پایان سرمربی تیم‌ملی امید نزدیک است؟

زلاتکو کرانچار قرار بود تیم ملی امید فوتبال ایران را به گونه‌ای هدایت کند که به حسرتی چهل و چند ساله پایان دهد. با بازیکنانی که به نظر می‌رسید می‌توانند این مسئولیت سنگین را برعهده بگیرند اما او تیم ملی امید را قربانی یک استراتژی باورنکردنی کرد. کرانچار تلاش کرد در بازی‌های آسیایی اندونزی به سیاست «باید ببازی» متوسل شود تا جایگاه بهتری را در این مسابقات کسب کند اما محاسبات او غلط از آب درآمد و تیم ملی امید ایران در آن مسابقات شکست خورد.

حالا المپیک، آخرین شانس کرانچار برای ماندن در جایگاهی است که برای او دشواری‌های خاص خودش را دارد. سرمربی کروات نشان داده چم و خم هدایت فوتبالیست‌های جوان را آن طور که باید بلد نیست و حاشیه، بخشی جدانشدنی از همه اردوهای اخیر او بوده است.تیم ملی امید با همه امیدواری‌ها و انتظارات، هنوز نتوانسته جایگاهی درخور را در آسیا داشته باشد. حالا و در مرحله نهایی انتخابی المپیک 2020، امیدهای کرانچار چهاردهمین تیم از شانزده تیم آسیایی هستند. این یعنی احتمال برخورد ایران با تیم‌های قدرتمند آسیا در این مرحله زیاد است و فدراسیون فوتبال اگر می‌خواهد نتایج عجیبی برای یکی از محبوب‌ترین تیم های ملی‌اش رقم نخورد، باید با حواسی جمع‌تر به چند ماه آینده نگاه کند.

حتی با حضور نیکو، پسر و دستیار کرانچار در اردو امیدها، اوضاع آن طور که باید مساعد نیست. شاید چند هفته آینده، روزهایی حیاتی باشند برای تغییر مسیر تیمی که قرار است به رویای صعود فوتبال ایران به المپیک پایان دهد.