جزییاتی از تجمع امروز شیرازیها
این تجمع که حدود دو ساعت به طول انجامید و شرکتکنندگان در آن حدود 500 نفر تخمین زده میشوند، درنهایت با دخالت پلیس به پایان رسید. پیام تجمع از چند روز قبل در فضای مجازی با عنوان یک تجمع اعتراضآمیز نسبت به گرانی اما مسالمتآمیز، منتشر شده بود.
ظهر امروز تجمع اعتراضی برخی از مردم و کسبه شیراز در چهارراه زند و خیابان توحید (داریوش) برگزار شد.
این تجمع که حدود دو ساعت به طول انجامید و شرکتکنندگان در آن حدود 500 نفر تخمین زده میشوند، درنهایت با دخالت پلیس به پایان رسید. پیام تجمع از چند روز قبل در فضای مجازی با عنوان یک تجمع اعتراضآمیز نسبت به گرانی اما مسالمتآمیز، منتشر شده بود.
بهعنوان خبرنگار در این تجمع حضور پیدا کردم تا از نزدیک شاهد واقعیت باشم؛ در پیادهرو خیابان داریوش، کُنج یک دیوار به همراه چند خانم مسن ایستاده بودم، همانطور که جمعیت معترض را نگاه میکردم، حرفهای خانمها را میشنیدم که یکی بطری آبمعدنیاش را بالاگرفته بود و میگفت: مگر این آب تولید داخل نیست؟ پس چرا قیمت آن از 500 تومن به 1500 تومان رسیده؟! آنیکی میگفت: من از سلطانآباد به اینجا میآیم که کارکنم، پسر جوان 28 سالهای دارم که بیکار است...
خانم دیگری که جوانتر از بقیه بود رو به سمت من گفت: مردم از گرانی ناراحت هستند؛ از فشار اقتصادی خسته شدهاند؛ باید اعتراض کنیم ولی به نظرم شعار سیاسی نباید گفته شود، شعار مرگ بر این و آن گفتن فایدهای ندارد.
در میان جمعیت معترض امروز خبری از شکستن و خراب کردن و آتش زدن نبود، اما کمکم شعارها با هدایت برخی افراد، رنگ و بوی دیگری به خود گرفت و سیاسی شد؛ شعارهای «مرگ بر دیکتاتور»، «توپ تانک فشفشه، آخوند باید گم بشه»، «نه غزه نه لبنان جانم فدای ایران» در میان صدای دست و سوت عدهای به گوش میرسید.
این شعارهای سیاسی در حالی سر داده شد که دو روز پیش مجموعه رسانهای اقلیمالشرق وابسته به عربستان سعودی، از کمک 300 میلیون دلاری عربستان به فرزند شاه مخلوع برای براندازی در ایران خبر داد.
منابع نزدیک به سعودیها اعلام کردهاند که عربستانیها حمایت از رضا پهلوی را منوط به اجرای فعالیتهایی همچون برگزاری تجمعات و تظاهرات در شهرهای بزرگ ایران با حضور اقشار مختلف مردم کردهاند.
شعارهای تند سیاسی از زبان حلقه اولیه جمعیت بیشتر شنیده میشد؛ اما غالب مردمی که از پیر و جوان و زن و مرد حضور داشتند شعار «گرانی، تورم، نمیخوایم نمیخوایم» را سر میدادند یا فقط نظارهگر گروهی بودند که شعارهای سیاسی میدادند. جمعیت از وضعیت بیثبات و متزلزل اقتصادی بشدت معترض بود، اما اغلب از تکرار شعارهای خاص سیاسی پرهیز میکردند.
پشت صحنه اعتراضات
پیش از این «رودی جولیانی» مشاور دونالد ترامپ رئیس جمهوری آمریکا در نشست تیرماه سازمان منافقین در فرانسه با اشاره به اعتراضات اخیر در ایران گفته بود: «این اعتراضات از بیرون سازماندهی میشوند و خود به خودی رخ نمیدهد. آنها اتفاق میافتند به خاطر افراد ما در آلبانی (مقر جدید گروهک منافقین بعد از اخراج آنها از عراق) و خیلی از افراد ما در اینجا و سراسر جهان.»
با زیادشدن جمعیت، تعداد نیروهای انتظامی و یگان ویژه هم بیشتر شد؛ جمعیت معترض یکصدا فریاد میزدند «نیروی انتظامی، حمایت، حمایت». نیروی انتظامی اما وظیفهاش متفرق کردن جمعیت و آرام کردن فضای ملتهب بود تا منافقان و سوءاستفادهگران پروژه کشتهسازی و مظلومنمایی راه نیندازند. این اقدام ابتدا با توصیه به مردم برای متفرق شدن و در شرایط اضطرار با استفاده از گاز اشکآور صورت گرفت.
رفاه اقتصادی، حق بدیهی مردم
غالب جمعیت امروز مردمی بودند که از وضعیت اقتصادی و گرانیها گلایه داشتند، مردمی که حرفهایشان باید شنیده شود. براستی کسانی که با زور بازو و عرق جبین زندگی میگذرانند حقشان بیتوجهی از سوی مسؤولان و فشارهای سنگین اقتصادی این روزها نیست؛ نباید همه را اغتشاشگر و منافق خواند بلکه صف اغتشاشگران از مردم کوچه و بازار جداست.
مطمئناً مردم اگر اصلاح و بهبود وضعیت را لمس کنند، خودشان مقابل اغتشاشگران و سوءاستفادهکنندگان و شیطان بزرگ میایستند، همانطور که در جنگ 8 ساله مقاومت کردند و سالها با حضور در راهپیماییها و انتخابات برائت خود را از آمریکا و صهیونیسم اعلام کردهاند.
ارسال نظر