پایگاه خبری تحلیلی «پارس»- «آیت الله مهدوی کنی» در کتاب خاطرات خود ذیل عنوان «روحانیت و انشعاب» به ذکر خاطره ای از دوران مبارزه با رژیم سابق پرداخته و با اشاره به تفاوت رویکرد خود با «اکبر هاشمی رفسنجانی» در مواجهه با اعضای کمیته مشترک ضد خرابکاری٬ چنین می نویسد:

اختلاف سلیقه در [میان] برخی اعضای جامعه روحانیت از ابتدا وجود داشت. سپس زمینه هایی پیش آمد که این اختلافات بروز کرد. قبل از انقلاب هم - به طور کلی- دو سلیقه در «سیاست»٬ در «اقتصاد» و در «روابط خارجی»؛ در روحانیت وجود داشت. عده ای به اصطلاح «رادیکال» و گروهی هم به تعبیری «راست گرا بودند (البته اگر این تعبیرها؛ رادیکال و چپ و راست یا تند و معتدل درست باشد).این مسائل٬ قبل از انقلاب هم بوده. ما همان وقت هم که مبارزه می کردیم بعضی از ما «خیلی تند» بودیم؛ یعنی در مبارزه با رژیم سابق با «تندی عجیبی» برخورد می کردیم٬ به حدی که تا مرحله «اعدام» پیش می رفتیم؛ اما «بعضی ها» بودند که تا آن حد نمی رفتند و مقداری «معتدل تر» برخورد می کردند.

«آقای هاشمی» قبل از انقلاب از «معتدلین» بود و من از ایشان «تندتر» بودم. در زندان٬ ایشان درعین حال که مبارز و مخالف رژیم بود٬ ولی در برخورد با آنها «نرم تر» بود. به عنوان مثال در زندان آخر (که به انقلاب منتهی شد)٬ من و آقای هاشمی محکوم شدیم. من به ۴ سال و ایشان هم محکوم شدند؛ ولی برخوردها «تفاوت» داشت.

در آن زمان در کمیته مشترک ضدخرابکاری شخصی به نام «عضدی»(1) بود که معاون کمیته مشترک و آدم شقی ای بود. «آقای هاشمی» وقتی با او برخود می کرد٬ آرام بود و گاهی شوخی می کرد؛ اما من حاضر نبودم با اینها لبخند داشته باشم. لذا «عضدی» در جلسه ای که بعد از دو٬ سه ماه تشکیل شد و ما از سلول های انفرادی بیرون آمدیم٬ ما را دور هم جمع کرد. «آیت الله طالقانی»٬ «آقای لاهوتی»٬ «آقای انواری»٬ «آقای هاشمی»٬ «بنده» و «آقای منتظری» در آن جلسه حضور داشتیم.

«عضدی» در آن جلسه گفت:این «مهدوی کنی» تا حالا یک کلمه راست به مانگفته٬ هرچه می گوید دروغ می گوید؛ لذا آقایان را به اوین بردند و بنده را به سلول انفرادی پایین بردند. می گفتند این آدم را باید قدری بیشتر گوشمالی بدهیم تا ببُرّد.پاهایم در اثر شلاق زخم بود٬ مرا به بهداری آنجا برده بودند که پانسمان کنند. همین «عضدی» رد می شد به من گفت: «مهدوی»٬ توی باغ آمده ای یا نه؟ به او گفتم:من از اول توی باغ بودم. خلاصه من مقداری «تندتر» بودم٬ ». (2)

پی نوشت ها:
1- منوچهر عضدی معاون کمیته مشترک ضد خرابکاری در عصر پهلوی و از جمله مخوف ترین شکنجه گران زندان های ساواک به شمار می رفت
2- خاطرات آیت الله مهدوی کنی٬ غلامرضا خواجه سروی٬ تهران: مرکز اسناد انقلاب اسلامی٬ چاپ دوم: ۱۳۸۷ ٬ ص ۳۱۶ الی ۳۱۸ .