رکورددار خائنین داخلی علیه حزب‌الله لبنان کیست؟

به گزارش پارس به نقل از تسنیم، در جریان حمله اسرائیل به لبنان، ۱۴مارس در وهله اول به جای قرارگرفتن در کنارمقاومت مردمی بر ضد متجاوزان صهیونیست، به انتقاد ازرویکرد مقاومت که در حزب الله تبلور یافته، پرداخت و اتهاماتی را علیه این جریان مردمی مطرح کرد. شخصیتهای سیاسی عضو گروه ۱۴ مارس از جمله سنیوره، حزب الله را در جنگ افروزی اسرائیل مقصر می خواندند و ادعا می کردند که اگر حزب الله، دو نظامی اسرائیلی را به اسارت نمی گرفت؛ این جنگ نیز روی نمی داد. این حزب حتی پا را از این هم فراتر گذاشت و در مذاکراتی که به بهانه توقف جنگ ترتیب داده می شد، در راستای تمایل جریان ۱۴ مارس به دنبال وارد کردن ضربه حداکثری به حزب الله لبنان بود، البته تلاش های سیاسی نبیه بری رئیس پارلمان لبنان و موفقیت های میدانی مبارزان حزب الله در جبهه های جنگ مانع از تحقق این خواسته خیانت آمیز و شوم سنیوره و هم قطاران وی شد.

۱۰سال حیات سیاسی فؤاد سنیوره که در طی آن وزیر دارایی بوده است سراسر تناقض و شبهه و با به جا گذاشتن خزانه خالی همراه بوده است. وی ۴ سال نخست وزیر بوده و در جنگ ژوئیه ۲۰۰۶ به مقاومت و حامیان آن خیانت کرد.

در سال های اخیر نیز عشق جنون آمیز وی به الاسیر آشکار شده است.

اگر سلیم الحص می دانست که شاگرد وی در کشور کوچکی چون لبنان، این همه خرابی به بار می آورد، از تعلیم وی در دانشگاه آمریکایی صرف نظر می کرد.

مهندس سیاست های مالی لبنان در دهه نود، در نزد سلیم الحص در دانشگاه آمریکایی بیروت آموزش دیده است. برخی از افرادی که وی را می شناسند، بر این باورند که سلیم الحص همان کسی است که نام سنیوره را قبل از آنکه رفیق الحریری کفیل و ضامن وی شود برای عضویت در کمیسیون نظارت بر بانک ها پیشنهاد داد. رفیق الحریری مسئولیت بانک" البحر المتوسط" (دریای مدیترانه) را به وی واگذار کرد، اما وی توانست با زیرکی، وضاح الحاج (مسئول بخش مالی الحریری) را کنار بگذارد و خود به جای وی بنشیند. از دیگر سمت هایی که رفیق الحریری به وی داد وزیر دارایی دولت بود، اما وی راه فساد را در پیش گرفت.

سنیوره کسی است که از سال ۱۹۹۳ سیاست های مالی لبنان را در دست داشته است، وی پس از ترور حریری در سال ۲۰۰۵ با کمک آمریکا به رهبر درجه اول گروه ۱۴ مارس تبدیل شد و پس از آن در دو دوره نخست وزیر لبنان شد که یک دوره آن مصادف با جنگ سال ۲۰۰۶ اسراییل علیه لبنان بود که تلاش کرد با فشار بر مقاومت، آن را خلع سلاح کند.

سنیوره افزون بر سیطره خود بر بانک مرکزی لبنان و حمایت از شخصیت هایی که به پول شویی اقدام می کردند دارای ارتباط با شریکانی بود که بر بازار قاچاق سیگار در لبنان سیطره دارند.

ابراهیم کنعان رئیس کمیسیون دارایی و بودجه لبنان درباه فساد سنیوره با استناد به ماده ۸۷ قانون اساسی که بر اساس آن" حساب های نهایی مدیریت مالی هر سال باید به پارلمان ارائه شود تا پارلمان قبل از ارائه بودجه سال جدید، آن را تصویب کند. " می نویسد: قانون خاص تشکیل دیوان محاسبات نیز بدین جهت شکل می گیرد که بگوید نباید عده ای همچون فؤاد سنیوره نخست وزیر پیشین لبنان و تیم سیاسی وی خارج از چارچوب قانون عمل کرده، از ارائه حساب های مالی خودداری کرده و هر وقت نیاز داشتند حساب ها را خالی کنند و هیچ تعهدی نسبت به این امر نداشته باشند.

