بی‌مشتری ماندن تیبا و پرایدها در انبارهای سوریه

تولید این کارخانه هم به روزانه ۳ تا ۴ سواری پراید کاهش یافته است. پیش از آغاز جنگ در سوریه در این کارخانه روزانه ۵۰ تا ۶۰ سواری تولید می‌شد. کارخانه‌ای که در دوران ریاست جمهوری محمود احمدی‌نژاد و به عنوان گامی در جهت توسعه همکاری‌های اقتصادی ایران و سوریه توسط روسای جمهوری دو کشور افتتاح شد.

اما پس از شدت گرفتن جنگ سوریه تولید آن متوقف شد ولی در سال ۲۰۱۶ میلادی و بنا بر تاکید ایران بار دیگر فعالیت محدود آن از سرگرفته شد.

اکنون و در آستانه پایان جنگ در سوریه، توسعه تولید و حتی ادامه تولید این کارخانه بسیار دشوارتر از گذشته شده است. از یک سو اعمال تحریم‌های آمریکا، نقل و انتقال قطعات خودرو را به سوریه دشوار کرده است. در عین حال با وجود تلاش دو طرف برای استفاده از مرز گسترده عراق و بندر لاذقیه برای دور زدن تحریم‌های حمل و نقل و بیمه، سوریه همچنان در پرداخت پول به طرف ایرانی خود مشکل دارد.

به همین منظور توافق اولیه برای تاسیس بانکی مشترک میان دو کشور حاصل شده ولی هنوز گام‌های اجرایی آن برداشته نشده است.

گام هایی که شاید به دلیل ورود رقیب اقتصادی تازه به بازار سوریه لرزان شده باشند. روسیه به عنوان متحد نیرومند بشار اسد در دوران جنگ داخلی این کشور و به عنوان طرفی تاثیرگذار در پیروزی های او، حالا به دنبال بازارگشایی در سوریه است. اقدامی که عرصه را بر شرکت‌های ایرانی تنگ خواهد کرد.

ایران هنوز امیدوار است که به پشتوانه هفت سال حمایت نظامی و مالی از بشار اسد، در دوران بازسازی سوریه سهم قابل توجهی داشته باشد، سهمی فراتر از کشمش و زعفران ایرانی موجود در بقالی‌های دمشق.

عماد علویان، مدیر عامل شعبه سایپا در سوریه هم ابراز امیدواری می‌کند که تولید سالانه این کارخانه در سال ۲۰۱۹ به ۲ هزار سواری برسد. هر چند که آقای علویان تاکید می‌کند این روزها و پس از از سرگذراندن جنگی طولانی دیگر کسی قدرت خرید پراید و تیبا ندارد والا ما تخفیف‌های بالایی از طرف ایران به منظور حمایت از مصرف کننده سوری گرفته‌ایم ولی این روش هم فروش ما را افزایش نداده است.

با این حال،ایران امیدوار است که با پایان جنگ در سوریه بتواند توافق‌های پیشین برای احداث پالایشگاه و بهره برداری از معادن فسفات را اجرایی کند و این بار در کنار روسیه سهم قابل توجهی از بازار سوریه را بدست آورد.