به گزارش پارس، این کارشناس فوتبال در گفت وگو با ایسنا، درباره افزایش نجومی قراردادهای بازیکنان و مربیان فوتبال با توجه به شرایط اقتصادی جامعه و رواج پول های زیر میزی و تخلف های پشت پرده، اظهار کرد: اگر بخواهیم این موضوع را بررسی کنیم وارد دنیایی می شویم که بسیار گسترده بوده و مانند شبکه است. حال اگر بخواهیم این شبکه را بررسی کنیم دچار مشکل می شویم، چرا که این شبکه مثل تور داخل دریا افتاده و هر چقدر تلاش می کنیم آن را بیرون بکشیم، می بینیم بزرگ تر از این حرف ها است.

 

وی اضافه کرد: در اولین گام می گویم روش فعلی پرداخت پول، ضد فوتبال است. یکی از دلایلی که باعث شده فوتبال ما مصنوعی شود، صحنه های زیبا کم داشته باشد، تکنیک های اساسی و زیبایی ها دیده نشود، همین نحوه پرداخت پول به فوتبالی هاست. مسائلی اتفاق می افتد که دست مربیان را بر روی آماده کردن تیم شان می بندد. این موضوع جنبه اجتماعی و اقتصادی نیز دارد. اگر تحقیق و جست وجو کنیم، شاید به این برسیم که مثلا ۱۰۰ سال پیش در یکی از کشورهای دور افتاده این چنین به فوتبالیست ها پول می دادند. اما الان هیچ جای دنیا مثل ایران پول نمی دهند. به همین دلیل است که بازیکن برای خودش سبک بازی تعریف می کند. مثلا اگر پولش را کامل دریافت کند با استراتژی وارد زمین می شود که آسیب نبیند. اگر واقعا بخواهیم آسیب شناسانه بررسی کنیم، یکی از دلایل افت فوتبال ما همین مسائل مالی است. مدام آه می کشیم و افسوس می خوریم که چرا افتخارات گذشته کسب نمی شود و فوتبال مثل قبل نیست؟

 

کارشناس فوتبال با اشاره به این که مخالف ورود پول به فوتبال نیست، مطرح کرد: صحبت های وزیر بهداشت را چند روز پیش می شنیدم که می گفت پزشکان اعلام کرده اند در صورت دریافت چهار میلیون تومان، مطب خود را رها کرده و در بیمارستان های دولتی کار می کنند. در کنار پزشکان، افراد تحصیل کرده در تخصص های عالی بسیاری مثل نفت، راهسازی، انرژی هسته ای و… هستند که دریافت زیادی هم ندارند. اصلا اگر این ها را هم نادیده بگیریم و بگوییم فوتبالیست ها حق دارند به خاطر زحمتی که می کشند پول دریافت کنند، اما این روش پرداختی ها را قبول نمی کنم. یک زمان شما میلیاردر هستی و دوست داری از درآمد خودت به گدای سر کوچه ۱۰۰ هزار تومان کمک کنی. هیچ کس نمی تواند به شما اعتراض کند. اما زمانی به شما پول می دهند تا بروید و از بازار خرید کنید. حال اگر این پول را به گدا بدهید، نه منطقی است و نه اخلاقی. در فوتبال هم مدیران می توانند از طریق گرفتن اسپانسر، بلیت فروشی، حق پخش و… درآمدزایی کنند، ولی کار درستی نیست که پول دولتی را به قشر خاصی اختصاص دهیم. کسانی هم که در این زمینه کار می کنند، آنقدر سطح پایین حرف می زنند که نمی توان به صحبت هایشان گوش کرد. برخی مدیران فوتبال امروز ما کسانی هستند که تنها وظیفه دریافت و تقسیم پول را دارند. این که مدیریت نیست. شب و روز کاسه گدایی دست شان می گیرند و ابراز نیاز می کنند تا بتوانند منابع مالی دریافت کنند. بعد هم می گویند می خواهیم هواپیما بخریم و…

 

چراغپور در پاسخ به این پرسش که چه راهکاری را پیشنهاد می کند، گفت: معتقدم اجرای قانون سقف قرارداد کار اشتباهی بود. چون راه های دور زدن زیادی به وجود آمد و به جای دادن پول به بازیکن، زمین، آپارتمان، میلگرد، تعرفه گمرک و خودرو دادند. بازیکن چه درست و چه غلط قیمت یک میلیاردی دارد اما با قانون سقف قرارداد باید به آن سیصد میلیون بدهند. بنابراین قانون سقف قراردادها ساده اندیشی بود. اما باید بگویم برای این که جلوی افزایش بی رویه رقم قراردادها و به دنبال آن افزایش تخلف گرفته شود باید عزمی برای برخورد با متخلفان به وجود آید. " نیمار" وقتی به بارسلونا آمد، یک تخلف کوچک در انتقالش صورت گرفت، اما می بینیم باشگاه بارسلونا دچار گرفتاری شده است. خبر دیگر درباره برخورد قاطعانه باز هم به بارسلونا مربوط می شود. تقریبا یک ماه پیش بود که فیفا به دلیل ابهام در قرارداد چند بازیکن نوجوان بارسلونا، این باشگاه را به مدت دو سال از عقد قراردادهای بین المللی محروم کرد. آماری را می خواندم که عنوان می کرد، ۳۰ درصد از شادی فوتبال در دنیا از طریق باشگاه بارسلونا ایجاد می شود. اما وقتی همین باشگاه مرتکب تخلف کوچک می شود، شدیدترین برخوردها را با آن می کنند. فکر می کنم مشکل ما این است که قدرت برخورد نداریم. می توان بهترین قوانین را روی کاغذ نوشت، اما معضل این است که در اجرای قرارداد زورت نمی رسد.

