خواب تازه اصحاب فتنه!
پارس به نقل از کیهان: این روزها، مدعیان اصلاحات از طریق روزنامه های زنجیره ای و نشریات فراوان دیگری که در اختیار دارند و با پشتیبانی سایت های ضدانقلاب و رسانه های غربی، عبری و عربی، اصرار دارند آرای دکتر روحانی را به حساب خود بنویسند و یا، دستکم این که در سبد رأی ایشان برای جبهه اصلاحات سهم قابل توجه و تعیین کننده ای قائل شوند! القای این توهم مخصوصا برای آن عده از مدعیان اصلاحات که در فتنه آمریکایی- اسرائیلی ۸۸ حضور موثری داشته و آشکارا در نقش ستون پنجم دشمنان بیرونی ظاهر شده بودند، اهمیت حیاتی دارد، چرا که طیف یاد شده بعد از ارتکاب جنایت
شرم آور وطن فروشی در فتنه ۸۸ به دنبال فرصتی برای اعلام بازگشت به درون نظام بودند و برای این منظور در پوشش و زیر چتر اصلاح طلبان بیرون از دایره فتنه به میدان آمده بودند. ولی مواضع رسما اعلام شده دکتر روحانی در کنار تأکید چندباره ایشان که وامدار هیچ حزب و جناحی نیست و فقط در چارچوب قانون حرکت خواهد کرد، نقشه طیف مورد اشاره را نقش برآب کرد، تا آنجا که امروزه در محاسبه سود و زیان خود به این نتیجه رسیده اند که، با حضور و شرکت پرسروصدای خود در انتخابات ریاست جمهوری یازدهم، هزینه اعتراف به دروغ بودن ادعای تقلب در انتخابات ۸۸ و خیانت پس از آن را پرداخت کرده اند ولی در
مقابل این هزینه، دستاوردی غیر از تشکر شفاهی رئیس جمهور منتخب از آقای خاتمی، آنهم جدا از جبهه اصلاحات، به دست نیاورده اند.
پیش از این طی یادداشتی با عنوان « همراهان ناهمراه» در کیهان دوشنبه ۲۷ خردادماه، توضیح مستندی از ترکیب سبد رأی آقای روحانی و مواضع متضاد ایشان با جبهه اصلاحات ارائه داده ایم که انبوهی از ناسزاگویی برخاسته از عصبانیت اصحاب فتنه آمریکایی- اسرائیلی ۸۸ در داخل و خارج کشور و ناخشنودی برخی از اصلاح طلبان- احتمالا بی خبر از اصل ماجرا- را در پی داشته و هنوز هم دارد. ولی سخن ما با دلایل مستحکم و شواهد فراوانی همراه است که از یکسو نشان می دهد، مدعیان اصلاحات و مخصوصا سران و اصحاب فتنه۸۸ در انتخابات اخیر دستاوردی نداشته اند و از سوی دیگر حاکی از آن است که روحانی اگرچه
در جبهه اصولگرایان- به مفهوم تقسیم بندی های سیاسی- تعریف نشده است و پیش از انتخاب به دلیل حمایت برخی گروه های ضد انقلاب و همسو با فتنه، بیم آن می رفت که با مدعیان اصلاحات گره خورده باشد، ولی مواضع ایشان بعد از انتخابات نشان داد با گفتمان اصولگرایی همخوانی فراوانی دارد و البته نامزدهای اصولگرا به دلایلی که اشاره داشته ایم، در رقابت انتخاباتی یاد شده با شکست روبرو شده اند.
یادداشت پیش روی اما در پی پرده برداری از پروژه ای است که مدعیان اصلاحات بعد از ناکامی در همخوانی مواضع دکتر روحانی با مواضع خود، کلید زده و دنبال می کنند. پروژه ای که اگر رئیس جمهور منتخب هوشمندانه با آن روبرو نشود می تواند برای ایشان در آینده ای نه چندان دور، خسارت آفرین باشد. بخوانید؛
۱- انتظار آن بود که آقای روحانی حساب خود را از سران و عوامل فتنه آمریکایی-اسرائیلی ۸۸ جدا کند و این انتظار در اعلام مواضع ایشان بعد از انتخاب به ریاست جمهوری اسلامی ایران به وضوح دیده می شود، ولی تشکر رئیس جمهور منتخب از آقای خاتمی با توجه به نقش ویرانگری که وی در فتنه ۸۸ داشته است، به این نگرانی دامن می زند که مبادا دکتر روحانی از خطری که سران و عوامل فتنه ۸۸ می توانند برای دولت ایشان پدید آورند، غفلت کند. آقای خاتمی در فتنه یاد شده از طرح مشترک کودتای مخملی مثلث آمریکا و اسرائیل و انگلیس پیروی کرد و در مقابل ده ها جنایت آشکار فتنه گران نظیر اهانت به ساحت مقدس
عاشورا، شعار به نفع آمریکا و اسرائیل، پاره کردن تصویر مبارک حضرت امام (ره) ، ایجاد بلوا و آشوب در کشور، دمیدن در ادعای دروغ تقلب در انتخابات و… نه فقط سکوت کرده بود بلکه اقدامی حمایت گرانه داشت. بنابراین حتی تصور پیوند احتمالی آقای خاتمی با رئیس جمهور منتخب می تواند، بدبینی مردمی را در پی داشته باشد که در حماسه چند ده میلیونی ۹ دی، نفرت و انزجار خود را از فتنه گران فریاد زده اند.
