راي مخالف خياباني به روحاني و ناطق

«من نبودم دستم بود تقصیر آستینم بود» بازی های این روزهای اصلاح طلبان و در راس آن هادی خامنه ای(مدیر مسئول روزنامه حیات نو) که میگوید هیچ وقت شعار جریان اصلاحات«نه غزه نه لبنان» نبوده است بیشتر از آنکه مایه نگرانی باشد جای خوشحالی دارد، هادی خامنه ای نه فرار رو به جلو را بلد است نه ذره ای تعقل دارد که هنوز 5سال بیشتر از روز قدس جنجالی سال88 نگذشته است و خیلی چیزها از ذهن مردم(حتی مخالفان نظام) پاک نشده است و صرفا با شعبان بی مخ بازی هایش یک چیز را ثابت می کند: قدرت جمهوری اسلامی!

این قدرت جمهوری اسلامی است که سبزهای دیروز حالا برای حمایت از غزه و لبنان سعی می کنند از همدیگر سبقت بگیرند، آنچه ماند«مرگ بر اسراییل»مردم خداجوی روز قدس88 بود نه شعار جماعتی که پایه و اساس گفتمانشان بر التقاط است و ابایی ندارند هم دم از خمینی بزنند، هم برای منتظری اشک بریزند، هم سنگ مصدق و بازرگان را به سینه بزنند و در نهایت با شعار رای به نخست وزیر امام(ره)علیه فلسطین و لبنان شعار دهند...

این قدرت جمهوری اسلامی است که مخالفان کف خیابانی اش که یک روز تا چندهزار نفر به جمعیتشان اضافه میشد سودای حرکت به سمت خیابان جمهوری و بیت رهبری را داشتند برای انتخابات ریاست جمهوری به حسن روحانی(سیاستمدار راست سنتی و عضو جامعه روحانیت مبارز جناح مقابل مجمع روحانیون مبارز) رضایت دهند و قبله آمال و آرزوهایشان برای مجلس میرسد به شیخ علی اکبر ناطق نوری(روحانی دیگر راست سنتی که 2خرداد رای به او رای به افراطی گری بود و حالا به او میگویند شیخ اعتدال)...این قدرت جمهوری اسلامی است که تک تک آنها که تا ردصلاحیت میشدند تهدید به خروج از حاکمیت می کردند و فکر می کردند بدون آنها انتخابات رونقی ندارد(و در انتخابات شورای دوم بدون نظارت استصوابی شورای نگهبان هر که را خواستند کاندیدا کردند و نهایتا مشارکت در تهران 12درصد شد!)حالا مصاحبه پشت مصاحبه می کنند و حرف از اعتقادشان به نظام و رهبری میزنند...

راستی حالا که «آن مرد که هلوکاست را انکار می کرد رفته است!» چه خبر از مذاکرات با کدخدا؟...