مسؤولان با تزریق روحیه ناامیدی،گل به خودی می‌زنند
سید مسعود شجاعی طباطبایی، معاون هنری و مدیر مرکز هنرهای تجسمی حوزه هنری گفت:
حوزه هنری یکی از مهمترین مراکز فرهنگی و هنری است که فعالیت‌های مختلفی را در عرصه‌های ادبی و هنری پیگیری می‌کند. یکی از فعالترین بخش‌های حوزه هنری، مرکز هنرهای تجسمی است که برگزار کننده رویدادهای متنوع هنری است که برخی از آنها حواشی و بازتاب‌های فراوانی چه در داخل و چه در سطح بین‌المللی داشته است.
مرکز هنرهای تجسمی حوزه هنری این روزها میزبان نمایشگاه‌های مختلف هنری با موضوعات و سوژه‌های روز است و در تدارک مسابقات و جشنواره‌های بین‌المللی است که پیش از این هم بازتاب فراوانی داشته و واکنش‌های بسیاری را برانگیخته‌اند.در همین راستا با سیدمسعود شجاعی طباطبایی، معاون هنری و مدیر مرکز هنرهای تجسمی حوزه هنری و کاریکاتوریست و گرافیست در خصوص آخرین فعالیت‌های این مرکز به گفت و گو پرداختیم.
حضور شما در مرکز هنرهای تجسمی حوزه هنری رونق تازه‌ای به این بخش داده است. این در حالی است که از ابتدای حضورتان کارنامه کاری بخش تجسمی پربار بوده و امسال نیز برنامه‌های خوبی به اجرا درآمده است. قدری درباره برنامه‌های پیش روی این مرکز توضیح دهید.
ما امسال فعالیت‌ها و برنامه‌های مختلفی را مد نظر قرار دادیم و الویت‌هایی هم در این خصوص داریم. یکی از اتفاقات خوبی که آن را بعد از مدت‌ها پیگیری کردیم ،توجه به جوانان است که چند وقتی است مطرح شده و فراخوان جشنواره تجسمی هنر جوان هم اخیراً اعلام شد که نیمه دوم سال در 6 رشته برگزار خواهد شد.
نزدیک به هفت سال بود که این جشنواره به نوعی حذف شده بود و طی بررسی‌هایی که داشتیم، به نظرمان رسید که یکی از اهداف جدی حوزه هنری توجه به نسل جوان است و البته یکی از اتفاقات مهمی که در نظر داریم شناسایی توانمندی‌های هنرمندان در قالب رشته‌های مختلف و هنرمندانی است که غالباً شهرستانی هستند، بنابراین لزوم برگزاری این جشنواره کاملاً مشخص است و ضروری به نظر می رسید. نکته دوم این که ما در تلاشیم تا توانمندی‌ها شناسایی شوند و شرایطی فراهم شود که بتوانیم یک بانک اطلاعاتی از هنرمندان ایجاد کنیم تا ارتباط مستمر با آنها امکان پذیر باشد. ضمن این که صرف برگزاری جشنواره مطلوب ما نیست.
ما بحث چهل سالگی انقلاب را پیش رو داریم و تلاشمان بر این است تا آثار خوب و قابل قبول هنرمندان ایرانی را به نمایش بگذاریم و در این راه از تمام بضاعت حوزه هنری استفاده خواهیم کرد. حوزه هنری در 31 مرکز استان دفاتر ثابتی دارد و برخی از این مراکز استانی فضای نمایشگاهی بهتر از تهران دارند و قرار بر این است تا همزمان با این اتفاق اطلاع‌رسانی‌های لازم برای کارگاه آموزشی انجام شود.
