پاسخ رد پدر مقتول به بی بی سی

به گزارش پارس به نقل از   فارس، پس از آنکه خانواده حسین زاده در آخرین ثانیه های اجرای حکم قصاص در یک اقدام خداپسندانه و تحسین برانگیز قاتل فرزند خود را بخشیدند، رسانه های گروهی مختلف خبرگزاری ها، مطبوعات داخلی و خارجی، سایت های خبری، رسانه های دیداری و شنیداری از زوایای مختلف به این موضوع پرداخته و هر یک با شیوه خود آن را خبری کردند.

تماس های پی در پی خبرنگاران از رسانه های مختلف و درخواست مصاحبه، گفت وگوی تلفنی و حضوری با این خانواده پایان ندارد، در این میان برخی رسانه های خارجی (شبکه خبری آسوشیتدپرس و بی بی سی) نیز از قافله عقب نماندند و در خواست مصاحبه کردند، که تقاضای هر دو آنها از سوی خانواده حسین زاده رد شد.

« فارس» در پی نپذیرفتن مصاحبه خانواده حسین زاده با بی بی سی موضوع را پیگیری کرد و برای این منظور با این خانواده گفت وگو کرد و علت عدم مصاحبه را جویا شد.

عبدالغنی حسین زاده پدر مرحوم عبدالله اینگونه شرح داد که خانمی از بی بی سی تماس گرفت و در خواست گفت وگو کرد، من کمی فکر کردم و با سابقه ای که از این شبکه سراغ داشتم تصمیم گرفتم که مصاحبه نکنم.

وی ادامه داد: چون صداقت ندارند و احتمال دادم صحبت های من را تحریف و به گونه ای دیگر جلوه دهند و یا حتی بهره برداری غیر از اطلاع رسانی داشته باشند، تقاضای این شبکه را نپذیرفتم. حسین زاده افزود: روز بعد مجددا تماس گرفتند و شماره خانواده قاتل را از من خواستند و چون در اختیار نداشتم ندادم و باز عذرم موجه بود.

خواست خدا بود
خبرنگار فارس در ادامه با توجه به گذشت چند روز از این ماجرا و حرف و حدیث های پیرامونی از پدر مقتول سئوال کرد چه اتفاقی افتاد که گذشت کرد و الان چه حسی دارد؟ پاسخ داد: خدا خواست، هیچ کس انتظار گذشت نداشت، تا زمان اجرای حکم هیچ وساطتی را قبول نمی کردیم، اگر کسی در رابطه با موضوع رضایت می خواست صحبت کند، اجازه نمی دادیم، گاهی بستگان و دوستان می گفتند فلانی می خواهد به منزل شما بیاید، چون می دانستیم برای چه کاری می آید، می گفتیم از رضایت و بخشش حرفی به میان نیاورد و چیزی از این موضوع نگوید.

یا حسین یا ابوالفضل مردم تنم را لرزاند
عنصر اعتقاد شیعی باز به داد رسید و جان انسانی را به وی بخشید تا لطف و کرامت خاندان نبوت و امامت در آستانه ولادت مادر امامت زهرای اطهر بار دیگر جلوه گر شود و تلنگری باشد برای همه ناظران و این شد که ندای یا حسین یا ابوالفضل دل شیعه را به رحم آورد و پدر و مادری شیعه با خدا معامله کردند.

حسین زاده در پاسخ به این سئوال که چه شد که در ثانیه آخر گذشت کرد، گفت: زمانی که وارد محوطه زندان شدم و همه چیز مهیای اجرای حکم بود، جمعیت حاضر فریاد می زدند یا حسین یا ابوالفضل و این فریاد یا حسین یا ابوالفضل مردم مرا منقلب کرد، دچار استرس شدم و تمام بدنم می لرزید و همسرم هم دچار افت فشار شد، با یک لیوان آب و یک لیوان آب قند کمی حال مان جا آمد و از مسئولان زندان خواستیم اتاق را خلوت کنند، بعد نشستیم دو تایی گریه کردیم، کمی که آرام تر شدیم به محل اجرای حکم برگشتیم، هنوز هم قصد گذشت نداشتیم ولی جمعیت حاضر همچنان فریاد می زدند غنی برادر ماست، شفاعت، شفاعت، یاحسین یا ابوالفضل، قاتل هم به اسم من و همسرم را حتی با اسم مستعارش صدا کرد و گفت: به پدر و مادرم رحم کنید و اینجا خدا خواست چیز دیگری رقم بخورد و همه چیز را در اختیار همسرم گذاشتم و گفتم هر چه تو بگی.

