درباره تحریم‌های آمریکا

ناصر ایمانی نوشت:

تحریم‌های جدید سنا و مجلس نمایندگان آمریکا، طرحی تجمیعی از تحریم‌های قبلی آمریکا علیه جمهوری اسلامی است و واجد تحریم‌های جدید و جدی نیست لذا تأثیر مستقیم و قابل توجه بر اقتصاد ایران ندارد اما این تحریم‌ها باعث افتراق بیشتر بین اروپا و آمریکا خواهد شد. ضمن اینکه خروج تقریبی آمریکا از برجام را به نمایش می‌گذارد. آمریکایی‌ها تمایل دارند که هزینه بر هم زدن برجام به دست ایران انجام گیرد اگرچه با بودن برجام هم آمریکا منافع زیادی را خواهد داشت زیرا هم صنایع هسته‌ای ایران را کنترل می‌کند و هم انواع و اقسام تحریم‌ها را به بهانه موشکی و حقوق بشر و تروریسم، اعمال می‌کند و هم امتیازاتی را که قرار بود ایران از طریق برجام داشته باشد، آن‌ها را کنترل شده و به مقدار بسیار محدود، اعطاء کند.

اما در داخل نیز این تحریم‌های جدید آمریکا، آن هم پس از برگزاری انتخابات ریاست جمهوری ایران، واجد آثار زیادی است که بهتر است به آن پرداخته نشده و وحدت و انسجام داخلی مخدوش نشود. مهم این است که مسوولان ذیربط به بد عهدی آمریکایی‌ها و نقض آن توسط آمریکا اذعان دارند تا همین حد کافی و بهتر است بیشتر به آن پرداخته نشود!

چه راهکار جدی برای ایران وجود دارد تا مقابله به مثل در مقابل تحریم‌های آمریکا انجام دهیم؟ پاسخ این است که تقریباً راهکار جدی وجود ندارد زیرا اگر ایران بخواهد بخشی از تعهدات خود در برجام را که انجام داده، مجدداً تعلیق کرده و به وضعیت قبل از امضای برجام برگرداند، این به معنای نقض برجام توسط ایران تلقی شده و اروپایی‌ها را هم علیه ایران همنوا خواهد کرد لذا این‌بار آمریکا و اروپا علیه ایران مجدداً متحد می‌شوند. از سوی دیگر بهانه دست آمریکا خواهد داد که تحریم‌های بیشتری را این‌بار به‌دلیل نقض برجام اعمال کند.

واقعیت این است که اشتباه استراتژیک اتخاذ شده در گذشته، اجرای کامل و مطلق و سریع تعهدات ایران در برجام، توسط جمهوری اسلامی ایران بود. انجام این تعهدات به صورت عجولانه، مانند فردی می‌ماند که تمام گلوله‌های خود را شلیک کند و در مقابل تک تیراندازی‌های طرف مقابل، دیگر گلوله‌ای برای پاسخ گویی نداشته باشد اگر برجام توسط ایران به تدریج و متناسب با اجرای تعهدات طرف مقابل صورت می‌گرفت، وضعیت بسیار بهتری داشتیم.