برهمین اساس در جشنواره تجسمی هنر جوان نیز ورک شاپ های بسیاری را در نظر گرفتیم که قرار است از طریق آن استعدادسنجی شود و علاوه بر این خروجی آن هم نتیجه بخش و مرتبط با جشنواره باشد و عملا از این هنرمندان استفاده شود. این یکی از اتفاقات است و صرف برپایی جشنواره تنها بحث اصلی ما نیست. بحث اصلی در واقع فراهم کردن شرایطی است که به واسطه آن هنرمندان جوان به اشکال مختلف دیده شوند. ضمن این که ما از بسیاری رویدادهای هنری کتاب هم استخراج می کنیم. سال گذشته کتاب گرافیک هنرمندان منتشر شد که شامل دو بخش پوستر، جلد کتاب و نشریه می‌شد. امسال تأکید ما در دو بخش تصویرگری، کاریکاتور و کارتون است.
مورد دیگر تصویر کتاب سال است که فراخوان آن اعلام شده است و برای اولین بار شرایطی را رقم می زنیم که در این کتاب آدرس و اطلاعات هنرمندان وجود داشته باشد که امکان دسترسی به آنها را برای سفارش کار میسر کند. واقعیت این است که یکی از مشکلاتی که هنرمندان با آن دست به گریبانند، معضلاتی است که در اقتصاد هنر وجود دارد و مربوط به مشکلات معیشتی است. ما در تلاشیم شرایط به گونه‌ای مهیا شود که همه این هنرمندان دیده شوند. به طور مثال ما در شهر قم 900 انتشاراتی داریم که متناسب با آنها هنرمند هم داریم و بخش عمده ای از این انتشارات به هنرمندان تصویرگر نیاز دارد. هنرمندانی که در سطح دنیا و منطقه خوش درخشیدند و ما با درج اطلاعات این هنرمندان در کتاب شرایط کار و دسترسی به آنها را ممکن و ساده تر کردیم.
دو صفحه از این کتاب را به اساتید و یک صفحه آن را به هنرمندان اختصاص دادیم. تمام کسانی که آثارشان در این کتاب ارائه می‌شود یک جلد کتاب رایگان دریافت می‌کنند و برای در اختیار داشتن مجدد کتاب به آنها تخفیف داده خواهد شد.
ما خیلی جدی پیگیر احیای مجدد نشریه هنرهای تجسمی هستیم. نشریه‌ای که سال‌هاست انتشار آن متوقف شده و ضرورت انتشار دوباره آن احساس می شود. با توجه به امکاناتی که در اختیار داریم قرار است مجله به صورت دو ماهنامه در دو نسخه PDF به صورت نسخه الکترونیک و به شکل فیزیکی در کیوسک‌ها در اختیار علاقه‌مندان قرار بگیرد که اولین شماره آن هم آخر تابستان امسال منتشر شود.
به مشکلات معیشتی و معضلات اقتصادی هنر اشاره کردید. چه تمهیداتی برای هنرمندان در این خصوص صورت گرفته است؟
حوزه هنری وسعت بسیاری دارد و در31 مرکز استان هنرمندان زیادی دارد. یکی از اصلی ترین برنامه‌های ما در بحث معیشتی هنرمندان است که متأسفانه تاکنون کارهای جدی در این باره صورت نگرفته است. از سوی دیگر یک مورد بسیار مهم که مدنظر ماست توجه به هنرمندان شهرستانی است که کارهایشان در ایران سرآمد است و چهره های فرهیخته و مطرحی در بین آنها وجود دارد. برنامه ما این است که آثار آنها را به صورت آنلاین و آفلاین به فروش بگذاریم. بدین صورت که آثار آنها در شکل آفلاین از طریق فروش حضوری امکان پذیر باشد و فروش آثار به صورت آنلاین هم از طریق سایت پیش‌بینی شده است که این سایت طراحی شده و مراحل نهایی را می‌گذراند.
در واقع هدفمان این است که هنرمندان استان‌های مختلف شناسایی شوند و اسامی آنها را به مسئولان اعلام کنیم که این آثار به تهران ارسال شوند و ما بتوانیم کارهای مربوط به فروش آثار و بالطبع مسائل معیشتی را در نظر بگیریم.
