پیام لابی صهیونیستی به گنگره درباره ایران

به گزارش پارس به نقل از ایسنا، مایکل کاسن، رییس کمیته روابط عمومی آمریکا- اسراییل (آیپک) و لی روزنبرگ، رییس شورای آیپک در ادامه این یادداشت نوشتند: برخی از مخالفان چنین سیاستی موافقان آن را جنگ طلب می خوانند و نگران این هستند که ایران از میز مذاکره کنار بکشد ولی منتقدان برداشت عکسی از این مساله داشته اند.

این دو عضو آیپک مدعی شدند رویکردی که ما در نظر داریم بهترین شانس اجتناب از درگیری نظامی با ایران را فراهم می کند. در واقع دیپلماسی که تحت حمایت تهدید عواقب مشخص قرار نداشته باشد، بزرگ ترین تهدید برای مذاکرات به حساب می آید، چرا که ایرانیان نشان می دهد که با اتخاذ موضع سرسختانه چیزی را از دست نخواهند داد.

در ادامه این یادداشت ادعا شده است: مذاکرات موفقیت آمیز بین دو طرف به هماهنگ بودن منافع و اهداف بستگی دارد. ایران به دلیل فشار تحریم ها به میز مذاکرات آمد؛ ما به میز مذاکرات آمدیم تا به توافقی دست یابیم که به گفته باراک اوباما، رییس جمهور آمریکا رسیدن ایران به سلاح هسته ای را غیرممکن می کند. پیام ما برای تهران باید مشخص باشد: تا زمانی که اهداف ما را تحقق نبخشد نمی تواند به هدف خود برسد.

در ادامه این یادداشت می خوانیم: متاسفانه مقامات ایرانی طوری رفتار می کنند که انگار این پیام را دریافت نکرده اند. حسن روحانی، رییس جمهور ایران در هفته های اخیر گفته است که تهران حتی یک سانتریفیوژ را جمع نمی کند. ایران علاوه بر آن پایش را از حرف فراتر گذاشته و موشک های بالستیک دوربردش را آزمایش کرده است که می تواند به پایگاه های نظامی آمریکا در خاورمیانه و متحدمان اسراییل برسد.

این دو مقام عالی رتبه آیپک در ادامه این یادداشت با تکرار اتهامات غرب مبنی بر نظامی بودن برنامه هسته ای ایران مدعی شدند: ارائه مشوق کافی نیست. دیپلماسی باید با یک انتخاب مشخص برای دولت ایران همراه باشد: یا برنامه هسته ای اش را بر می چیدند تا مسیری برای رسیدن به توانایی تسلیحاتی نداشته باشد یا تحریم های اقتصادی بیش تر و انزوای بین المللی روبه رو خواهد شد. بدون این شفافیت، تعجبی نخواهد داشت اگر ایران اقدامات دپیلماتیک را رد کند.

در ادامه این یادداشت می خوانیم: بهبود نسبی اقتصاد ایران در هفته های گذشته به لطف تعلیق برخی تحریم ها با تداوم توسعه و تحقیر پیشرفته سانتریفیوژهایش همراه بود که این باعث نگرانی است. اگر ایران بتواند بدون برچیدن هیچ بخشی از برنامه هسته ای اش به چنین پیشرفتی دست یابد، چرا باید مصالحه کند؟

در ادامه این یادداشت آمده است: ما قویا معتقدیم که اظهارات کنگره درباره نقش تاریخی اش در سیاست خارجی آمریکا می تواند تلاش های دولت را تقویت کنند و ایران را مجبور کند که به عواقب دقیق فعالیت هایش پی ببرد. رییس جمهور آمریکا باید از چنین ابتکارات کنگره استقبال کند، چرا که چنین اقداماتی موضوع دولت آمریکا در مذاکرات آینده را تقویت می کند، نه تعضیف.

این دو مقام عالی رتبه آیپک در بخش دیگری از این یادداشت نوشتند: بنابراین ما از کنگره می خواهیم مفاد قابل قبول یک توافق نهایی را مشخص کنند چنین توافقی باید حداقل برچیدن برنامه هسته ای ایران را شامل شود تا ایران نه اورانیوم داشته باشد و نه پلوتونیومی که به سلاح هسته ای ختم می شود. کنگره علاوه بر آن باید نظارتش را بیش تر کند تا اطمینان حاصل کند که ایران درک می کند که سازه تحریم های فعلی ما در تمام طول مذاکرات در جای خود باقی خواهد ماند: ما نمی توانیم به ایران اجازه دهیم که با پیشبرد برنامه هسته ای اش در طول مذاکرات اعتماد ما را خدشه دار کند.

در پایان این یادداشت آمده است: تا زمانی که روحانی بتواند اعلام کند که حتی یک سانتریفیوژ به عنوان بخشی از توافق نهایی برچیده نخواهد شد، کنگره آمریکا باید اعلام کند که ایران هزینه گزافی را برای بی احتیاطی اش پرداخت خواهد کرد.