کنعان با استناد به اسناد ذکر شده در کتاب خود تأکید می کند که این تیم سیاسی در آغاز سال ۱۹۹۳ به خالی کردن حساب های لبنان روی آورد. به گفته وی این گروه از سال ۱۹۹۳ تا سال ۲۰۰۳ حساب های سالانه را بصورت ناقص
ارائه نمود و از آن تاریخ ضمن خودداری از ارائه هرگونه حساب، برای احکام قانون اساسی و قانون محاسبات عمومی در بستن بودجه و ارائه آن به پارلمان هیچ احترامی قائل نشد. وی این حساب ها را بر اساس طرح های بودجه ای پرداخت کرد که به پارلمان ارائه نشد یا بعد از پایان سال مالی ارائه شد.

سنیوره در سال های ۲۰۰۶ تا ۲۰۰۹ و قبل از آن، هزینه های عمومی را نادیده گرفت و به احکام قانون اساسی و قانون محاسبات عمومی در تدوین اعانه ها و کمک های نقدی ارائه شده به دولت و نیز اعطای وام (با نادیده گرفتن قانون محاسبات عمومی) توجهی ننمود. او همچنین بار دیگر در پایان سال ۲۰۱۰ از زبان برخی نمایندگانش، خواستار خالی کردن حساب ها شد.

حساب های مالی لبنان در پیچ و خم های سیاست این کشور از بین می رود و از آنجا که وضعیت این حساب ها مشخص نیست، نمی توان مفسدین مالی را که این حساب ها را خالی می کنند، محاکمه کرد.

بخشش ها نیز با همین وضعیت روبروست. باید گفت فؤاد سنیوره بر اصول دولت مبنی بر پذیرش بخشش ها پایبند نبوده است. بعد از تجاوز رژیم صهیونیستی به لبنان در ژوئیه ۲۰۰۶، سیل کمک ها راهی این کشور شد. این کمک ها قانوناً می بایست قبل از تحویل آن به شماره حساب ۳۶ وزارت دارایی، توسط کابینه نخست وزیر تقدیم رئیس جمهور می شد. در این باره نیز فؤاد سنیوره، غیر قانونی عمل کرد و با سوء استفاده از فاقد اعتبار بودن کابینه به دلیل نبود عناصر اساسی آن، اعانه ها را دریافت کرد اما آن ها را وارد خزانه دولت نکرد و به حساب هایی خاص در برخی بانک های ویژه، بانک لبنان و یا حساب های خاص شورای عالی امدادرسانی منتقل شد.

دولت فؤاد سنیوره نسبت به سازوکارهای پذیرش کمک ها و به کارگیری آن در حساب وزارت دارایی توجهی نداشت. سنیوره با افتتاح حسابی خاص در بانک لبنان، کمک عربستان را بدانجا منتقل نموده و گفت که وی این حساب را باز کرده که از بانک قرض بگیرد. این در حالی است که وام گرفتن از بانک لبنان دارای قانونی خاص است که طبعاً سنیوره مجاز به دریافت این وام نبوده است.

در پی این اقدامات غیرقانونی امروز مشاهده می شود که اختلافات زیادی درباره ارزش کمکهای ارسالی به لبنان در پی نبرد ژوئیه وجود دارد. سنیوره مدعی است ارزش این کمک ها تنها یک میلیارد و هشتاد ملیون دلار است، اما بعداً معلوم شده است که ارزش این کمکها ۶۰۰ میلیارد دلار بوده است.

جنایت های فؤاد سنیوره با مسائل سیاسی زمان تجاوز همه جانبه صهیونیستها به لبنان در ژوئیه ۲۰۰۶ پیوند خورده است. وی از طریق فراکسیون خود نیز سعی می کرد مانع از حمایت دولت از مقاومت شود، در این شرایط با وجود حمایت آمریکا از کشتار کودکان قانا و تجاوز هوایی صهیونیست ها به لبنان، سنیوره از" کاندی" دوست داشتنی خود [کاندولیزا رایس] استقبال می کرد، او را در آغوش می گرفت و می بوسید. وی بر ضد کشور خود توطئه می کرد و از همان روزهای نخست نبرد به فراکنی و مظلوم نمایی می پرداخت و می گفت که وطنش به مصیبت دچار شده است.