البته سال گذشته ما برنامه ای هم داشتیم که با وقوع زلزله دلخراش کرمانشاه، پیش آمد و اولین تجربه ما دراین خصوص بود. هنرمندان علاوه بر این که کارهای خود را برای فروش ارائه کردند یک روز هم ورک شاپ برگزار کردیم و در همان روز آثار خلق شده به فروش رفتند و عواید آن به زلزله زدگان اختصاص پیدا کرد، با این تجربه دیدیم که زمینه مهیاست و باید از این پتانسیل بیشتر استفاده کنیم.
برپایی نمایشگاه های مورد نظر شما نیاز به اختصاص فضای مناسبی دارد که در اختیار حوزه هنری نیست. آیا حوزه هنری به جز گالری های درون مجموعه فضای دیگری دارد؟
یکی از بحث‌هایی که مورد نظر ماست بحث عمرانی است که به جد پیگیری می شود. تهران به تبع شرایط خاصی که دارد امکان فروش آثار هنرمندان به اشکال مختلفی توسط نهادها، ارگان ها، سازمان‌های هنری و مردم فراهم است اما این اتفاق در شهرستان ها خیلی باب نیست و البته امکانات و لزومات این کار هم به نسبت تهران وجود ندارد. چنانکه هنرمندان آثار خود را ارائه می‌کنند اما به فروش نمی‌رود اما تهران مرکز فروش اتفاقات هنری است و البته بحث حراجی ها هم مطرح است و قاعدتا این اتفاق ها در تهران رنگ و بوی دیگری دارد و جدی تر مطرح است.
بحث عمرانی از این جهت مهم و قابل بررسی است. برهمین اساس یک فضای نمایشگاهی فراهم شده است که به مرحله نهایی رسیده است. ضمن این که در حوزه هنری نگارخانه‌ای وجود دارد که متعلق به خانه عکاسان است و شرایط خوبی برای عکاسی آتلیه‌ای و پرتره در آن وجود دارد و در عین حال نگارخانه‌ای هم هست که جنب حوزه هنری است و قرار است از ظرفیت‌های آن برای برپایی نمایشگاه های مختلف و فروش آثار استفاده کنیم. در تلاشیم شرایط مهیا شود و با تعبیه سیستم های گرمایشی و سرمایشی و سیستم نور این مجموعه قابل بهره برداری است. از طرفی دیگر چون این مجموعه خارج از حوزه هنری است امکان ارتباط مستقیم با مردم وجود دارد. این هم ناگفته نماند که ما از اینکه گالری‌ها در فضای اداری باشند ناراضی بودیم و این انتقال گالری ها قطعا اتفاق خوبی خواهد بود. البته ما قبلا گالری خانه سوره را داشتیم که در میدان انقلاب و طبقه زیرین سینما بهمن بود که تصمیم گرفته شد به کتاب فروشی تبدیل شود. اما در حال حاضر با احداث این ساختمان جدید شرایط بهتر خواهد شد و البته ما درصددیم تا این فضا را که به صورت شکل «اِل» است گسترش دهیم. در واقع این فضایL شکل از حوزه هنری تا تقاطع سمیه امتداد پیدا می کند که البته این کار هزینه بر است و زمان بیشتری می طلبد.
یکی دیگر از برنامه‌هایی که در دستور کار خود قرار دادیم انتشار کتاب‌های مهم و جدی است. یکی دو کتاب جدید تا هفته آینده آماده ارائه می شوند که یکی از آنها در ارتباط با میانمار و مجموعه عکس‌هایی با این محوریت است که به صورت لاتین و فارسی در اختیار علاقه‌مندان قرار می‌گیرد. این کتاب حاصل کار هنرمندان گرافیست است و مجموعه ای است که روایتگر ظلمی است که به مردم مظلوم میانمار رفته و امیدواریم که با انتشار این کتاب مسئولان و دست اندرکاران امر آن را ببینند و مفید واقع شود. این کتاب شامل مجموعه عکس‌هایی است که نمایشگاه آن سال گذشته برگزار شد به علاوه یک سری عکس دیگر و کارهای گرافیکی که به آن افزوده شده است.
