تهدید و فشار ایران را مقاوم‌تر می‌کند

پارس به نقل از کیهان: رایان کروکر به روزنامه لس آنجلس تایمز گفته است: « تشویق و گفت و گو بیش از شدت عمل، در مقابل ایران جواب می دهد. »
لس آنجلس تایمز با بیان اینکه کروکر دیپلماتی کهنه کار و بی نظیر در خاورمیانه به شمار می رود، سال ۲۰۰۷ از سوی جرج بوش به عنوان سفیر در بغداد منصوب شد تا شاید سیاست رو به شکست ایالات متحده را در عراق نجات دهد. ۴ سال بعد، باراک اوباما او را برای نجات ماموریت آمریکا به افغانستان گسیل داشت. اما اکنون کروکر می گوید رؤسای پیشینش در قبال نگران کننده ترین تهدید خاورمیانه که آمریکا با آن مواجه است، یعنی برنامه هسته ای ایران، ناشیانه عمل می کنند.
لس آنجلس تایمز نوشت: به نظر این دیپلمات آمریکایی، تحریم های سخت تر تهران را مجاب نخواهد کرد که دست از غنی سازی اورانیوم بردارد، بلکه اوباما باید تلاش بیشتری صرف دیپلماسی کرده و به فکر مصالحه با مقامات ایران باشد.
به گفته کروکر، « تحریم کردن آسان است، بعد هم برای خودمان قسم می خوریم که ایران را حسابی تنبیه کرده ایم. اما به نظر من این رژیم هرچه بیشتر تحت فشار قرار گیرد، سرسخت تر می شود. »
براساس این گزارش، کروکر از جمله ۳۵ دیپلمات کهنه کار و قدرتمند آمریکا در زمینه سیاست خارجی و مسائل اطلاعاتی و بعضاً دارای تجربه در زمینه خاورمیانه است که تلاش می کنند با اعمال فشار بر کاخ سفید و کنگره رویه آنها را در زمینه متقاعد ساختن ایران برای محدود کردن آمال هسته ای اش تغییر دهند.
این گروه که اعضایی از هر دو حزب را در خود دارد و عنوان « پروژه ایران» را برگزیده است، عبارتند از « ریچارد لوگار» سناتور پیشین جمهوریخواه، « مایکل هایدن» مدیر سابق سازمان مرکزی اطلاعات آمریکا (سیا) ، « توماس پیکرینگ» سفیر سابق آمریکا در مسکو و « جیمز دابینز» دیپلمات بازنشسته که اخیراً بار دیگر به عنوان نماینده ویژه آمریکا در افغانستان و پاکستان به دولت اوباما پیوسته است.
طبق گزارش این روزنامه آمریکایی، « کروکر و گروهش اصراری بر لغو فوری تحریم ها علیه ایران ندارند اما در عین حال تأکید دارد که اتخاذ خط مشی مبتنی بر تندروی به خودی خود اثربخش نیست. »
لس آنجلس تایمز در ادامه می افزاید: به نظر نمی رسد این گروه شانس زیادی برای پیشبرد اهداف خود داشته باشد. دولت های پی درپی در آمریکا از زمان پیروزی انقلاب اسلامی در سال۱۹۷۹ (۱۳۵۷) تا امروز، همواره در مقابل ایران به مجازات های اقتصادی متوسل شده اند.