به گزارش پارس ، به نقل ازفارس، ظاهرا « منافع» بیش از « دشمن مشترک» ، حرف اول را در روابط میان کشورها می زند. آمریکا و عربستان سعودی که پیشتر برای موثر بودن اعمال تحریم نفتی علیه ایران دست به دست هم داده بودند تا با افزایش تولید نفت، قیمت این طلای سیاه را در بازار جهانی ثابت نگه دارند، اکنون روابط شان دستخوش تغییر شده، علت آن نیز چیزی نیست جز سبقت گرفتن آمریکا از عربستان آنهم در تولید نفت.

اما زمانی که آمریکا و متحدان غربی آن قصد کرده بودند استارت تحریم نفتی ایران را کلید بزنند، دست به دامن کشورهای عمده تولیدکننده نفت از جمله عربستان سعودی شده بودند تا آنها با افزایش تولید خود در سه ماه نخست سال ۲۰۱۲، عرضه نفت به بازار جهانی را ثابت نگه دارند تا پس از تحریم صنعت نفت ایران، نوسان قیمت و افزایش بهای آن بازارهای جهانی را متلاطم نسازد.

در این میان، عربستان سعودی بیشترین مانور تبلیغاتی را بر روی بحث تحریم نفتی ایران داشت و بارها به متحدان غربی خود اطمینان خاطر داد، آنها را در راه اعمال فشار بر ایران تنها نخواهد گذاشت.

اما ظاهرا ورق برگشته و امروز این عربستان است که به بازار مصرف آمریکا نیاز پیدا کرده. علت آن نیز چیزی نیست جز افزایش توانایی آمریکا در تولید نفت بیشتر نسبت به عربستان. در همین راستا بود که سال ۲۰۱۲، آژانس بین المللی انرژی در گزارشی اعلام کرد، « تولید نفت ایالات متحده در دهه آینده از عربستان سعودی پیش خواهد افتاد و بزرگترین مصرف کننده نفت جهان را تقریبا خودکفا و در مسیر تبدیل شدن به یک صادر کننده خالص قرار خواهد داد. »

آژانس بین المللی انرژی در گزارش سالانه خود درباره چشم انداز جهانی انرژی افزود: « افزایش نفت خام استخراج شده از طریق فن آوری های جدید از جمله شکستن هیدرولیکی صخره های زیرزمینی، آمریکا را از سال ۲۰۲۰ به مدت پنج سال به بزرگترین تولید کننده نفت جهان تبدیل خواهد کرد. »

به گفته آژانس بین المللی انرژی، آمریکا در سال ۲۰۲۰ روزانه ۱۱ میلیون و ۱۰۰ هزار بشکه نفت و در سال ۲۰۲۵ روزانه ۱۰ میلیون و ۹۰۰ هزار بشکه نفت تولید خواهد کرد. این ارقام به ترتیب ۵۰۰ هزار و ۱۰۰ هزار بشکه در روز بالاتر از پیش بینی های صورت گرفته برای تولید نفت عربستان در سال های ۲۰۲۰ و ۲۰۲۵ است.

نکته دیگر اینکه بنا بر اعلام وزارت انرژی آمریکا، این کشور ۸۳ درصد از انرژی مورد نیاز خود را در شش ماه اول ۲۰۱۲ تامین کرد. بر اساس اعلام این وزارتخانه، آمریکا که واردات نفت آن در سال جاری ۱۱ درصد کاهش یافته، در مسیر تولید بیشترین نفت از سال ۱۹۹۱ تاکنون قرار دارد.

مفهوم تمامی آمارهای فوق این است که آمریکا به زودی برای تامین نیازهای نفتی خود نیازمند نفت تولیدی عربستان سعودی نخواهد بود و این تهدیدی است روشن برای مقامات سعودی. با این حال، آنها در تلاشند این ماجرا را کم اهمیت جلوه دهند. از این رو بود که وزیر نفت عربستان اوایل ماه جاری میلادی طی سخنانی در دوحه گفت: « هیچ کس نباید از منابع جدید نفتی نگران باشد، زیرا تقاضای جهانی نفت در حال افزایش است و رشد جمعیت آسیا محرکی برای تقاضای نفت در آینده خواهد بود. » جالب اینجاست که قرار است او این پیام را در جریان سخنرانی خود در مرکز مطالعات استراتژیک و بین الملل در واشنگتن نیز تکرار کند.

نکته جالب سخنان وزیر نفت عربستان سعودی در اینجاست که ریاض به عنوان منبع اصلی تولید نفت مازاد جهان، یکی از معدود کشور های عرضه کننده نفت به چین و دیگر کشور های آسیایی است. بنابراین، بیان چنین دیدگاهی بیش از آنکه مایه ای از واقعیت داشته باشد، راهی است برای بی اهمیت جلوه دادن پیشی گرفتن تولید نفت آمریکا از عربستان.

از آنجائیکه طی سال های متمادی عربستان نفت آمریکا را تامین می کرد و آمریکا از عربستان در برابر دشمنانش حفاظت می کرد، اکنون با کمتر شدن صادرات نفت عربستان به آمریکا، برخی این رابطه ویژه را رو به کاهش می بینند.

از این روست که بعضی تحلیلگران پیش بینی کرده اند در صورت تقاضای کم از سوی اروپا و آسیا، ممکن است عربستان از افزایش قیمت ها حمایت کند. اگر چنین شود، این به آن معنا خواهد بود که برای عربستان نیز منافع ملی در صدر اهمیت خواهد بود تا پایبند بودن به تعهدی که با آمریکا علیه ایران منعقد کرده است.