دومین کتاب در خصوص ترامپیسم است. بعد از این که ترامپ در عربستان رقص شمشیر کرد و بحث خرید و فروش سلاح با عربستان مطرح شد مقام معظم رهبری تأکید کردند که هنرمندان دست به کار شوند و ما هم از آقای قزوه که از شاعران برجسته و چهره‌های سرشناس فرهنگ و هنر هستند درخواست کردیم و ایشان چندین شعر سپید سرودند و تصویرسازی هایی به شکل کارتون و کاریکاتور آماده شد که در نهایت به کتاب تبدیل شد. فکر می‌کنم نهایتاً طی ده روز آینده رونمایی از کتاب‌ها انجام شود.
یکی از مباحث مهم دیگری که مدنظر ماست، بحث مشارکت به منظور همفزایی است. یعنی این که بتوانیم با همکاری سایر سازمان ها به یک هدف، کار واحد و مشترک برسیم و با در کنار هم قرار دادن اهداف و باتوجه به امکاناتی که داریم یک کار اثربخش تولید کنیم. به طور مثال سال گذشته چند کتاب خوب و جشنواره و مسابقه‌های تأثیرگذاری همچون «پایان یک داعش» داشتیم که با همکاری بنیاد روایت فتح و مسابقه «ترامپیسم» نیز با همکاری بنیاد حفظ آثار برگزار شد. امسال یک رویداد هنری و فرهنگی دیگر داریم که جشنواره «حمایت از کالای ایرانی» است که با همکاری سازمان استاندارد برگزار خواهد شد و نمایش آن توسط حوزه هنری و در مراکز استان‌ها انجام خواهد گرفت. چند نمایشگاه دیگر نیز هست که به شکل جدی کارهای مقدماتی آن انجام شده و در آینده نزدیک اخبار مربوط به آنها منتشر خواهد شد.
با توجه به این که حوزه هنری فعالیت‌های بین‌المللی بسیاری داشته که واکنش‌های سیاستمداران و هنرمندان دیگر کشورها را برانگیخته و با در نظر گرفتن اینکه گرافیک و کاریکاتور هنری با زبان بین‌المللی است، چقدر می‌توانیم از ظرفیت‌های آن در دیپلماسی عمومی بهره ببریم و افکار عمومی چقدر تحت تأثیر این هنر قرار می‌گیرند؟
تاکنون مسابقاتی همچون ترامپیسم، هولوکاست، پایان یک داعش و ...که ما برگزار کرده‌ایم با مواضع کاملاً روشنی بوده و دنیا منطق ما را پذیرفته است و همیشه هم از سوی هنرمندان همراهی صورت گرفته است چرا که با منطقی حرف زدیم که از سوی آنها پذیرفته شده و احساس نکردند که ایران با آمریکا سر جنگ دارد. در بحث ترامپیسم هم دو نکته مطرح است. اول اینکه با توجه به رویکرد ترامپ ما شاهد بدعهدی‌ها هستیم که یکی در بحث برجام این اتفاق افتاده است و بالطبع با تهدیدهایی مواجهیم که ترامپ مطرح می‌کند. زمانی که فراخوان مسابقه ترامپیسم اعلام شد وی در آستانه ریاست جمهوری بود و یک سری حرف‌ها را در کارزار انتخاباتی خودش مطرح کرد اما الان قدرت را در دست گرفته و با تندروی‌هایی که می‌کند حتی بسیاری از کشورها نیز از معاهده‌های بین المللی نیز خارج شدند. بنابراین ما امروز با کسی مواجه هستیم که به عهدهای خودش پایبند نیست و امروز توجه ما به این بدعهدی‌هاست.
