مرتاض‌های هندی بیست سال ریاضت می‌کشند و واقعاً همه چیز انسان را می‌دانند، بعضی از اینها وقتی کسانی نزد آنها رفتند، گفته‌اند که از کجا آمدید، چندساله هستید، پدر و مادرتان کیستند، اقوامتان چه کسانی هستند! حتی گاهی می‌گویند که چه حوادث بزرگی در سال‌های آینده اتفاق می‌افتد! اینها گوشه‌ای از آثاری است که مربوط به ریاضات اینهاست، و ریاضات آنان که چیزی نیست؛ در روایت هست که دو رکعت نمازِ شیطان، چهارهزار سال طول کشید. در حالی که ما نمی‌توانیم یک نماز یک ساعته بخوانیم! مثلا نماز هزار «قل هو الله» در شب عید فطر را هر چه تلاش کنیم نمی‌توانیم با خشوع بخوانیم!

بنابراین ریاضات و توانایی‌های او بسیار زیاد است و امثال بنده توانا نیستیم، اگر خدا به ما حال بدهد و نماز شب بخوانیم و هفتاد استغفار بگوئیم، از دهم به بعد از حال خارج می شویم؛ اما شیطان در چهار هزار سال، دو رکعت نماز خواند.

او فنون تصرف در ما را می‌داند، ما هم نمی‌توانیم در مقابل او بایستیم؛ اگر حمله کند ما خودمان نمی‌توانیم در مقابل او ایستادگی کنیم.

شیطان به طرف انبیاء آمده و از آنها ترکِ اولیٰ گرفته است. ما غافلیم و نمی‌فهمیم گناه یعنی چه؟ آنها که می‌فهمیدند، اگر ترک اولی می‌کردند دویست سال گریه می‌کردند؛ حضرت آدم(ع) یک ترک اولی انجام داده، در بعضی روایات دارد که دویست سال گریه می‌کند. این عمل ایشان، گناه نبود؛ پیامبر خدا که گناه نمی‌کند؛ ترک اولی کرده. شیطان با اینکه می‌دانسته در مخلصین راه ندارد به سراغشان می آید.(إِلاَّ عِبادَکَ مِنْهُمُ الْمُخْلَصینَ). 

مخلصین چه کسانی هستند؟ کسانی هستند که همه وجودشان پر از خداست؛ مخلصین آنهایی هستند که هیچ جای خالی در وجودشان نیست که دیگری بخواهد نفوذ کند؛ هر جا خالی بود خداوند متعال پر کرده.

ما صمد نیستیم، بلکه تُهی هستیم؛ منتها گاهی آنچه ما را پر می‌کند، بت‌ها هستند؛ دنیا ما را به جلوه‌های مختلف پر می‌کند، دوستمان، برادرمان، مال و ریاست همه در یک جای قلب ما هستند و همه هم با ما بازی می‌کنند.