پایگاه خبری تحلیلی «پارس»- آخرین نشست ناتو در بروکسل در حالی پایان یافت که این سازمان نتوانست به هیچ نتیجه‌ای درباره‌ راهبرد آینده‌ خود در قبال افغانستان دست یابد و تصمیم‌گیری دراین‌باره را به یک ماه آینده موکول نمود.

پیش‌ازاین، گمان می‌رفت ناتو در این نشست، به نتیجه‌ نهایی راجع به افزایش تعداد نیروهای خود در افغانستان برسد.

طی رایزنی‌های «ینس استولنبرگ» -دبیر کل ناتو- با سران کشورهای عضو این سازمان، قرار بود ناتو تعداد نیروهای خود را در افغانستان تا حدود ده هزار نفر افزایش دهد. اما گویی سطح اختلاف میان ایالات‌متحده با دیگر اعضا به حدی است که تصمیم‌گیری در این حوزه را با تأخیر مواجه ساخته است.

عمده‌ترین چالش‌های تصمیم‌گیری دراین‌باره و اعزام نیروهای بیشتر به افغانستان را می‌توان در خود افغانستان، در میان کشورهای عضو ناتو و درون ایالات‌متحده جست:

1- در افغانستان، مخالفت‌های جدی راجع به افزایش تعداد نیروها وجود دارد. دولت کابل معتقد است افزایش تعداد نیروهای خارجی، نه‌تنها بهترین راه مبارزه با ناامنی‌های فزاینده در این کشور نیست، بلکه ممکن است افزایش سطح درگیری‌ها و طولانی‌تر شدن جنگ داخلی در افغانستان را در پی داشته باشد.

2- در میان اعضای ناتو نیز اختلافاتی جدی راجع به اعزام نظامیان بیشتر به افغانستان وجود دارد. به نظر می‌رسد اختلافات آمریکا با کشورهای عضو ناتو بر سر هزینه‌های این سازمان، تأثیر خود را بر تصمیم‌گیری درباره‌ افغانستان نیز گذاشته است. علاوه بر این، کشور مهمی چون آلمان، صراحتاً مخالفت خود را با افزایش تعداد نظامیان این کشور به افغانستان ابراز کرده است.

3- در ایالات‌متحده نیز اتفاق‌نظری راجع به میزان و چگونگی افزایش تعداد نیروها وجود ندارد. کابینه‌ جنگ این کشور، «مک‌مستر» (مشاور امنیت ملی) و «استیو بنون» (استراتژیست ارشد) در این زمینه اختلاف‌نظرهایی جدی دارند.

نتیجه: 

به نظر نمی‌رسد افزایش تعداد نیروهای خارجی در افغانستان -هرچند در قالب مأموریت‌های آموزشی- دورنمای مثبتی برای پایان بخشیدن به جنگ داخلی در این کشور به همراه داشته باشد. در مقابل، افغانستان خواستار افزایش تجهیز نیروهای امنیتی خود در مبارزه با طالبان است.


 

افغانستان ناتو بروکسل استیو بنون