 

سرمربی اسبق تیم ملی فوتبال ایران در پاسخ به این پرسش که آیا انتشار قراردادها از سوی سازمان لیگ می تواند کارساز باشد، تصریح کرد: فرض کنیم قراردادها منتشر شود. کدام مرجع می خواهد مدارک چند ۱۰۰ بازیکن و مربی را بررسی کند تا تشخیص دهد سند سازی نشده است. برای به دست آوردن ملک و منابع طبیعی سند سازی می کنند و زمین خواران کیلومترها زمین صاحب می شوند یا دریا را می خشکانند. مسیر جاجرود را تغییر داده و هتل ساخته اند و حالا بعد از بالا رفتن بیست طبقه یادشان افتاده سند سازی شده است. در چنین شرایطی چه کسی می خواهد صحت ۷۰۰ سند را بررسی کند. مثال خوب در این زمینه ماجرای داوری است که ابتدای فصل مطرح شد اما آیا اتفاقی افتاد؟

 

وی در بخش دیگری از این گفت و گو با بیان این که باید عزم ملی برای ریشه کن کردن این مسائل به وجود آید به ایسنا، گفت: ابتدا باید به صورت دقیق بررسی کنیم و ببینیم با چه مقوله ای روبرو هستیم. باید نگاه کنیم و ببنیم زیر پوست فوتبال چه می گذرد؟ هر از چند گاهی یک گوشه از پشت پرده ها رو می شود. جدیدا شرط بندی شرکت های توتو رواج پیدا کرده است. اگر در ایتالیا شرط بندی شود، فرد خاطی را حداقل دو، سه سال محروم می کنند. در فوتبال ما هم برخی صحنه ها شائبه برانگیز است. توپ هایی به گل می رود که اصلا باور نمی کنیم طبیعی است. ما هنوز نمی دانیم چند درصد از صحنه هایی که در محوطه جریمه اتفاق می افتد صحیح است. تمام زندگی من فوتبال است و در آن هم کار کرده ام. بنابراین به خوبی می توانم حرکت یک بازیکن را تشخیص دهم. صحنه هایی را می بینم که واقعا ایراد دارد. بازیکنی که سابقه نداشته، دریبلی می خورد که عجیب است. شرط بندی، ساخت و پاخت، جابجایی بازیکن، پول های بی رویه و مدیران غیر فوتبالی در کنار جذاب بودن فوتبال و خاصیت ایجاد شهرت آن باعث شده فوتبال ما به ناکجا آباد برود. شخصی را تنها دو بنگاه اقتصادی می شناسند اما تا وارد فوتبال می شود، شهرت پیدا می کند.

 

کارشناس فوتبال عنوان کرد: تمام مشکلات و ناهنجاری هایی که گفتم تنها زمانی از صحنه فوتبال پاک می شود که دولت و اداره کنندگان جامعه به این نتیجه برسند که این مشکلات به اجتماع ضربه می زند تا اراده کنند و جلویش را بگیرند. تا زمانی که ضررهای ناشی از فوتبال موضعی باشد، وزارت ورزش و جوانان باید ورود کند اما در حال حاضر می بینیم ضررهای شدید اجتماعی، جوانان ما را تحت تاثیر قرار داده است. انگیزه تحصیل پایین آمده و جوان ها می خواهند یک شبه راه صد ساله بروند. بنابراین الان فکر می کنم مسئولان بالادستی باید ورود کنند و حساس شوند. گر چه می بینیم این غده همه را آزار می دهد و بیشتر مسئولان به فکر افتاده اند.

 

این کارشناس همچنین با بیان این که وزارت ورزش و جوانان نمی تواند به تنهایی نظارت جامعی روی فوتبال داشته باشد به ایسنا گفت: وزارتخانه، اداره ورزش کشور را بر عهده دارد. به هر حال در وزارت هم یکسری آدم هایی هستند که در مکانیزم خاصی، چرخه ورزش را اداره می کنند. بنابراین ممکن است پولی که وارد فوتبال می شود قوی تر از چرخه وزارت باشد. همچنین اگر چرخه فوتبال قدیمی تر از چرخه وزارتخانه باشد باید برای رفع نقص ها به مراجع بالاتر یعنی قوه قضاییه رجوع کرد. به هر حال وزارت ورزش و جوانان چالش های مهم دیگری را هم پیش رو دارد و باید تمام رشته های ورزشی را پوشش دهد. به همین دلیل معتقدم قدرت وزارت ورزش و جوانان کمتر از فدراسیون فوتبال است!