واقعیت سفر علمی خواهران طلبه ایرانی به آمریکا

به گزارش پارس به نقل ازمشرق، بدنبال انعکاس ناقض اظهارات تعدادی از خواهران طلبه اعزامی به آمریکا حجت الاسلام محمد علی شمالی، مسئول گروه توضیحاتی ارائه داده که از نظرتان می گذرد:

بسم الله الرحمن الرحیم

شاید اگر تا همین اواخر از برخی خوش بین ترین افراد سؤال می شد که آیا امکان دارد در آینده نزدیک جمعی از خواهران مؤمن، متشرع و دانش آموخته علوم دینی به مراکز علمی و دینی اروپا و آمریکا رفته و قدرت علمی، آشنایی با ادیان مختلف، تسلط به زبان انگلیسی و در عین حال اخلاق اسلامی به ویژه روحیه گفتگو، عقلانیت و ادب را که در آموزه های اهل بیت(علیهم السلام) موج می زند، به نمایش گذارند، پاسخ بی درنگ، «نه» می بود.

این جانب که بحمدلله نه اهل اظهار نظرهای احساسی و مبالغه آمیز بوده و نه خام و بی تجربه در عرصه بین الملل می باشم، خوشوقتم در آستانه عید بزرگ مبعثپیامبر نور و رحمت(کلمه نورک و نبی رحمتک) به اطلاع همه دلسوزان اندیشمند در داخل و خارج حوزه های علمیه برسانم که به فضل الهی، و باز تکرار می کنم به فضل الهی، و در سایه روشن بینی و خودباوری که انقلاب اسلامی برای قشرهای مختلف به ویژه بانوان به ارمغان آورده است، آن رؤیا نه تنها دست یافتنی است، بلکه بحمد الله تا حدی محقق نیز شده است.

بحمد الله پس از سالها تلاش در حوزه های علمیه، امروزه شاهد این " رویش " مبارک هستیم که در میان فضلای حوزه، اعم از برادران و خواهران، جمعی سخت کوش و با انگیزه، خود را برای فعالیت در عرصه بین المللی آماده نموده تا بتوانند به مولای خود که دغدغه همه بشریت(وانت تأم الملأ) را دارد، صادقانه بگویند:(ونصرتی لکم معدة).

در این میان، مایلم به جمعی از خواهران اشاره نمایم که بعد از اتمام دروس عمومی حوزه، به تحصیل در رشته های تخصصی تحصیلات تکمیلی بین الملل جامعه الزهراء(سلام الله علیها) پرداخته وابتدا با فراگیری زبان انگلیسی و سپس با فراگیری علوم اسلامی به زبان انگلیسی و گذراندن دوره ها و کارگاههای آموزشی در داخل و خارج کشور، اینک برای شرکت در برنامه های مختلف بین المللی آمادگی داشته و تا حدی که فرصت ها فراهم گردد، ولو با استقراض برای تامین هزینه های سفر، خدمت می نمایند. سلام بر ایشان چه آن زمان که برای برنامه های محرم به زبان انگلیسی به آفریقا رفتند و چه آن زمان که برای آشنایی با مؤسسات مسیحی و شیعی به لبنان و سوریه رفتند و چه آن زمان که به غرب سفر نمودند.

آخرین حلقه از این مجموعه برنامه‌ها، سفر علمی به آمریکا بود که بحمد الله از ابعاد مختلف بسیار مفید و مؤثر واقع گردید. بسیاری از افراد تحصیل کرده که حتی از وجود تحصیلات دینی برای خانم‌ها در ایران خبر نداشتند، آن‌قدر تحت تاثیر اعتماد به نفس، نشاط، سرزندگی، سطح علمی و اخلاق و ادب این خواهران قرار گرفتند که درخواست جلسات مکرر می‌نمودند و یا از ایشان می خواستند که در باره حوزه صحبت نمایند. به یاد دارم که در سفر به کانادا نیز به ما برای داشتن چنین دانش پژوهانی تبریک می گفتند و گاهی می‌پرسیدند: شما چگونه اینها را گزیش و انتخاب نموده‌اید؟

تنها از باب نمونه و از باب(اما بنعمه ربک فحدث) مایلم به جلسه مورخ ۲۴ اردیبهشت در دانشگاه جورج تاون که از دانشگاه‌های طراز اول آمریکا است، اشاره کنم.

در این جلسه که ابتدا با معرفی تاریخچه حوزه های علمیه شیعه و ساختار علمی و اجرایی و شیوه‌های آموزشی آن آغاز و با معرفی جامعه الزهراء(سلام الله علیها) ادامه و سپس با پرسش و پاسخ به اتمام رسید، ده‌ها نفر از اساتید و دانشجویان آن دانشگاه(علی رغم اتمام سال تحصیلی و برگزاری مراسم فارغ التحصیل در روز بعد) و نیز برخی از شیعیان شرکت نمودند و بدون مبالغه اتاق جلسه آن‌قدر مملو از جمعیت بود که برخی ایستاده به مطالب گوش فرا می دادند.

تماس‌های بعدی حاکی از این بود که شرکت‌کنندگان بسیار از این جلسه خرسند بودند تا آنجا که دانشجویان متعددی از گروه الهیات از جمله خانم‌های غیر مسلمان درخواست نمودند در اولین فرصت به قم آمده و دوره فشرده آموزشی را در آنجا بگذارند. اینها کسانی‌اند که با چهار زبان آشنا و با کشورهای دیگر اسلامی ارتباط دارند، ولی در خواهران ما و حوزه‌هایی که ایشان را تربیت نموده، ارزش‌هایی را مشاهده کردند که برای ایشان جالب بوده و لازم می دانند درس خواندن در آنجا را تجربه نمایند.

گرچه گروه از ورود به مباحثسیاسی و یا انعکاس برنامه های سفر در رسانه های غیر دینی و آکادمیک پرهیز می نمود، به طور تصادفی در حاشیه برنامه‌ای دیگر در همان روز، خانمی که به مباحثایران و به طور کلی آسیا علاقه داشته و حد اقل ده بار به ایران سفر نموده است، سؤالاتی را در زمینه‌های مختلف مطرح نمود.

انتشار این گفت‌ و شنود علی‌رغم برخی بی‌دقتی‌های مصاحبه کننده محترم از جمله خلط مطالبی که در باره گفتگوی ادیان گفته شده بود با مذاکرات رسمی و سیاسی، و نیز اختلاف نظر مصاحبه کننده با مصاحبه شنوندگان، تأثیر مثبتی برای معرفی جایگاه زنان در ایران و روشن ساختن تفاوت میان اسلام ناب و اسلام افراطی و تکفیری داشت.

خواهران با تاکید بر اینکه ملت ایران، دشمنی با ملت آمریکا نداشته و اینکه در ایران اسلامی هیچ محدودیتی برای کمال و پیشرفت ندارند، تلاش کردند تا چهره خصمانه‌ای را که دشمنان از ایران ترسیم کرده‌اند، تغییر دهند و تاکنون افراد مختلفی اعم از ایرانیان، شیعیان غیر ایرانی و مسیحی آن بلاد نیز همین‌گونه برداشت نمودند.

اما از برخی اظهار نظرهای داخلی نسبت به این مصاحبه خوشحال و از برخی اظهار نظر‌ها که بعضا در نتیجه اشتباه در ترجمه و یا شتاب‌زدگی در داوری بود، قدری تعجب نمودم، ولی مایلم که همه را از سر دلسوزی و حسن نیت و محبت تلقی نموده و از همگان برای انجام وظایف، تقاضای دعا نمایم.