به بهانه بازی ایران و آرژانتین / یک رویای بزرگ، یک سورپرایز ویژه

شکست ایران در برابر آرژانتین محتمل است. حتی شکست سنگین. این قابل شماتت نیست. اما امتیاز گیری از این حریف نامی و پر مهره دور از ذهن نیست. یعنی ایران می تواند از آرژانتین امتیاز بگیرد.

پیروزی کاستاریکا در برابر اروگوئه را کمتر کسی پیش بینی می کرد. همان اروگوئه ای که انگلیس را سر جایش نشاند و به بازگشت به کشورش دستور داد! پیروزی تیم های کوچک در برابر تیم های بزرگ در جام جهانی بیستم همین یکی نبوده. نتیجه ای که در بازی شیلی - اسپانیا هم رقم خورد برای من و شما قابل باور نبود. در یکی از دیدارها مکزیک - برزیل را متوقف کرد و حتی تا آستانه پیروزی در برابر این تیم پیش رفت. به واسطه این نتایج می توان گفت که در فوتبال وقوع هر اتفاقی محتمل به نظر می رسد و می توان به نتیجه گیری ایران در مصاف با آرژانتین امیدوار بود.

جای امیدواری است که آرژانتین تیم محور نیست و ستاره محور است. ستاره ها به بن بست برسند تیم از حرکت می ایستد هر چند که مهار ستاره ها سخت است و همین ستاره ها هستند که جور تیم را می کشند. نقطه خوشبختی ایران در جایی است که امروز ملی پوشان دست کم 10 کیلومتر می دوند و یاد گرفته اند که دفاع چند لایه ایجاد کنند و فضا را مسدود کنند.

این ها بهانه خوبی برای امتیازگیری از آرژانتین است. البته شرط مهم خودباوری این مسئله است.

اتفاقا که باخت در برابر آرژانتین هراس انگیز نیست. تیم ملی باید با خیال راحت بازی کند چون هیچ طرفداری و هیچ رسانه ای کروش و شاگردانش را به خاطر شکست در این دیدار مواخذه نخواهند کرد. آیا در چنین فضایی نباید راحت بود؟

اما پیروزی در برابر این تیم، یا تساوی و حتی به زحمت انداختن این تیم برای رسیدن به پیروزی با تحسین فوق العاده از سوی رسانه ها همراه خواهد شد. پس حرکت در این مسیر منطقی است. باید به دنبال این اتفاق فوق العاده و به دنبال این سورپرایز بزرگ بود...

سورپرایزی که کروش و تیمش را به تاریخ خواهد برد و آنها را ماندگار خواهد کرد. وقتی چنین اتفاقی حتی یک درصد ممکن است چرا نباید به دنبال آن رفت؟

امروز ایران به شیوه بازی ای در دفاع دست یافته که علاوه بر درگیری و تصاحب توپ در منطقه ای که توپ در جریان است خوب پوشش می دهد. یعنی بستن فضا. اتفاقا بیشتر مهره های کلیدی آرژانتین تکنیکی اند و تبحرشان در بازی بدون توپ است. حرکت آنها در فضاها است که آرژانتین را پیش می برد و این مسئله امروز تبدیل به نقطه قوت شده است.

می ماند دفع خوب توپ های سوم. نه مثل ضربه ای که پژمان منتظری در بازی با نیجریه دفع کرد. اگر این کار به خوبی بستن فضا انجام شود و ملی پوشان اکتیو کار کنند آنوقت می شود متظر یک اتفاق بزرگ بود. امتیازگیری ایران از آرژانتین.

البته که نباید رویایی بود اما باور این مسئله که در برابر آرژانتین امتیازگیری غیر ممکن است و از پیش بازنده این دیدار هستیم اتفاق تلخی را برای ما رقم خواهد زد. ایراد نیست که در برابر آرژانتین به برد فکر کرد و برای این مهم تلاش کرد. در چنین شرایطی اگر نتیجه را واگذار کنیم قطعا آبرومندانه خواهد بود.