پایگاه خبری تحلیلی پارس- گرچه مسئله انتخاب مستقیم شهردار قبلا هم مطرح شده بود اما ظاهرا این بار و بدنبال شکست برخی جناح های سیاسی در تعیین شهردار مطلوبشان دوباره پرونده این مسئله به جریان افتاده است.

 

گویا در کشور ما سیاسی کاری بر هر حوزه ای سایه انداخته و قرار نیست که صلاحیت و عملکرد بی هیاهو شاخص های تعیین صلاحیت ها باشد. گرچه شهرداری در شهرهای بزرک از کمبودهای فراوانی رنج می برد که نیازمند حمایت بیشتر دولتمردان است، اما گویا دوستان بیشتر درگیر تسخیر شهرداری ها هستند تا یاری رساندن به شهرداری ها.

در این زمینه باز هم در این دولت زمزمه انتخاب شهردار با رای مستقیم مردم به گوش می رسد که بیشتر از این که یک طرح کاربردی و به مصلحت مردم باشد، یک طرح سیاسی و حزبی به نظر می رسد. زیرا اگر هدف مشارکت مردم در انتخاب شهردار است که این امر اکنون نیز با انتخاب اعضای شورا به صورت غیرمستقیم دارد صورت می گیرد، حال مشخص نیست در این دوره ای که باید با حرکت شتابان به سوی عمران و آبادی شهر ها حرکت کنیم، دیگر تحمیل هزینه برای برگزاری انتخاباتی بی فایده چیست؟

دوستان با خود فکر کرده اند که چه میزان از وقت و سازماندهی و بودجه برای اینچنین انتخاباتی لازم است؟ به این نکته فکر کرده اند که چه میزان هزینه از سوی نامزدها باید برای تبلیغات این گونه انتخابات مصرف شود؟

و در نهایت اینکه بهتر نیست انتخاب مسئولی مانند شهرداری در جمع محدود شورا و به صورت کارشناسی صورت گیرد به جای اینکه تبلیغات و وعده های انتخاباتی در یک فضای سیاسی مدیریت شهری را انتخاب کند؟ ای کاش جریان های سیاسی در کشور ما به جای پی گیری اهداف جناحی و باندی، به فکر خدمت و خدمت رسانی واقعی به مردم باشند و هزینه بیهوده هم به مردم تحمیل ننمایند.

انتخابات بودجه تبلیغات خدمت رسانی دولت رقابت شاخص شهرداری کارشناسی انتخاب