یک نکته را هم فراموش نکنیم. جشنواره هنر مقاومت که من مسئولیت دبیر اجرایی جشنواره و دبیر بخش کاریکاتور و کارتون آن را عهده دار هستم و جز مسابقات سیاسی و بین‌المللی دنیاست علاوه بر این که به این مسائل خواهد پرداخت امسال با توجه به اینکه در چهل سالگی انقلاب هستیم رویکرد دیگری را هم که بسیار مهم و حیاتی است مدنظر قرار داده و آن هم مطالبات مردمی است. فراموش نکنیم که مردم یک سری مطالبات جدی دارند که غیر از مسائل سیاسی باید به این مطالبات جدی و به حق مردم پاسخ داد. مباحثی نظیر اشرافی‌گری، فیش‌های نجومی، فاصله و شکاف طبقاتی، ژن برتر و ... از مهمترین مسائلی است که ما به آن خواهیم پرداخت و نباید از دغدغه‌های مردم غافل شویم.
نمایشگاه‌ها و مسابقات بسیاری با محوریت هولوکاست، سیاست‌های امریکا و اسرائیل، داعش و ... برگزار شده است. یکی از انتقاداتی که همواره به چنین رویدادهای هنری و فرهنگی وارد می شود بحث موازی کاری میان این جشنواره‌ها و مسابقات است، چون در نهایت می‌توان گفت هدف همه اینها مشترک است. آیا برپایی این رویدادها به صورت انفرادی و مستقل ضرورت دارد؟
ما بیش از 360 هنرمند ایرانی در مسابقه «پایان یک داعش» داشتیم و این گونه نبوده است که نسبت به گذشته افت داشته باشیم. این اتفاق در مورد ترامپیسم و دیگر رخدادها هم صدق می کند. بله این را قبول دارم که اگر زیاد و بیش از حد به این موضوع بپردازیم ممکن است هنرمند یا مردم نسبت به آن معترض شوند و این را مطرح کنند که چرا به مسائل مهم و مطالبات اصلی مردم نمی‌پردازیم اما نباید این را فراموش کنیم که ما امروز در دنیایی هستیم که دیپلماسی عمومی و سیاسی مطرح است که آنها به واسطه آن با تمام توان کار می‌کنند و تلاش خود را به کار گرفته‌اند که به ما ضربه بزنند.
جان بولتون، مشاور امنیت ملی امریکا در سخنرانی‌هایش به این نکته اشاره کرده که تمام تلاش ما این است که امسال کاری کنیم تا شاهد برپایی 22 بهمن و سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی نباشیم. تمام رسانه‌های بزرگ دنیا و به ویژه سندیکای کیگل جنگ را خیلی جدی شروع کرده‌اند و البته که در عرصه کاریکاتور و کارتون کارهای بسیار سخیفی ارائه می‌شود. اما کارهای ما چندین فیلتر دارد و خط قرمزهایی داریم که به مسائل دینی، مذهبی و اخلاقی ورود نمی‌کنند اما آنها اینگونه نیستند و وارد همه چیز می‌شوند. به طور مثال «میشل رامیرز» کاریکاتوریستی است که در سخیف‌ترین حالت کاریکاتورهای خود را می‌کشد و در یکی از کاریکاتورهایش نقشه ایران را به چاه فاضلابی تشبیه کرده که سوسک‌ها از آن بیرون می آیند که مثلاً نماد مردم ایران هستند. این یک حرکت ضد ایرانی و ایران‌ستیزی به معنای واقعی کلمه است که نه تنها توسط این سندیکا بلکه توسط رسانه‌های مختلف در دنیا علیه ما اتفاق می‌افتد. بنابراین لازم است که در کنار همه مطالبات به حق مردم به این هجمه‌ها هم پاسخ دهیم که اگر ما جواب ندهیم کسی نیست که این حمله‌ها را پاسخ دهد. اگر ما جوابگوی این هجمه‌ها نباشیم و واکنشی نسبت به آنها صورت نگیرد چه اتفاقی می‌افتد؟