امتحان سختی بود / خدا از من خواست
مادر مرحوم عبدالله وارد گفت وگو شد و افزود: خدا نخواست خون دیگری ریخته شود، خدا از من خواست تا ببخشم، خون مرده های کدورت قلبم رقیق شد و زمانی که به محل رسیدم توان بالا رفتن نداشتم و فقط می خواستم قصاص شود، اما خدا نخواست، از روز گذشت احساس خیلی خوبی دارم، احساس می کنم خداوند کاملا در وجود من و همیشه همراه من است.

پشیمان نیستم
سامره (مریم) علی نژاد ادامه داد: هر زمان به قرآن و حافظ متوسل می شدم، هر دو می گفتند همه چیز را به خدا بسپارم، امروز هم پشیمان نیستم، احساس می کنم خداوند مرا دوست داشت و لطف او شامل من شد که توانستم گذشت کنم، خداوند صبر مرا دید و اینگونه امتحانم کرد، بعد از اینکه دو امانتش را از من گرفت و اینجا امتحان سختی کرد و فکر می کنم نمره خوبی گرفتم.

پدر دوباره وارد گفت وگو شد و تاکید کرد همه چیز خواست خدا بود، چرا که پس از ۶ سال زمان اجرای حکم (۲۳ آذر ۹۲) /مصادف شد به ماه های محرم و صفر و در حالی که همه مقدمات و محل نصب داربست هم آماده شده بود، رئیس زندان و رئیس انجمن حمایت از زندانیان با من تماس گرفتن و تقاضای ملاقات کردند و من پذیرفتم، از من خواستند که به دلیل تقارن محرم و صفر اجرای حکم به تعویق بیفتد و ما هم خود راضی به اجرای حکم در این ماه ها نبودیم موافقت کردیم و صورت جلسه تنظیم شد تا اجرای حکم به ۲۳ اسفند موکول شود.

وی افزود: در این زمان هم دیدیم ایام تحویل سال و شب عید نزدیک است و احساس خوبی نداشتیم که در شب سال تحویل عده زیادی از اهالی محل و خانواده و اطرافیان قاتل تلخ کام شوند، به همین دلیل مجدد با تعویق حکم موافقت کردیم و در نهایت تصمیم نهایی بر اجرای حکم در تاریخ ۲۶ فروردین ۹۳ گرفته شد و به شدت اصرار به قصاص داشتیم، که در ثانیه های آخر، لطف خدا شامل ما شد و اکنون هم رضایت خدا را داریم و هم رضایت مردم و از این بابت بسیار راضی و خشنودیم.

حسین زاده درباره دریافت وجه و ساخت مدرسه یا ورزشگاه به نام مرحوم عبدالله ابراز داشت: ما ریالی از کسی نگرفتیم و نخواهیم گرفت و دخالتی هم در این رابطه نداریم و نمی کنیم، اگر هم کسی خواست کاری بکند، خودش انجام دهد و به ورزش شهر کمک کند ما از کسی کمکی در خواست نکردیم.

این خانواده در پایان با ابراز خرسندی و رضایت کامل از کار خود گفتند، شنیدیم پس از انتشار خبر گذشت ما چهار خانواده دیگر هم در کشور از حق قصاص گذشتند و این ما را بیشتر خوشحال کرد که توانستیم کار تاثیرگذاری را انجام دهیم و به نوعی کار فرهنگی مثبتی انجام شد.

خانواده حسین زاده گذشت و بخشش را یک کار ارزشمند دانستند ولی در عین حال عنوان کردند: افراد شرور و دارای سابقه را نباید بخشید، اما افرادی که سابقه شرارت ندارند ولی بر اثر یک اشتباه و یا حادثه گرفتار می شوند را می توان بخشید و فرصت دوباره داد.