در این زمینه با پژمان نوری که در کنار بازیکنانی چون عنایتی،  رجب زاده، نوید کیا، رحمتی، ابراهیم صادقی و ... یکی از تمام نشدنی های فوتبال ایران به نظر می رسد به صحبت نشستیم. نوری که در آخرین مصاحبه اش ملوان را اولویت اول و دوم و سوم خود نامیده بود در مورد وضعیت ملوان و خودش گفت: متاسفانه ملوان دو ماه را بر سر وعده حضور در لیگ برتر از دست داد. در حالیکه می شد با مدیریت صحیح تیم را به هم نریخت و با بازیکنان مورد نظر تمرینات را آغاز کرد  و اگر تیم لیگ برتری شد تغییرات مورد نیاز را اعمال کرد و آنرا تقویت نمود. اما متاسفانه لجبازی ها و خط قرمزها اجازه چنین کاری را نداد، به گونه ای که حتی تا همین چند روز پیش تیم ما فاقد کادر فنی بود.

 

 

 او درباره علت عدم حضور در تیم های دیگر هم می گوید: در مورد خودم هم در این مدت  از دو تیم لیگ برتری و یک تیم لیگ یک پیشنهاد داشتم اما در ملوان به دلیل مسائلی که فصل گذشته قبل از اردوی کیش اتفاق افتاده بود و برخی مصاحبه ها در مورد شرایط تیم؛ سر نخواستن ما دعوا بود! البته برای ما چندان عجیب نبود آقایان ندانند بازیکنی که قراردادش با تیم به اتمام رسیده است را در لیست مازاد قرار نمی دهند! اگر هم گفتیم که می مانیم فقط برای ادای دین به مردم شهرمان بوده وگرنه خودشان بهتر از همه در جریانند که نه از سر ناچاری مانده بودیم و نه برای پژمان نوری مسائل مالی شرط بوده. از فصل قبل تر که برای کمک به بقای ملوان با قرارداد سفید یکسال و نیمه بازگشتم؛ علیرغم حفظ تیم در لیگ برتر تنها 40 میلیون از قراردادم را دریافت کردم و امسال هم مبلغی در حدود 150 میلیون که با کمکی که در طول فصل به تعدادی از بازیکنان که گرفتار مشکل مالی بودند داشتم و پرداخت مالیات قراردادی که دریافت نشده، از جیب هم هزینه کرده ام.

 

نوری در ادامه حرفها می گوید :  در نهایت آنچه که نباید اتفاق می افتاد رخ داد و من نیز به عنوان کاپیتان تیم خودم را بیش از سایر بازیکنان مقصر میدانم. با این وجود مردم می توانند به خوبی قضاوت کنند که سهم آن دسته از بازیکنانی که با تمام وجود و حتی با گونه شکسته برای این تیم بازی کردند در سقوط این تیم چقدر بوده و نقش دیگرانی که تعمداً باعث جدا شدن پاشنکو، حاتمی و نزهتی و تضعیف تیم شدند چه اندازه است. ضمن اینکه نمرات فنی من در فصل گذشته از نظر کارشناسان که در رسانه های مختلف منتشر شد گویای همه چیز هست. دو ماه پیش هم گفتم  اولویت اول و دوم و سومم ملوان است. با قدرت برمی گردم و ملوان را به لیگ برتر برمی گردانیم. آن هم در شرایطی که می دانستم توقعات به حق هواداران در این فصل چقدر بالاست و چه کار مشکلی برای حضور مجدد در لیگ برتر پیش رو داریم. از آن زمان تاکنون هم به احترام قولی که به مردمم داده بودم ماندم و سکوت کردم ولی اگر از نظر مسوولین باشگاه مشکل ما هستیم، به زور نمی توانیم بمانیم و علیرغم میل باطنی مان با رفتن مان به تیم محبوب مان کمک می کنیم. منتی هم بر ملوان نیست و  اگر این صرفا یک تصمیم فنی است نیازی به این همه بهانه تراشی و سیاه نمایی برای قرار دادن ما مقابل هواداران نیست چون با این صحبت ها چیزی از ذهن مردم پاک نمی شود. حرف ما حفظ حرمت پیراهنی است که سالها بر تن داشتیم. می توانستند به احترام همه این سالها فقط یک تلفن ساده به ما بزنند و بگویند باشگاه به هر دلیل قصد استفاده از شما را برای فصل آینده ندارد. نه اینکه هر بار این خواسته خود را به گردن مربیان بیاندازند تا خود را مبری کنند.

 

 

مرد کهنه کار ملوان در پاسخ به این سوال که به نظر می رسد منظور سخنان وی رییس هیات مدیره ملوان  است، گفت: فرصت برای بیان آنچه در یکسال اخیر در ملوان افتاده بسیار است اما نمی شود برای همیشه مردم را فریب داد. یک روز نقابها می افتد و چهره واقعی افراد نمایان خواهد شد.من از روزی که از پشت فنس های ورزشگاه تختی رویای پوشیدن پیراهن مقدس ملوان را داشتم تا امروزی که بارها بازوبند کاپیتانی ملوان را به بازو بستم؛ در زمینی توپ زده ام که بازیکنان بسیار بزرگی در آن پرورش یافته به فوتبال ایران معرفی شده اند و مطمئنم که همه ما می آییم و می رویم اما آنچه که ماندگار است ملوان است و بس. از نگاه من مالکین اول و آخر ملوان فقط هوادارانش هستند و روزی ما از ملوان رفته ایم که در دل هواداران ملوان جایی نداشته باشیم.

 

 

نوری در پایان خاطرنشان کرد: از هواداران ملوان می خواهم از تیم خود به مانند همیشه همه جانبه حمایت کنند، ملوان ارث پدری ما نیست و نمی خواهیم مثل عده ای به باشگاه بچسبیم و در نبودمان ریشه به تیشه ملوان بزنیم پس لطفا هواداران به جای تشویق پژمان نوری و مازیار زارع، بازیکنان جوان تیم را تشویق کنند و به آنها انگیزه بدهند.