بی‌نظیر است. آقایان مسئولان باشگاه پرسپولیس و آقای خادم دست شما درد نکند، اما آقای رحیمی خیلی بزرگی که با دلجویی‌ات نشان دادی مردی. هیچ وقت از یادم این کار قشنگت پاک نمی‌شود.