آفساید لعنتی، مرثیه‌ای بر رویای ناکام پپ

شاگردان پپ گواردیولا دیشب در خانه خود، استادیوم اتحاد در حالی در بازی برگشت مرحله یک‌چهارم نهایی لیگ قهرمانان به مصاف حریف انگلیسی‌شان، تاتنهام رفتند که بازی رفت را 1-0 باخته بودند. بعد از یک بازی پر کش و قوس و دراماتیک، جدال دو تیم در پایان 90 دقیقه با نتیجه 4-3 به نفع سیتی خاتمه یافت.

اگر تا زمان به صدا در آمدن سوت داور همین نتیجه برقرار می‌ماند تاتنهام بود که در مجموع با نتیجه 4-4 و به لطف گل زده بیشتر در خانه حریف صعود می‌کرد. گواردیولا ناراحت و بی‌قرار به نظر می‌رسید ولی ته دلش بارقه‌ای از امید وجود داشت چون وقتهای تلف‌شده هنوز پیش روی تیمش بود و هیچکس نمی‌تواند در فوتبال دل به معجزه‌های لحظه آخری نبندد.

سه دقیقه نفس‌گیر و پراسترس در وقتهای اضافه برای پپ سپری شد. سه دقیقه که رویای او برای فتح دوباره لیگ قهرمانان را هزاران بار جلوی چشمهایش آورده بود. گواردیولایی که بعد از دو بار فتح این جام با بارسا، وقتی از غول کاتالان جدا شده بود دیگر هرگز نتوانسته بود به جام نزدیک شود.

به همین خاطر قهرمانی در چمپیونزلیگ با تیمی به جز بارسلونا برای پپ به یک هدف شخصی تبدیل شده بود. او می‌خواست ثابت کند که علت قهرمانی‌هایش بارسا نبوده و قدرت این را دارد که با تیمی به غیر از بارسلونا هم فاتح اروپا شود. اتفاقی که با بایرن مونیخ رقم نخورده بود ولی به نظر پپ با سیتی کاملاً ممکن و در دسترس بود.

در این دقایق هر توپی که توسط بازیکنان سیتی به سمت دروازه تاتنهام به حرکت درمی‌آمد، گواردیولا را با هیجانی عمیق مواجه می‌کرد. یعنی خدای فوتبال برای او در اتحاد یک معجزه رقم می‌زد؟ بله، وقتی ساعتها دقیقه 90+3 را نشان می‌داد این اتفاق افتاد و رحیم استرلینگ دروازه تاتنهام را باز کرد.

پپ از جا کنده شد ولی نه، همه نگاه‌ها به سمت داور دوخته شده بود و تصمیم او بررسی صحنه با استفاده از تکنولوژی VAR بود. برق شادی در چشمهای پپ این بار جایش را به یک حس عجیب انتظار داد. پپ ناباورانه دستهایش را جلوی صورتش گرفته و دندانهایش را بر هم فشار می‌دهد.

با طولانی شدن ماجرا پپ دیگر نمی‌تواند احساساتش را از دوربین‌ها مخفی کند و دست او روی سرش قرار می‌گیرد. بالاخره لحظه سرنوشت فرا رسیده و این بار عبارت "آفساید" در تلویزیون بزرگ ورزشگاه نقش می‌بندد. احساسات دیگر قابل کنترل نیستند. تصویری که پپ را با چشمهای گرد شده از تعجب و دستهایی که بر سرش قرار گرفته نشان می‌دهد، نماد رویایی است که یک بار دیگر نقش بر آب می‌شود. پپ برای قهرمانی در چمپیونزلیگ با تیمی به غیر از بارسلونا باید دست‌کم تا یک سال دیگر منتظر بماند.

آرش جلال منش