افغانستان و انتخابات ۸۸ ایران
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «پارس»، یک کاربر شبکه های اجتماعی نوشت:
انتخابات امسال افغانستان برای مطالعه و بررسی سوژه جالبی است. در فضای مجازی سعی کردم ببینم افغانها چه بحثهایی میکنند. خیلی به بحثهای بعد سال ۸۸ بین ایرانیها شبیه است:
۱. ظاهرا با این که نتایج هنوز اعلام نشده ست اما اشرف غنی با فاصله جلو است و به احتمال بالا برنده نهایی. اعتراض عمده طرفداران دکتر عبدالله این است که در برخی ولایتهای ناامن و پشتون افغانستان (۸ ولایت از ۲۶ ولایت افغانستان) مشارکت نسبت به دور اول خیلی بیشتر بوده است و حتی یک ولایت مشارکت بالای ۱۰۰% و اکثر آرا هم به اشرف غنی رسیده است. از سویی تعداد مشارکت کنندهها نسبت به دور اول تقریبا ثابت است و در نتیجه در ولایاتی که دور اول دکتر عبدالله برنده شده بود، تعداد آرا کمتر است. ظاهراً دکتر عبدالله مطمئن است که پیروز بوده است اما حدود یک ملیون رای در بین ۷ ملیون رای تقلبی است و هدف او ابطال آن رایها است.
۲. الان حامیان عبدالله در شوک هستند که چه کار باید کنند. کمیسیون انتخبات به شمارش آرا ادامه داده است و رفتار دکتر عبدالله تاثیر در روند نگذشته است. دکتر عبدالله فعلا ساکت است و از اقدام بعدی خود سخن نمی گوید. اشرف غنی هم ساکت است و فقط تیم او دعوت به پذیرش نتیجه کرده است. اوضاع جامعه هم با درایت دکتر عبدالله تا کنون فعلا آرام است اما برخی حامیان دکتر عبدالله از او تقاضا دارند تا آخر مقاومت کند و مثل دور قبل رفتار نکند.
اما دکتر عبدالله چه باید کند؟ به نظرم دو-سه راه بیشتر نیست:
الف. مانند آقای موسوی رفتار کند و حامیانش را به خیابان بکشد و نتیجه را به هیچ وجه قبول نکند: این به نظرم بدترین کار است. در این صورت احتمال بالا بین فارسی زبانها و پشتون زبانها درگیری پیش خواهد آمد. افغانها مسلح هستند و تازه بستر فعالیت طالبان فراهم میشود. از آن ور نیروهای ناتو هنوز داخل افغانستان هستند و معلوم نیست چه اتفاقی رخ دهد. حتی ممکن است اوضاع به جنگهای داخلی ۴۰ ساله افغانستان باز گردد که فقط با دخالت آمریکا به پایان رسید. در این صورت وضعیت افغانستان معلوم نیست به کجا برسد. بالاخره فراموش نشود که حتی اگر تقلب کامل شده باشد، اشرف غنی در دور اول ۳۰% آرا را داشت و او هم میتواند بسیج نیرو کند.
ب. به کلّ نتیجه را بپذیرد ولی منفعل باشد.
ج. با دولت افغانستان و اشرف غنی وارد مذاکره شود. اول این که به صورت مستند سعی کند آرا تقلبی باطل شود تا نتیجه عوض شود. اما حتی اگر ممکن نبود، در بدترین حالت در قبال پذیرش نتیجه پشت پرده امتیاز بگیرد. مثلا چند پست مهم در کابینه و طراحی روندی برای شفاف شدن انتخابات در آینده. یا حتی این که تقسیم قدرت شبیه یک نظام پارلمانی انجام شود.
به نظر بنده اگر برای آقای عبدالله کاملا قطعی است که او پیروز بود و تقلب شده بهترین کار گزینه ج و سپس ب و بدترین کار الف است. امیدوارم بررسی عاقبت جناب موسوی و سائر انقلابهای رنگین به همراه درایت دکتر عبدالله وضعیت افغانستان را به آشوب نکشند. این وسط کرزای هم نقش مهمی دارد و به عنوان نفر اول کشور باید از قدرت خود برای عدم متشنج شدن کشور استفاده کند.
البته بنده قضاوتی نسبت به وقوع تقلب در انتخابات افغنستان ندارم، این بحث مستقل از این است که واقعا چه چیزی رخ داده است.
ارسال نظر