به گزارش پارس، تسنیم به نقل از روابط عمومی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری نوشت: حسن کریمیان، سرپرست هیأت عملیات نقشه‌برداری و کاوش باستان‌شناسانه قلعه-شهر حکومتی غرب کشور (قلعه ایمام مریوان)با اعلام این خبر اهداف این طرح را آگاهی از وضعیت یکی از بزرگترین و مشهورترین قلعه‌شهرهای غرب کشور و حفاظت پیشگیرانه از تعرضات معدن سنگ و دانشگاه آزاد اسلامی به محوطه تاریخی دانست .

وی معتقد است که از شاخصه‌های این قلعه-شهر، که آن را از سایر قلعه‌های حکومتی متمایز می‌کند وجود مدرسه و مسجدی است که قریب 300 سال از مهمترین مراکز آموزشی غرب ایران و شمال عراق محسوب می‌شده و علمای شهیر فراوانی از آنجا فارغ التحصیل شده‌اند.

به گفته این باستان‌شناس، هیات باستان‌شناسی دانشگاه تهران توانست، در نخستین فصل از کاوش، این مسجد و مدرسه را از دل خاک خارج کند و اقدامات اولیه حفاظتی برای حفاظت آثار مکشوفه از  آفتهای محیطی به انجام رسیده است.

سرپرست هیأت عملیات نقشه‌برداری و کاوش باستان‌شناسانه قلعه-شهر حکومتی غرب کشور (قلعه ایمام مریوان)  اظهار داشت: علاوه بر این در جلسه‌ای که با فرماندار و شهردار مریوان داشتیم مقرر شد پس از ارایه نقشه 3D مسجد و مدرسه مکشوفه  از طرف سرپرست هیات، شهرداری با هماهنگی مدیریت میراث فرهنگی استان نسبت به ساخت سازه‌ای سبک بر روی بنا اقدام کند تا آنها را از تابش آفتاب و بارش‌های سالانه مصون سازد.

به گفته این باستان شناس، این سازه همچنین زمینه بهره‌برداری‌های آتی از این مسجد را فراهم خواهد آورد؛ همچنین در این جلسه مقرر شد با مجوز فرمانداری مریوان، شورای اسلامی و دهیاری روستای برقلعه،علاوه بر تشکیل انجمن میراث فرهنگی، یکی از اهالی روستا–که در مدت کاوش‌ها مسئولیت نگهبانی از محوطه را بر عهده داشته است–را با هماهنگی میراث فرهنگی مریوان به عنوان نگهبان این مجموعه انتخاب کنند.

کریمیان افزود: با توجه به اقدامات مخرب معدن سنگ و طرح توسعه فیزیکی دانشگاه آزاد مریوان، ضرورت دارد تا  در صورت موافقت پژوهشگاه میراث فرهنگی کشور، دانشگاه تهران با فوریت نسبت به تعیین حریم این محوطه وسیع فرهنگی اقدام کند.

وی اظهار با بیان اینکه این محوطه غنی منحصر به فرد، در پایان کاوش‌ها، به عنوان پایگاه پژوهشی غرب کشور و یک پارک موزه مورد استفاده قرار می‌گیرد خاطرنشان کرد: قلعه ایمام مریوان که بر فراز استقرارگاهی وسیع (یک شهر) در مجاور شهر فعلی مریوان قرار دارد، قرن‌ها یکی از مهمترین مراکز حکمرانان ایران در سرحدات غربی کشور به شمار می‌آمد و تا سال 1066 هجری حیات در آن جریان داشت.

کریمیان افزود: شواهد باستان‌شناسانه موید آن است که این قلعه –شهر در اثر زلزله ویران شده و در شرایط حاضر هم قلعه و هم استقرارگاه مرتبط با آن به تپه‌ای باستانی تبدیل شده‌اند.