روز‌های خاکستری استقلال؛ ناکام مقابل مدعیان

داستان بارقه‌های امید برای قهرمانی از هفته گذشته و بعد از شکست پرسپولیس مقابل فولاد از همیشه پررنگ‌تر شده بود و اگر استقلال می‌توانست ذوب‌آهن را شکست دهد، به سه امتیازی پرسپولیس و چهار امتیازی صدر جدول می‌رسید، اما اولین بدشانسی برای شفر و شاگردانش لغو دیدار با تیم اصفهانی بود و بزرگ‌ترین بدشانسی هم رسیدن به خانه پرشورها بود، آن هم بدون چند مهره تاثیرگذار که به خاطر محرومیت و مصدومیت این دیدار را از دست داده بودند.

یک روز قبل از دیدار استقلال و تراکتورسازی، پرسپولیس موفق شد حریف هم‌نام استقلال اما از خطه جنوب را دو بر صفر شکست دهد تا دوباره اختلاف دو تیم به 9 امتیاز برسد (البته با دو بازی بیشتر برای سرخ‌ها) و همین موضوع کافی بود تا درصورت شکست احتمالی استقلال در تبریز، فاصله بیشترین و کمترین امیدواری برای موفقیت در فصل جاری فقط به پنج روز برسد.

(از شکست پرسپولیس در اهواز تا شکست استقلال در تبریز) از سوی دیگر اگر استقلال موفق می‌شد در تبریز مقابل تراکتورسازی به برتری برسد، با یک بازی کمتر به جمع مدعیان قهرمانی می‌رسید و یک‌بار دیگر برای کسب عنوان قهرمانی در فصل جاری امیدوار می‌شد. با همه این تفاسیر استقلال بازی بزرگ را در تبریز باخت تا شانس‌های زیادی را از دست داده باشد.

استقلال این دیدار را هم در زمین باخت و هم در جدول امتیازات لیگ برتر و حالا یک‌بار دیگر این تیم سرنوشت را به دست دیگر مدعیان سپرده تا درصورتی که خودش در دیدارهای آینده بتواند سه امتیازهای پیاپی را به دست بیاورد، امیدوار به عقب‌ماندن سایر مدعیان از کورس باشد.

نشانه‌هایی برای ایمان نیاوردن به استقلال

استقلال فصل گذشته را خوب شروع نکرد اما خوب به پایان رساند تا امیدها برای فصل بعد بیشتر شود اما تیام، جباروف، ابراهیمی، نورافکن و حسینی از جمع شاگردان شفر جدا شدند و به جای آنها بازیکنانی جذب شدند که هیچ‌گاه در قد و قواره قبلی‌ها نبودند. همین موضوع عاملی شد تا استقلال یکی از ضعیف‌ترین فصل‌هایش را آغاز کند و جالب اینکه حتی تا مدت‌ها از گلزنی هم در فصل جاری خبری نبود.

امیر قلعه‌نویی جمله معروفی دارد، او می‌گوید برای قهرمانی باید از 6 دیدار ابتدایی و 6 دیدار انتهایی فصل حداکثر امتیازات را کسب کرد و اگر چنین ادعایی درست باشد، می‌توان دلیل عمده عدم قهرمانی استقلال را در پنج فصل اخیر همین موضوع دانست؛ شروع‌هایی ناامید‌کننده و ضعیف از تیمی مردمی و بزرگ.

استقلال امسال هم تا به خود آمد تقریبا نیمی از نیم‌فصل از دست رفته بود و جبران روزهای ناکامی کمی سخت و شاید هم غیرممکن بود. اما آبی‌ها با جمع‌کردن امتیازات لازم سرانجام تا رده پنجم خود را بالا کشیدند و جدال قهرمانی را جذاب کردند اما در بزنگاه کسب نتایج مهم، نتوانستند موفق ظاهر شوند و حالا دوباره از کورس عقب مانده‌اند.

ناکامی مطلق مقابل بالانشینان

یک نگاه کلی هم می‌اندازیم به دیدارهای استقلال مقابل حریفان بالانشین یا به‌عبارتی دیگر مدعیان قهرمانی در جدول رده‌بندی. استقلال به جز دیدار با تراکتورسازی در هفته سوم لیگ برتر در تهران هیچ‌گاه در دیدار با سایر تیم‌های مدعی موفق عمل نکرده و حتی نتوانسته دروازه آنها را باز کند. (برد برابر تراکتورسازی هم به لطف ناهماهنگی‌ها و نتایج ضعیف ابتدای فصل این تیم به دست آمد.)استقلال ابتدا در دیدار مقابل فولاد در تهران بدون گل متوقف شد و سپس دربی را هم با همین نتیجه به پایان رساند.

در ادامه شاگردان شفر در تهران مقابل سپاهان یک بر صفر شکست خوردند. استقلال سپس در تهران مقابل پدیده یک دیدار 6 امتیازی دیگر را هم از دست داد و مقابل حریفش بدون گل متوقف شد و درنهایت هم از دیدار حساس مقابل تراکتورسازی با دست خالی به تهران بازگشت تا مشخص شود تیم شفر حداقل امسال تیم بازی‌های بزرگ نیست و نمی‌تواند در دیدار با بالانشینان و مدعیان قهرمانی موفق عمل کند.

شاید در برخی از این دیدارها به‌خصوص دیدار با سپاهان و پدیده حتی از ناحیه داوری هم متضرر شده باشد اما اگر همین روند برای شفر و تیمش در نیم‌فصل دوم ادامه داشته باشد، خواب‌های قهرمانی که هیچ، رویای کسب سهمیه لیگ قهرمانان آسیا هم برای استقلال فصل بعد نقش برآب شده و آب خوش در فصل جاری هم از گلوی هواداران استقلالی پایین نخواهد رفت.