توافق هسته ای جمهوری اسلامی با قدرت های جهانی علاوه بر نمایش دادن اقتدار سیاسی ایران در عرصه بین المللی فرصتی برای فراگیر شدن روابط ما با جهان ایجاد کرده است.

اگر بتوانیم هوشمندانه و با محاسبه دقیق از این فرصت برای ترمیم برخی مشکلات و بازسازی تصویر خود در جهان استفاده کنیم بی تردید بهره هایی بسیار ارزشمندتر از رفع تحریم و بازگشت اموال خواهیم برد.

در شرایط فعلی بیش از هر چیز تمرکز بر ظرفیت های فرهنگی و اجتماعی این فرصت گرانبها ، ضرورت دارد و اگر به جای دوراندیشی و توجه به آینده ای چند صدساله خودرا به نتایج مقطعی سرگرم و دلخوش کنیم قطعا امکان بهره گرفتن از این فرصت ها را نخواهیم داشت.

متأسفانه این نگرانی بی جا نیست ، چراکه اولا کسی نمی داند این فرصت چه قدر به طول خواهد انجامید زیرا قطعا استکبار جهانی و مشخصا آمریکا اجازه نخواهند داد قدرت و نفوذ جمهوری اسلامی بیش از حد تحمل شان توسعه و گسترش یابد و دیر یا زود با بهانه جویی های امثال احمد شهید در موضوعاتی چون حقوق بشر مجددا مشکلات و موانعی برای دستاوردهای این توافق ایجاد خواهند کرد.

ثانیا دولت آقای روحانی متأسفانه تا کنون اهتمام شایسته ای به حوزه فرهنگ نداشته و نشان داده که اولویت خود را در حوزه سیاسی و اقتصادی قرار داده است.

از همین رو شایسته است تا برای مدیریت صحیح فرصت های فرهنگی و اجتماعی بعد از توافق، تدبیر و برنامه ریزی دقیق صورت گیرد و در زمینه هایی چون ارتقای روابط دانشگاهی و تأسیس مراکز جدید علمی ایران در کشورهای خارجی، تقویت حضور رسانه ای در عرصه بین الملل ، توسعه ارتباطات با گروه های مرجع و تعامل نخبگانی اهتمام شایسته ای صورت گیرد. همچنین توجه جدی به صنعت توریسم به عنوان یک فرصت جهت معرفی ایران ضرورت دارد و در این زمینه لازم است از یک طرف با حساسیت و ظرافت فراوان مردم و مخاطبان عام در داخل کشور برای ورود گسترده جهانگردان آماده شوند و آگاهی های لازم را کسب کنند و از طرف دیگر هماهنگی ها و تمهیدات لازم با موسسات و مراکز گردشگری برای چگونگی برنامه ریزی و رفتار با مهمانان و مسافران و کیفیت هدایت و راهنمایی آنان صورت گیرد. هیچکس نمی داند چنین فرصت هایی چه قدر به طول خواهد انجامید و ظرفیت بهره گیری از این موقعیت تا چه اندازه استمرار خواهد داشت. از همین رو تا این امکان هست باید از آن استفاده کرد و پیش از آن که این فرصت از دست برود باید آن را قدر دانست.