لوییس و این لاتینوهای لعنتی

در یک سوی آن بازی که در توکیو برگزار شد، آژاکس فن خال با امثال کلایورت و بلیند قرار داشت و در دیگر سوی گرمیو اسکولاری. آژاکس آن بازی را در ضربات پنالتی پیروز شد تا قهرمان جام بین قاره ای لقب گیرد.

آن بازی، یک بازی بسته و خشن بود که با پنج کارت زرد و یک کارت قرمز برای گرمیو همراه شد. بلیند که اکنون دستیار فن خال در تیم ملی است، پنالتی پیروزی بخش را وارد دورازه تیم برزیلی کرد. این برد، یکی از معدود نقاط قوت فن خال مقابل لاتینوهاست. او چه در زمان بازیگری و چه در دوران مربی گری عموما در مقابل آرژانتینی ها و برزیلی ها یک بازنده بوده است. و من اعتقاد دارم که در فوتبال، بیش از آن که گمان می برید تاریخ خود را تکرار می کند.

بین آگوست 1999 تا ماه می 2000، کلودیو 'پیوخو' لوپز، مهاجم آرژانتینی والنسیا، گل هایی را وارد دروازه بارسای فن خال کرد که ابتدا سوپرکاپ اسپانیا را از چنگ او در آورد و سپس مانع از حضور آبی و اناری پوشان در فینال اروپا شد. پیوخو به معنای شپش است. شایعات تایید نشده ای وجود دارد که فن خال چنین لقبی روی او گذاشته است.

در می 2000، فن خال به این دلیل از کار برکنار شد که دپورتیوو بالاتر از تیم او، بر قله فوتبال اسپانیا ایستاده بود، دپوری که هسته اش را برزیلی/آرژانتینی هایی همانند ژالمینیا، فلایو کونسیسائو، دوناتو، مائورو سیلوا، گابی شورر، لیونل اسکالونی و اسکار فلورس تشکیل می دادند. آن ها روی هم 187 بازی انجام دادند و 25 گل به ثمر رساندند.

تمام آن فصل، من نظاره گر اختلاف دایمی او با ریوالدو، برترین بازیکن آن موقع جهان بودم. فن خال از او می خواست که در کناره ها بازی کند. ریوالدو آن جا بازی می کرد و توپ را اکثر اوقات به عقب، به سمت وینستون بوگارد پاس می داد. او در عمل آن جا بود، اما ذهنش آن جا نبود. در هنگام ترک بارسا، فن خال شکایت کنان گفت: "من هر روز می بایست همه را در بارسا متقاعد کنم، مخصوصا بازیکنان را."

وقتی او برای بار دوم و این بار در ژانویه 2003 توسط بارسا اخراج شد، پس از شکست 2-4 خانگی مقابل والنسیای روبرتو آیالا، مائوریسیو پلگرینو، پابلو آیمار و فابیو اورلیو و سپس شکست 2-0 مقابل سلتا بود. آخرین گلی که فن خال به عنوان مربی بارسا دریافت کرد را سیلوینیو به ثمر رساند، یک مدافع چپ برزیلی.

سومین فینال لیگ قهرمانان او در سال 2010، با گل هایی از دیگو میلیتو آرژانتینی به سود شاگرد اسبقش خوزه مورینیو به پایان رسید.

عامل مهمی در اخراج او از بایرن، شکست خانگی 2-3 در مارس 2011 مقابل اینتر میلان و حذف متعاقب آن از اروپا بود. اینتری که همیشه مامن بازیکنان آمریکای جنوبی بود و از مایکون، استبان کامبیاسو، ژولیو سزار، کوتینیو، لوسیو و تیاگو موتا در ترکیب خود سود می بردو هدایتش را لئوناردوی برزیلی به عهده داشت.

حال این بار، فن خال در مقابل مسی و دارو دسته اش قرار گرفته است. شاید اشتباه کنم، اما من فکر می کنم فن خال یکی از معدود کسانی در جهان باشد که لئو مسی را در صورت امکان در تیمش نخواهد. او 11 قطعه تراش خورده برای ماشینش می خواهد.

باید دید آیا او می تواند امشب رکوردش مقابل رقبای آمریکای جنوبی را بهبود ببخشد یا نه.