۲- مقایسه مواضع اعلام شده آقای دکتر روحانی با مواضع شناخته شده فتنه گران تردیدی باقی نمی گذارد که رئیس جمهور منتخب نه فقط کمترین همخوانی با این طیف ندارد، بلکه با جرأت می توان گفت که در نقطه مقابل آنها ایستاده است. روحانی بر اجرای بدون تنازل قانون اساسی تأکید می کند و فتنه گران، چه در دوران اصلاحات و چه در انتخابات ۸۸، آشکارا قانون اساسی را زیرپا گذاشته بودند. رئیس جمهور منتخب بر وفاداری خود به حضرت امام (ره) و رهبری معظم انقلاب اصرار می ورزد ولی فتنه گران در حاکمیت خود بر دولت و مجلس اصلاحات، دوران امام (ره) را تمام شده می دانستند و در نشریات زنجیره ای تحت امر
خویش تأکید می کردند که حتی ائمه اطهار (ع) هم قابل نقد هستند! و در جریان فتنه ۸۸، تصویر حضرت امام (ره) را پاره کرده و با وقاحت زیرپا انداختند.
رئیس جمهور منتخب از حرکت خود در چارچوب نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران سخن می گوید، ولی فتنه گران روی قید « اسلام» از « جمهوری اسلامی ایران» خط بطلان کشیدند. و در دوران اصلاحات آشکارا ساز خروج از حاکمیت را کوک کردند و این اقدام پلشت خود را با بیگانگان تاخت زدند و ده ها اقدام ساختارشکنانه دیگر که حتی فهرست آن نیز بسیار طولانی است. با این حساب به آسانی می توان نتیجه گرفت که مواضع آقای روحانی با اصحاب فتنه و طیفی از مدعیان اصلاحات فاصله ای پرنشدنی و در حد تناقض دارد و دیدگاه ایشان در صورتی که کماکان بر مواضع خود اصرار داشته باشد- که ان شاءالله خواهد داشت- با
مواضع فتنه گران نمی تواند قابل جمع باشد. آیا غیر از این است؟ ! و آیا هنوز هم مدعیان اصلاحات می توانند ادعا کنند که پیروز انتخابات اخیر بوده و آقای روحانی، مواضع و نظرات آنان را نمایندگی می کند؟ !
۳- اکنون نوبت به بند پایانی این وجیزه و خوابی که مدعیان اصلاحات برای بهره گیری از آقای روحانی دیده اند، رسیده است. اصحاب فتنه از همخوانی مواضع رئیس جمهور منتخب با جبهه اصلاحات به طور کامل قطع امید کرده اند ولی از سوی دیگر، برای آنها القای این توهم که در سبد رأی روحانی سهم عمده ای داشته اند ضرورتی حیاتی دارد. از این روی تمام توان خود را به کار گرفته اند که حداقل دو یا سه تن از اعضای شناسنامه دار و شناخته شده جبهه اصلاحات را در پست های کلیدی کابینه آقای روحانی جای دهند و بیشتر از همه به جایگاه معاون اولی رئیس جمهور منتخب چشم دوخته اند. چرا؟ ! زیرا، در این صورت می
توانند ادعای بر زمین مانده سهم داشتن در آرای روحانی را، به طریق دیگر دنبال کنند. با این توضیح که اگر، موفق شوند یکی از شخصیت های سیاسی مشهور به اصلاح طلب را در پست معاون اولی آقای روحانی جای دهند، می توانند ادعا کنند که بدهکاری رئیس جمهور به مدعیان اصلاحات به اندازه ای سنگین است که برای پرداخت این بدهی سنگین! چاره ای جز واگذاری پست مهم معاون اولی به جبهه اصلاحات نداشته است! اصحاب فتنه می دانند که روحانی با فتنه آمریکایی- اسرائیلی ۸۸ سر همراهی و پیوند ندارد، بنابراین هرگز حاضر نخواهد بود در کابینه خود کسانی را بپذیرد که داغ ننگ حضور در فتنه ۸۸ را بر پیشانی دارند و
دقیقا به همین علت کسانی را پیشنهاد می کنند که از یکسو به عنوان یکی از اعضای شناسنامه دار جبهه اصلاحات شناخته شده باشند و از سوی دیگر، سابقه ای از حضور در فتنه آمریکایی- اسرائیلی ۸۸ نداشته باشند. آنچه تاکنون از شواهد و قرائن موجود برمی آید، این که جبهه اصلاحات آقای دکتر عارف را برای این منظور نشان کرده است. دکتر عارف شخصیتی متین و قابل قبول دارد و به دلسوزی برای اسلام و نظام شناخته می شود، اگرچه به نظر می رسد که هنوز به ابعاد جنایت بزرگی که اصحاب فتنه مرتکب شده اند آنگونه که انتظار می رفت و می رود، پی نبرده است. بنابراین در صورتی که آقای روحانی قصد استفاده از ایشان
و یا هر یک از اعضای شناخته شده جبهه اصلاحات را داشته باشند، لازم است به این نکته توجه کنند که افراد مورد نظر اولا؛ سابقه حضور در فتنه آمریکایی- اسرائیلی ۸۸ و یا دفاع و حمایت از فتنه گران را نداشته باشند و ثانیا؛ از آنجا که هنوز مدعیان اصلاحات مرزبندی مشخص و تعریف شده ای با اصحاب فتنه نکرده اند، حضور آنها در کابینه می تواند به مفهوم حضور فتنه گران تلقی شود، بنابراین در صورت تصمیم آقای روحانی به استفاده از آنها در ترکیب کابینه خود، لازم است از آنان بخواهد به گونه ای آشکار و علنی- و نه درگوشی و خصوصی- از فتنه آمریکایی- اسرائیلی ۸۸ اعلام برائت کنند. بدیهی است که اعلام
برائت از مثلث آمریکا و اسرائیل و انگلیس و حامیان داخلی آنها نه فقط نباید دشوار باشد! که نیست، بلکه باعث افتخار نیز هست.
حسین شریعتمداری
ارسال نظر