نگاهی منطقه ای به جام جهانی ۲۰۱۴

پايگاه خبري تحليلي «پارس»-اما شاید بد نباشد، این‌بار به تفکیک مناطق مختلف، ۳۲ تیم حاضر در جام‌جهانی را مورد بررسی قرار دهیم.این تفکیک به این صورت است؛

اسکاندیناوی

تا به‌ حال هیچ تیمی از سردسیرترین منطقه اروپا صاحب جام‌جهانی نشده است. بهترین عملکرد این منطقه در تاریخ جام‌های جهانی ‌سال ۱۹۵۸ رقم خورد؛ زمانی که برای اولین و آخرین‌بار در تنها میزبانی اسکاندیناوی از جام‌جهانی، سوئد میزبان به فینال رسید و هرچند با ستاره‌های مانند لیدهولم، گل اول را وارد دروازه برزیل کرد اما در نهایت پرگل‌ترین فینال تاریخ جام‌جهانی را ۵ بر ۲ به هم‌تیمی‌های پله ۱۷ساله باخت. مقام سوم سوئد در جام‌جهانی ۱۹۹۴ هم دیگر لحظه ماندگار اسکاندیناوی در جام‌جهانی را رقم زد. برای منطقه‌ای که هنوز کشورهایی با حسرت حضور در جام‌جهانی دارد، غیبت در جام‌جهانی ۲۰۱۴ چندان جالب نیست. برای اولین‌بار از جام‌جهانی ۱۹۸۲، هیچ‌یک از تیم‌های این منطقه در جام‌جهانی نماینده‌ای ندارد. حالا در دانمارک، کشوری که روزی قهرمان جام ملت‌های اروپا شد و همچنین ایسلند (تیمی در حسرت حضور در جام جهانی) نروژ و سوئد شب‌های تابستان ۲۰۱۴ طولانی‌تر و کسالت‌آور‌تر از همیشه به نظر می‌رسد.

غرب آسیا

آخرین پیروزی یک تیم غرب آسیا در جام‌جهانی به برتری ایران بر آمریکا در جام‌جهانی ۱۹۹۸ برمی‌گردد. کویت، امارات، عراق، عربستان و ایران به‌عنوان نمایندگان غرب آسیا در جام‌جهانی همگی یا قهرمان یا نایب‌قهرمان جام ملت‌های آسیا (معتبر‌ترین جام ملی قاره کهن) شده‌اند اما منطقه‌ای که نصف کمتر کل نمایندگان آسیا در جام‌جهانی را معرفی کرده، ‌سال ۲۰۱۰ برای اولین‌بار از زمان دو سهمیه‌ای شدن آسیا در جام‌جهانی ۱۹۲، هیچ نماینده‌ای در جام‌جهانی نداشت و امسال هم ایران تنها پرچمدار این منطقه فوتبال‌خیز است. حضور عربستان در دور دوم جام‌جهانی ۱۹۹۴ بهترین عملکرد غرب آسیا در تاریخ جام‌جهانی محسوب می‌شود.

اعراب

اعراب از‌ سال ۱۹۳۴ که مصر به‌عنوان اولین آفریقایی به جام‌جهانی رفت در بیشتر جام‌های جهانی نماینده داشته‌اند اما از وقتی اعراب آسیایی افول کرده‌اند، عرب‌های سفیدپوست شمال آفریقا نتوانسته‌اند پرچم این نژاد در جام‌جهانی را بالا نگه دارند. مصر با ۲ حضور در سال‌های ۱۹۳۴ و ۱۹۹۰ نصف الجزایر جام‌جهانی را تجربه کرده و عربستان با ۴ حضور متوالی در کنار آنها رکورددار حضور اعراب در جام‌جهانی است. این‌بار اما درست مانند جام‌جهانی ۲۰۱۰، شاهد جامی با فقط یک عرب‌زبان هستیم. الجزایر در غیاب غول‌های عربی خفته آسیا، موظف به دفاع از خود و جهان عرب است.

اسلام

اگر ۴‌سال پیش الجزایر در هر ۲ آیتم کشورهای مسلمان و عرب زبان تنها نماینده بود، امسال در بخش کشورهای مسلمان ۲رقیب به نام‌های بوسنی و ایران پیدا کرده است. بوسنی به‌عنوان تنها تیمی که در بین ۳۲ کشور، تجربه حضور قبلی در جام‌جهانی را نداشته، کنار ایران در یک گروه ایستاده تا برای اولین‌بار ۳ کشور مسلمان از ۳ قاره متفاوت   بیایند.

بالکان

منطقه پرآشوب اروپا از زمان پایان کمونیسم و تقسیم‌بندی جدید شانس بیشتری برای به‌دست آوردن سهمیه در جام‌جهانی داشته. بالکان از ‌سال ۱۹۹۴ تا به‌حال در بدترین حالت از حداقل یک نماینده در جام‌جهانی برخوردار بوده و امسال هم با ۳تیم به نام‌های کرواسی، بوسنی و یونان چندان دست‌خالی نیست. بهترین روزهای این منطقه با

 ۴ نماینده در جام‌جهانی ۱۹۹۸ و بدترین لحظاتش با یک نماینده در جام‌جهانی ۲۰۰۲ رقم خورد.

شرق اروپا

امسال نسبت تیم‌های غرب اروپا به شر ق این قاره، ۹ به ۴ است. یعنی ۹نماینده از غرب و ۴نماینده از شرق. روسیه به‌عنوان پرامید‌ترین تیم شرق اروپا در مصاف با غربی‌ها شانس خیلی زیادی ندارد اما خیلی‌ها امیدوارند حالا که با دخالت این کشور در اوکراین و جانبداری کشورهای غرب اروپا و آمریکا از اوکراین به شکل محسوس شاهد جنگ سرد شماره دو هستیم، می‌توانیم روسیه و کرواسی را سردمدار جنگ فوتبالی شرق علیه بخش متمدن‌تر قاره   بنامیم.