نکات جامانده از گزارش رئیس‌جمهور

به گزارش پارس به نقل از فارس، محمدکاظم انبارلویی امروز پنج شنبه ۷/۹/۹۲ طی یادداشتی در روزنامه رسالت نوشت: دکتر حسن روحانی رئیس جمهور محترم به وعده خود با مردم عمل کرد و گزارش عملکرد یکصد روزه دولت را ارائه داد.

سه تن از مجریان صدا و سیما در این گزارش، رئیس جمهور را یاری کردند. متاسفانه بر خلاف اصول حرفه ای خبرنگاری گزارش یکصد روزه را تبدیل به یک گفتگوی خودمانی کردند و آن را از مرتبت « دیالوگ» به « مونولوگ» فرو کاهیدند.

دیروز روزنامه ایران ارگان دولت در تیتر اول خود ازاین گزارش نوشت: « رونمایی از هشت سال نابسامانی و ۱۰۰ روز تدبیر» به نظر می رسد این نگاه به گزارش یکصد روزه یک نگاه افراطی و به دور از انصاف و عدالت بود. دلایل زیر می تواند این نگاه را اصلاح کند؛

۱- بدون شک یکی از توفیقات دولت در یکصد روز تصدی مسئولیت بویژه در دقیقه ۹۰ این ایام موضوع پیروزی دیپلماتیک و گفتگوهای ژنو بود که منجر به یک توافقنامه شد. این توافقنامه قرار است تحریم های جدید را متوقف کند و تحریم های قدیم را به تدریج کاهش دهد و حق غنی سازی و برخورداری از انرژی صلح آمیز هسته ای را پاس بدارد. این پیروزی چگونه به دست آمد؟ نماینده دولت در حالی سر میز مذاکرات ژنو نشسته بود که ایران در دولت نهم و دهم چرخه سوخت را کامل کرد ودیپلمات های ما با غنی سازی ۵/۳ درصد، ۵ درصد و نیز ۲۰ درصد بر سر میز مذاکرات نشستند. آقای ظریف در این قمار دیپلماتیک چپش پر بود و با ۱۹ هزار سانتریفیوژ با شش قدرت جهانی سخن می گفت، مردم می دانند این توانایی در صد روز اخیر پیدا نشده و محصول هشت سال تلاش دولت گذشته بود، آن هم با دادن شهدای هسته ای! رئیس سازمان انرژی هسته ای دولت گذشته فردی بود که از ترور سرویس های موساد و تروریست های رژیم اشغالگر قدس جان سالم بدر برده بود. لذا نابسامان نشان دادن عملکرد دولت گذشته و بی مهری به آن در پدیداری این پیروزی از انصاف و عدالت بدور است.

۲- آقای روحانی فوری ترین کار دولت را تامین کالاهای اساسی دانست. برخی از روزنامه های دوم خردادی از این گزارش تیتر زدند که تنها سه روز گندم داشتیم! به نظر می رسددر این مورد شعور مخاطب نادیده گرفته شده است. تامین کالاهای اساسی برای کشور چیزی نیست که با ۴ یا ۵روز تدبیر قابل حل باشد. مساعی دولت گذشته در انباشتن انبارها نادیده گرفته شده، طرح این موضوع نیاز به ارائه سند و مدرک دارد. بر فرض هم صحت داشته باشد، ذکر آن جز عقده گشایی علیه رئیس دولت گذشته چه فایده ای دارد؟

۳- آقای روحانی دوباره موضوع خالی بودن خزانه را مطرح کردند. متاسفانه خبرنگاران یا مجریانی که آنجا بودند یک کلمه به نقدهای مشفقانه ای که به این سخن در مطبوعات و رسانه ها مطرح شده بود، اشاره نکردند. خزانه کشور محل دریافت ها و پرداخت های دولت است. صفر بودن آن حتی منفی بودن آن دلیل بر خالی بودن آن نیست. حال آنکه رئیس جمهور اذعان دارند وقتی خزانه را تحویل گرفتند. به اصطلاح مانده حساب آن ۱۲۸۰ میلیارد تومان بوده است. آشکارترین دلیل نادرست بودن این ادعا این است که دولت طی هشت ماه گذشته پرداخت های خود را سر موعد عمل کرده است. اگر خزانه خالی بود که کارمندان دولت و قضات و نیروهای لشکری و کشوری باید می رفتند خانه می نشستند تا دولت برود دنبال خزانه پر.

