فردوسی پور مهمترین رسانه فوتبالی ایران

بُرديم و رفتيم مرحله نهايي ليگ جهاني.

خيلي تميز و حرفه اي.

گزارشگري ِ عزتمندانه يعني آنچه امروز در جريان بازي ايران و لهستان اتفاق افتاد.

ايتاليا و لهستان و برزيل را (يعني قدرت هاي واليبال ِ جهان را) فني و با اعتماد به نفس بُرديم؛

و اين لهستاني ها و ايتاليايي ها و برزيلي ها بودند كه متعجب و شگفت زده شدند از قدرت نوظهوري كه در برابرشان قد علم كرده و سيستم ِ عصبي شان را به هم ريخته.

حتي رفتن ِ ولاسكو هم نتوانست باور واليباليست ها به توانايي هايشان را كم كند. 

كه اگر جهش فني و تكنيكي شان را صرفا مديون ِ حضور ولاسكو مي دانستند، مثل الان ِ فوتباليست ها كه رفتن و ماندن ِ كي روش برايشان حكم ِ مرگ و زندگي پيدا كرده، به دست و پا زدن مي افتادند.

بخش مهمي از باورهاي ذهني ِ همه ي ما تحت تاثير رسانه است.

و كيست كه نداند شخص  فردوسي پور مهم ترين رسانه ي فوتبالي ايران است؛‌ اگر نگوييم تنها رسانه ي اثرگذار!

گفتمان ِ توسري زدن به ايران و ايراني تنها منطقي است كه فردوسي پور در دنياي فوتبال مي شناسد.

با وجود ِ اين همه سم ِّ مسموم ِ ما نمي توانيم  كي روش كه هيچ بزرگ تر از او هم نمي تواند فوتبال ايران را تكان بدهد.

پ.ن: اين نوشته به اين معنا نيست كه رسانه تنها عامل اثر گذار در موضوع مورد بحث است.

پ.ن2: يكي نيست اين پيوست فرهنگي ِ تيم ملي واليبال رو برسونه؟!!