' خانه برناردا آلبا' در رشت اکران می‌شود

نمایش خانه برنارد آلبا داستان خانواده ای را روایت می کند که مادر پس از مرگ همسر طبق سنتهای منطقه پنج دختر 20 تا 39 ساله خود را به هشت سال سوگواری برای پدرشان و دوری از ازدواج و مهرورزی مجبور می کند.

این پروژه به تهیه کنندگی عیسی شبان و مدیریت نوید منصور قناعی در مجتمع خاتم الانبیاء اجرا می شود.
بازیگران این نمایش عبارتند از: شیرین سامی، مرجان متقی، ملیکاجعفری زاده، مریم شعبانی، فاطمه رحمانی، سونا هدایتی و مرسده جهانی …

دستیاران کارگردان: رسول زنده دل و مسعود صداقت ،طراح دکور: فرشاد یاری،طراح نور: مسعود صداقت،طراح لباس: شیرین سامی،ساخت موسیقی: ژویین نجفیان،نوازندگان: برهام شاکری،آرش روحی و ارشد یاری.
علاقمندان به تماشای این نمایش می توانند بلیت را از طریق سایت هفت ساز به آدرس www.haftsaz.com
خریداری کنند.

' فدریکو گارسیا لورکا از مشهورترین شاعران و نمایش نامه نویسان جهان است. لورکا محبوبیتش را با انتشار ترانه های کولی ها، نمایشنامه هایش و مهمتر از همه زندگی پرشورش به دست آورد. خانه برناردا آلبا آخرین کار نمایشی لورکا بود که به دلیل مرگ دلخراش لورکا در 38 سالگی در زمان حیاتش به روی صحنه نیامد.

عمده آثار نمایشی لورکا برگرفته از مشاهدات او از زندگیش بود و بارها آثار او به عنوان نمایشهایی بر ضد اخلاق جامعه محکوم و مورد حمله قرار گرفت.

دنیای زنان در جامعه مردسالار و قدرت جادویی عشق جلوه درخشانی در آثار نمایشی لورکا دارند نمایشنامه هایی چون ماریانا پینه دا، همسر گیج کفاش که بازگو کننده ازدواج مردان پیر با دختران جوانی است که به خاطر هر نوع فقری تن به ازدواج با این مردان میدهند،عروسی خون، یرما و خانه برناردا آلبا از جمله این آثار می باشند.

محور اصلی قصه در بسیاری از نمایشهای لورکا عمدتا بر روی زندگی زنان می چرخد و در واقع میتوان گفت نمایشهای لورکا نمایش آوای زنان ستم دیده است. زنانی که جامعه از آنان میخواهد که عشقشان را در پستوی خانه هایشان پنهان کنند.

لورکا نمایش نامه خانه برناردا آلبا را در پنج سال آخر زندگی اش نوشت. این نمایش هر چند در زمان حیاتش فرصتی برای اجرا نیافت، اما 9 سال پس از کشته شدن او، برای اولین بار در 1945 در آرژانتین به روی صحنه رفت.

خانه برناردا آلبا نیز همچون دیگر کارهای لورکا بازگو کننده دوران سیاهی از زندگی زنان است که وقتی مردان هم در زندگیشان حضور ندارند خودشان قوانین و سنتهای دنیای مردسالار را حتی بهتر از مردان به اجرا می گذارند. در حقیقت تراژدی خانه برناردا آلبا همچون نمایشهای عروسی خون و یرما تراژدی مرگ عشق و شور جوانی است.

تصویری که لورکا در خانه برناردا آلبا از زندگی زنان ارائه می دهد، تصویری از روابط آدمها در یک روستا در اسپانیا است تصویری از جامعه ای که قرن ها سنت ها و قوانین دنیای مرد سالار را با خود حمل کرده، تصویری از یک دیکتاتوری کهنه و عقب مانده با همه زنجیرهایش که در حال پوسیدگی است.

نمایش خانه برناردا آلبا در واقع فریاد اعتراض عشق و شور انسان برای زیستن علیه جامعه ای با فرهنگی متزلزل، لنگان و منجمد است.
این نمایش به نوعی تراژدی دردناک زنان در اجتماعی مرد سالار است.

فدریکو گارسیا لورکا در خانه برناردا آلبا از روابط برناردا و دخترانش سخن می گوید. تاثیری که این نمایش به جا می گذارد هم اندوهناک است و هم تکان دهنده. در حقیقت تصویری از دنیای زنان و عشقشان است که در میان سنتهای دست و پاگیر زندانی شده اند و لورکا بقول خود قصه همان پرنده زنده ای که او را محکم در دستانت گرفته باشی و به او اجازه پرواز ندهی را در این نمایش به نوع دیگری تکرار می کند.'

*پ.ن: مطلب داخل گیومه از پروانه سلطانی منتقد تئاتر است.

انتهای پیام/