از سوی دیگر رئیس جمهور محترم گله خزانه خالی را دارند، از طرف دیگر در همین گزارش وعده دو بسته کالایی را تا پایان سال، به اقشار کم درآمد می دهند. اگر خزانه خالی و دولت با کسری روبه روست این دو بسته کالایی را آن هم بدون مصوبه مجلس از کجا می خواهند بدهند؟

۴- آقای روحانی از یک سو می گویند درآمد دولت های نهم و دهم بی سابقه بوده است. از سوی دیگر از بدهی دولت به بانک ها، تامین اجتماعی و تعهدات سخن می گویند، بعد عدد و رقمی که از درآمد و بدهی می گویند، جای هیچگونه نگرانی باقی نمی گذارد اما اعداد و ارقام را طوری می گویند که اگر دولت بدهی دارد یک فاجعه است.

همه دولت ها بدهی داشته اند، بدهی خود را باید تصفیه کنند بخصوص که رئیس جمهور قبول دارد در آمدها حداقل در بخش نفت طی هشت سال گذشته بی سابقه بوده است.

۵- رئیس جمهور از موضوع کسری یارانه ها در سال جاری گفتند. بدون اینکه برای ادعای خود سندی ارائه دهند. منتقدین در این باره سند ارائه داده اند که دولت کسری ندارد. اما نه رئیس جمهور، نه مسئولین مربوط در این مورد حاضر نشدند توضیح دهند.

منتقدین به طور شفاف گفتند مهم ترین منابع حاصل از قانون هدفمندی یارانه ها فروش نفت خام در داخل، میعانات گازی و نفتی و گاز طبیعی است جمع جبری این سه قلم براساس صورت های مالی شرکت ملی نفت نه تنها پاسخگوی تامین منابع قانونی هدفمندی یارانه هاست بلکه مقدار زیادی هم مازاد دارد که دولت باید به عنوان درآمد عمومی به خزانه واریز کند. اما رئیس جمهور همه این نقد ها را نادیده گرفت وپاسخی به آن نداد وحرف خود را در مورد کسری یارانه ها تکرار کرد.

۶- رئیس جمهور محترم مطالبی در مورد مهار تورم و کنترل حجم نقدینگی مطرح فرمودند، که در خور تقدیر است. اما مردمی که هر روز برای خرید به بازار می روند، می توانند در مورد این توفیق دولت در کنترل گرانی، تورم و… داوری کنند.

۷- رئیس جمهور، به حق به تلاش های دولت در مورد تهیه پیش نویس حقوق شهروندی اشاره کردند که شایسته تقدیراست.

اما صدور یک کیفر خواست علیه دولت گذشته در این گزارش بدون آنکه اجازه و حق دفاع به آنها بدهند با رعایت حقوق شهروندی سازگار است؟

۸- رئیس دولت در این گزارش تصریح دارد « دنبال آشتی است و می خواهد با همه آشتی کند. » این رویکرد خوبی است، باید از آن استقبال کرد و این رویکرد متضمن وحدت ملی، وحدت نخبگان و… است. اما اگر اینطور است چرا دو سوم گزارش عملکرد قهر و کینه توزی با دولت گذشته است؟ این با دنبال آشتی بودن نمی خواند. نقد دولت گذشته حق است، باید از آن دریغ نکرد اما نقد با گوشه و کنایه، طنز و هجو از سوی رئیس دولت که باید سخن او مقوم وحدت ملی باشد چه معنی دارد؟

۹- نقطه قوت این گزارش این بود که آقای رئیس جمهور منشا توفیقات دولت را همیاری و همکاری مردم و هدایت های رهبری دانستند. حق هم همین است این نگاه نشانه اعتدال است باید از آن تشکر کرد.

البته لازم بود از منتقدین هم که با نقد مشفقانه او را یاری کردند، با ادای وظیفه پاسخگویی تشکر می شد و نیز از مسئولین دولت گذشته نیز که با سکوت خود فضای سیاسی را آرام نگه داشته اند تشکر می شد. اگر روزی قرار باشد مسئولین دولت فعلی و دولت گذشته در یک مناظره تلویزیونی عیار ادعاهای خود را مستنددر معرض افکار عمومی بگذارند، فضای ابهام برطرف می شود و به سوی شفاف سازی می رویم. این فضا کمک می کند گام های پیشرفت برای کشور را محکم تر برداریم.