به گزارش پارس نیوز، 

لیندزی وون ۳۴ ساله در حالی به شدت با تور‌های محافظ مسابقه اسکی سوپرجی برخورد کرد که هفته پیش به دلیل آسیب‌های ورزشی وارده به بدن خود، اعلام بازنشستگی کرده بود و در حقیقت، این مسابقات، از آخرین تورنمنت‌های او به حساب می‌آید. او قبل از جام جهانی گفته بود: «اگر ناملایمات انسان را قوی‌تر می‌کند، من در این لحظه احساس می‌کنم هالک هستم.»

پس از مسابقه مسئولان و تیم پزشکی به کمک او شتافتند و لیندزی سر آخر بلند شده و با تردید مسیر اسکی پیست Are را طی نمود. او در خط پایان با تشویق بسیار مورد استقبال قرار گرفت و در حالی که چوب اسکی‌های خود را درمی‌آورد، برای جمعیت انبوه دست تکان می‌داد. لیندزی وون کمی بعد در یک کنفرانس خبری اظهار داشت: «احساس می‌کنم با یک ۱۸ چرخ برخورد کرده‌ام. من فکر می‌کنم باد باعث برخورد من شد ولی مهم نیست. من انتظار چنین چیزی را نداشتم.» با این حال، او اعلام کرد قصد دارد تا قبل از آویزان کردن چوب اسکی‌های مسابقه خود، در مسابقات دانهیل قهرمانی جهان شرکت کند.

این اسکی‌باز آمریکایی در ۸۲ مسابقه جام جهانی پیروز شده و در تمامی لیست‌ها پس از اینگمار استنمارک که دارای ۸۶ پیروزی است، در مقام دوم قرار داشته و یکی از موفق‌ترین زنان شرکت‌کننده در مسابقات اسکی محسوب می‌شود. لیندزی با ذهنی سرسخت‌تر، از شیفرین که با شماره ۱۵ و بلافاصله پس از لیندزی وون مسابقه را آغاز کرد، از تعداد کثیر مسابقه‌دهندگان سبقت گرفت. در این گروه «استر لدکا» قهرمان مسابقات سوپرجی المپیک نیز حضور داشت.  ولی شیفرین ۲۳ ساله، قهرمان مسابقات دانهیل المپیک یعنی «سوفیا گوگیا» را با رکورد ۲ صدم ثانیه و «کورین سوتر» سوئیسی را نیز با رکورد ۵ صدم ثانیه شکست داد. شیفرین به خبرنگاران گفته بود: «واقعاً مسابقه در هم پیچیده‌ای بود و به هیچ مسابقه‌ای شباهت نداشت. مسابقه همانند یک پرواز بود. بسیار سخت بود و تمامی این دختران شایستگی برنده شدن را دارا بودند.»

لیندزی وون در مسابقات جام جهانی ۲۰۱۹ که در پیست Are سوئد برگزار شد، در اولین مسابقه سوپرجی که تلاش می‌کرد در آن به چهارمین مقام قهرمانی جهان و سومین قهرمانی اسلالوم مستقیم دست یابد، دچار حادثه شد. او گفت: «بدن من به قدری در هم کوبیده شده که امکان درست کردن آن وجود ندارد.»

لیندزی عناوین جهانی مختلفی مثل مسابقات سوپرجی و دانهیل در سال ۲۰۰۹، مدال طلای مسابقات دانهیل المپیک و مقام برنز سوپرجی سال ۲۰۱۰ را در کارنامه خود دارد ولی آسیب‌دیدگی شدید زانو سبب شد او نتواند از عنوان قهرمانی خود در مسابقات سوچی سال ۲۰۱۴ دفاع کند ولی با این وجود، او بازگشت تا مدال برنز مسابقات المپیک زمستانی ۲۰۱۸ پیوونگ چانگ را از آن خود کند. او در «کورتینا دی امپزو» ایتالیا در مسابقه درد زانویش را تحمل کرد و در نهایت، پس از تحمل فراوان روز جمعه اعلام کرد بعد از مسابقات جام جهانی بازنشسته خواهد شد.  او در مصاحبه‌ای در پیست Are گفته بود: «پس از مسابقات کورتینا به خوبی می‌دانم بدن من قادر به انجام آنچه که می‌خواهم، نخواهد بود. دوست نداشتم همه چیز را در کورتینا تمام کنم و فکر می‌کنم این روش کناره گیری نیست.»

 

بازگشت

لیندزی بالاخره برگشت و در نهایت هم آخرین مدال خود را به دست آورد و از دنیای تنیس خداحافظی کرد. پنج روز بعد از حادثه‌ای که در رقابت‌های سوپرجی برای او افتاد، وون به میدان برگشت و روز یک‌شنبه مدال برنز رقابت‌های قهرمانی جهان را از آن خود کرد. این آخرین مسابقه دوران حرفه‌ای او بود: «هرچه در توان داشتم در این مسابقه گذاشتم. این همان چیزی بود که می‌خواستم انجام دهم و موفق هم شدم.» خواهرش کارین می‌گوید: «لیندزی از آن‌هایی است که وقتی زمین می‌خورد بلند می‌شود و می‌گوید من می‌خواهم تا آخرش بروم، اما خود من از آن‌هایی هستم که می‌گویم شاید بهتر باشد که ادامه ندهم.» وقتی لیندزی از خط پایان گذشت، لبخندی به پهنای صورتش داشت و مقابل جمعیت تعظیم کرد: «در تمام طول مسابقه سعی کردم روی اعصابم مسلط باشم و بدون استرس کار کنم، حالا خوشحالم به نتیجه رسیده‌ام. نامزدم و خانواده‌ام هم خوشحال هستند.»