کالچو فوتبالی که تا مرگ پیش می‌رفت

در فلورانس از قرن ۱۶ تا اواسط قرن ۱۸ بازی خشنی در چهار محله شهر برگزار می‌شد که نامش فوتبال بود. این بازی شباهت زیادی به راگبی داشت تا فوتبال امروزی. این بازی یک نوع تفریح در شهر محسوب می‌شد اما اغلب مصدوم و یا حتی کشته بر جای می‌گذاشت. از مدت‌ها قبل این بازی بهانه‌ای برای درگیری‌ها بود. مشهورترین بازی در هفدهم فوریه سال ۱۵۳۷ برگزار شد. نیروهای امپراتور کارلوس پنجم بر شهر مسلط شدند و برای این که اعلام کنند امنیت وجود دارد و ترسی ندارند یک بازی برگزار کردند. این بازی در واقع هارپاستوم قدیمی بود که رومی‌های به آن می‌پرداختند و هم‌چنین مانند بازی‌های بود که در قرون وسطی در اغلب مناطق انگلیس برگزار می‌شد که در نهایت فوتبال به وجود آمد.

 

کالچو با نامه‌ای از طرف کنت آبردال به پادشاه کارلوس دوم مورد توجه انگلیسی‌ها قرار گرفت. او در این نامه نوشت این بازی که با توپ انجام می‌شود در جشن‌ها و در پیاتسا دلا سنیورا فلورانس برگزار می‌شود. بازی دیگری در تاریخ ثبت شده است که میان افراد کنت و پادشاه برگزار شد. یاران کنت برنده این دیدار شدند. این موضوع تا مدتی فراموش شد تا این که در زمان موسیلینی یکی از افراد سفارت ایتالیا آن را باز شناخت و برای دوک شرح داد.

 

موسیلینی کشف فوتبال را به فهرست بلند بالای خود در رژیم فاشیستی اش اضافه کرد و تصمیم گرفت بازی‌ها در فلورانس برگزار شوند. در این روزها قرار بود جام جهانی ۱۹۳۴ به میزبانی ایتالیا برگزار شود. در سال ۱۹۳۰ دوباره “فوتبال فلورانسی” در پیاتزا دلا سینیورا در روز سن جووانی برگزار شد. بر اساس توافق مانند سال‌های گذشته چهار تیم از چهار محله قدیمی به نام سانتا کروسه، سانتا ماریا نوولا، سانتو اسپیریتو و سن جووانی شرکت کردند. اکنون این بازی‌ها به عنوان یک جاذبه توریستی در جریان مراسم پالیو دی سیه نا انجام می‌شود. این بازی هم‌چنان با همان خشونت برگزار می‌شود چون تنها قانون آن پرتاب توپ به محل مورد نظر است. در این بازی می‌توان چنگ زد، هل داد و ضربه زد. این در حالی است می‌توان از پا و دست برای ضربه زدن استفاده کرد.