ببینید خود هنرمندان هم نسبت به سیاست های امریکا به طور جدی مسأله دارند و منتقد سیاست‌های یک جانبه گرایانه ترامپ و زیرمجموعه‌اش هستند. وقتی می‌بینیم آنها برای ما خط و نشان می‌کشند و به دنبال سقوط نظام هستند و طرح براندازی جمهوری اسلامی را مطرح می‌کنند پس با یک قضیه جدی روبه‌روییم. درست است که بولتن حرف‌های واهی می‌زند ولی آنها تمام توان خود را در این راستا به کار گرفته‌اند. الان دنیای غرب دنبال این است که صنعت توریسم در ایران شکل نگیرد و دیدیم که 6 محل توریستی در ایران آتش گرفته است. حتی اگر اینها را کنار بگذاریم می‌بینیم که این یک پازل است که از مجموعه یک سری اتفاقات جدی تشکیل شده است و نباید نسبت به آن بی تفاوت باشیم.
عملکرد مسئولان در این میان چگونه است؟
البته در این میان باید به مسئولان و عملکرد آنها هم اشاره کرد. در شرایطی که حضرت آقا تأکید کردند با تمام توان ایستاده‌ایم و باید روحیه امید را بین مردم تزریق کنیم، وزیر بهداشت می‌گوید منتظر باشید به زودی با طوفانی از تحریم روبه‌رو می شویم. آقای وزیر بهداشت! چرا طوفان تحریم را مطرح می‌کنید که جز یأس و ناامیدی برای ما چیزی ندارد. شما در شرایطی از تحریم و تزریق روحیه ناامیدی در جامعه حرف می‌زنید که امروز 97 درصد از داروها در داخل تولید می‌شود و تنها سه درصد آن از خارج وارد می‌شود.
مشخص است که ما اتفاقات عجیبی را از طرف دولتمردان شاهد هستیم که نشان می‌دهد در دیپلماسی دچار مشکلات جدی هستند و و به جای این که به دنبال پاسخگویی به مطالبات مردم باشند گل به خودی می‌زنند. بنابراین این وظیفه ما را سنگین تر می‌کند و ما باید به حوزه‌های امیدبخش ورود پیدا کنیم. این در حالی است که دشمنان ما خارج از ایران نقشه کشیدند که این نظام به آخر امسال نرسد و این وظیفه ما را بیش از پیش سخت و حساس می‌کند و در این شرایط نباید خودمان هم به ناامیدی‌ها دامن بزنیم. این در حالی است که هیچ جای دنیا سیاست‌های ترامپ را قبول ندارند. ما باید روحیه امیدبخشی داشته باشیم تا مردم احساس نکنند که تنها هستند. وظیفه ما امیدبخشی است که از طریق طرح مطالبات به حق مردم باید آن را ایجاد کنیم و جوابگوی واکنش‌های تند سیاسی دشمنان کشورمان باشیم.
زمانی که دومین مسابقه بین‌المللی کارتون و کاریکاتور هولوکاست برگزار شد، هنرمندان بسیاری از اقصی نقاط جهان تمایل خود را به شرکت در این رویداد هنری نشان دادند و این مسابقه بازتاب‌های جهانی فراوانی داشت اما نکته جالب اینجا بود که برخی از شخصیت‌های سیاسی و دولتی نه تنها این رویداد را مورد حمایت قرار ندادند بلکه سنگ اندازی هم کردند.