مردی هفتاد ساله که کراوات بسته و در کنفرانس های مختلف حضور می یابد تا از ملی گرایی دم بزند و مقاومت را متهم سازد که برای لبنان مشکلات به وجود آورده است، همان کسی است که اولین مدافع امنیت دشمن در طول نبرد ۳۳ روزه و حامی منافع مشترک دولت لبنان و رژیم صهیونیستی به شمار می رود.

بر اساس سند شماره (۰۶beirut۲۵۰۴) ویکیلیکس، فؤاد سنیوره در تاریخ ۱/۸/۲۰۰۶ در دیدار با سفیر آمریکا در لبنان هشدار می دهد که دولت لبنان و رژیم صهیونیستی در جزئیات جنگ غرق شده اند و ممکن است از دو هدف اصلی که همان امنیت اسرائیل و خلع سلاح مقاومت است، غافل شوند. در سند دیگر ویکی لیکس (۰۶beirut۲۵۳۵، به تاریخ ۵/۸/۲۰۰۶) سنیوره به ولش و فلتمان می گوید که اسرائیل با وجود عقد دو قرارداد با مصر و اردن، از مرزهای امن برخوردار نیست و با پایان بخشیدن به اشغال شبعا می تواند مرزهای شمالی خود را امن سازد. آری امنیت مرزهای شمالی همان چیزی است که سنیوره بر آن تأکید دارد.

بر اساس یکی دیگر از اسناد ویکی لیکس [سند شماره ۰۶beirut۲۴۸۹) ) ] سنیوره در دیدار با فیلتمان در تاریخ ۲۸/۷/۲۰۰۶ از اینکه کابینه اش توانسته طرحی شامل هفت بند را به کنفرانس رم ارائه کند، احساس پیروزی می کند. وی امیدوار است رژیم صهیونیستی به این نکته پی ببرد که کلید امنیت این رژیم، در گرو توسعه دولت وی در جنوب لبنان است.

عجیب نیست که یکی از وزرای پیشین لبنان بیان می کند که رفیق حریری رئیس جمهور لبنان در آغاز دهه نود به هنگام بازگشت از سفر به آمریکا که فضل شلق از وزرای پیشین و سنیوره او را همراهی می کردند از شلق می پرسد آیا متوجه مسئله عجیبی شده است؟ شلق پیشنهاد می دهد اگر هر دو چیز عجیبی مشاهده نمودند آن را مکتوب نمایند. آن دو در نوشته هایشان آورده اند که توجه زیاد آمریکائیها به سنیوره توجه آن دو را جلب کرده است. در آن سفر توجه آمریکائیها به سنیوره حریری را نگران کرده بود. یکی از وزرای لبنان گفته است که عملکرد اقتصادی سنیوره و حیف و میل کردن بودجه عمومی توسط وی که در تاریخ این کشور بی سابقه است، حاکی از آن است که او می دانست چطور لبنان را در بدهکاری عمیق فرو برد.

فؤاد سنیوره در دوره حضور در کابینه بخصوص در دوره ای که این کابینه از اعتبار برخوردار نبوده است، سعی داشت به منظور خارج ساختن لبنان از موقعیت ژئوپلتیک آن، به فتنه شیعه و سنی دامن زند. بنا به گفته ناظران وی هم اکنون نیز سعی دارد به این هدف دست یابد.

از پرونده آکنده از نافرمانی های مالی و سیاسی سنیوره، تنها حمایت از گروه های تروریستی خارج از محدوده دولت و تحریک بر ضد ارتش از قلم افتاده بود که آنهم در حوادث اخیر لبنان در صیدا رقم خورد، سنیوره و تیم همراه وی در حوادث این شهر به حمایت از احمد الاسیر تروریست سلفی پرداخته و حتی با گرفتن وکلای زبده برای وی سعی کردند او را از مهلکه حکم نهایی دادگاه برهانند. به این ترتیب می توان نام سنیوره را به علت تنوع دروغ ها و خیانت هایی که علیه کشورش انجام داده، در کتاب رکوردهای گینس ثبت شود و رکوردشکنی کند.

سنیوره همچنان نماینده سیاست های آمریکایی – صهیونیستی در لبنان بوده و همان کسی است که در نطق ها و فعالیت هایش، هماهنگ با گفتمان رسمی رژیم صهیونیستی حرکت می کند. وی گاهی خواهان خلع سلاح مقاومت است و گاهی نیز از دروازه فتنه مذهبی وارد شده تا تحریکاتی را بر ضد این جبهه ترتیب دهد.
با این حال وی همیشه متحمل شکست می شود.