مجلس دهم متفاوت از مجلس ششم

هنوز. يكسال و اندي به انتخابات مجلس مانده بعضي ها از تصميمات حضرت ايت الله[ رفسنجاني] براي رياست مجلس دهم خبر مي دهند. اينكه فلاني باشد و فلاني نباشد. اين را مي گذاريم پاي همان عادت ارباب رعيتي اين جماعت كه انگار يادشان رفته اينجا را استثنا تصميم با رعيت است!

تشكيل مجلس ششم بعد از سونامي دو خرداد بسياري از جمله اصولگرا ها را به اين باور رسانده كه از پيش باخته اين انتخابات هستند. اين انتخابات پيش رو چند تفاوت مهم دارد با مجلس ششم:

اول اينكه انتخاب دو خرداد يك انتخاب فكري و گفتماني بود. اما انتخاب حسن روحاني يك انتخاب سياسي و ناشي از تعاملات سياسي سياستمداران بود و هيچ جنبه ايدئولوژيك نداشت و لذا نمي توان آنرا يك موج سياسي دانست كه تا سالها تاثير گذار باشد. كساني كه خاتمي را انتخاب كردند خاتمي را دوست داشتند ولي كساني كه روحاني را انتخاب كردند رقيبانش را دوست نداشتند.

دوم اينكه پيروزي نيم بند زير يك درصدي هيچ ضمانتي براي تامين راي انتخابات مجلس كه معمولا با مشاركت كمتري اتفاق مي افتد ندارد.

در ثاني اغراق در توانايي حل مشكلات در كوتاه مدت و بالا بردن انتظار مردم تا يكسال آينده بسياري از اميد ها را متاسفانه نااميد مي كند و اين در كل به ضرر كشور و كاهش مشاركت مردمي ست.

چيدن همه تخم مرغ ها در سبد مذاكرات و خوشبيني ساده لوحانه به شيطاني بزرگ دولت را وارد يك قمار سياسي بزرگ كرده كه در صورت شكست در قمار به نظر مي رسد شكست سنگيني براي دولت و اعوان انصارش خواهد بود.قماري كه تا انتخابات نتيجه اش رقم خواهد خورد.

واقعا نمي شود گفت مجلس اينده چه رنگي خواهد بود شايد هم مجلس را طيف دولت بگيرد ولي اين بازي از الان نتيجه اش معلوم نيست و تصميمات براي رياست مجلسي كه دو سال ديگر تشكيل مي شود بيشتر شبيه حكايت شتر و خواب و پنيه است