بله درست است! متأسفانه نه تنها حمایتی صورت نگرفت بلکه خیلی جدی جلوی ما را گرفتند. وزیر خارجه ما را با «کو کلاکس کلن» (گروه‌های سفیدپوست نژادپرست) مقایسه کرد در حالی که ما همه وجودمان را برای این مباحث جدی و مهم می‌گذاریم. زمانی که وزیر خارجه با نیویورکر مصاحبه می‌کرد در پاسخ به سؤال این رسانه مبنی بر این که چرا شما در ایران اجازه برگزاری این مسابقات می‌دهید از زیر بار سنگینی این سؤال شانه خالی کرد و ما را به کوکلاکس کلن‌ها تشبیه کرد. قطعاً این فرافکنی‌ها ما را دلسرد می‌کند اما تمام تلاش ما توجه جدی به این سمت است و می خواهیم که با کمک هنرمندان مطالبات مردم را مطرح کنیم. امیدوار هم هستیم که انشالله هنرمندان خوب و جوان کشور دیده شوند و امکان سفارش اثر برای آنها فراهم شود.
فعالیت‌های اخیر حوزه هنری در راستای بهبود و امیدبخشی که از آن صحبت می کنید چه بوده است؟
ما با نهاد ریاست جمهوری در بخش علمی و فناوری با آقایان سورنا ستاری و پرویز کرمی ارتباط خوبی داریم و بحث «ساخت ایران» با مشارکت حوزه و نهاد ریاست جمهوری انجام می شود. از سویی دیگر وزیر ارشاد در حوزه هنری حضور پیدا کردند که نتیجه آن ارتباط جدی با معاونت هنری شد. با هر مرکزی که فکرش را بکنید ارتباط داریم و تمام تلاشمان به سمت ارتباط گسترده و ارائه آثار در سطح وسیع است.
در آستانه چهلمین سال پیروزی انقلاب اسلامی قرار داریم. شاید تا سال‌های قبل سینما به عنوان تأثیرگذارترین رسانه‌ای شناخته می‌شد که به دنبال ارزش‌ها و مؤلفه‌های انقلابی بود و به نظر می آمد بازتاب و تأثیر این رویکرد در مدیومی چون سینما و تلویزیون بیشتر باشد اما امروز می‌بینیم که عرصه هنرهای تجسمی بسیار قدرتمند و مؤثر ظاهر شده است. هنرهای تجسمی چقدر از این ظرفیت ها برای پیشبرد اهداف انقلاب بهره برده است؟
اگر بخواهم منصفانه بگویم ما از تمام ظرفیت‌ها استفاده کردیم اما با آنچه در ذهنمان است خیلی فاصله داریم. ارتباطات گسترده و بحث هم افزایی به طور جدی باید پیگیری شود. تمام تلاشمان را می کنیم که در بخش های مختلفی از جمله هنرهای تجسمی کارهای مؤثری ارائه دهیم. امسال به هر جهت باید از تمام پتانسیل‌های موجود بهره ببریم چون سالی است که مردم بعد از بدعهدی آمریکا و تحریم‌های سخت شرایط دشواری دارند. مردمی که از زمان جنگ تاکنون صبورانه ایستادگی کردند و ما هم باید پیگیرانه در حوزه فرهنگ و هنر کار انجام بدهیم و ایستادگی کنیم. گرچه شرایط بسیار سخت است و اوضاع خوبی نیست ولی مقاومت می‌کنیم. ما در زمانه‌ای هستیم که در 150 _160 شبکه ماهواره‌ای به صورت شبانه روزی، رایگان و به زبان فارسی برنامه تولید می‌کنند و اگر ما جوابی برای این هجمه ها و فعل و انفعلات نداشته باشیم آنها جواب ما را خواهند داد. بنابراین وظیفه ما بسیار سخت است و شب و روز باید کار کنیم. حوزه هنری هم در این میان به وظایف خود پایبند است و تمام تلاش خود را در این راستا انجام خواهد داد.
انتهای پیام/
ارسال نظر