اندیشکده «بگین سادات» در تحلیلی پیرامون سیاست‌های آتی اسرائیل در قبال تحولات سوریه نوشت: اسرائیل نمی‌تواند بعد از شکست آمریکا در عراق یا لبنان  برای ایجاد سلطه مارونی‌ها در لبنان(سال 1982) اعلام نفوذ سیاسی در اهرم قدرت سوریه داشته باشد اما بدین مفهوم نیز نیست که اسرائیل نتواند با نیروهای سوری به سوی ایجاد یک سناریوی ژئو استراتژیک به نفع این کشور همکاری کند.

از سوی دیگر به نفع منافع تل آویو نیز نمی‌باشد که اجازه دهد ایران و حزب‌الله دشمنان اصلی‌اش آنچه را که می‌خواهند در سوریه اجرا کنند.

بگین سادات در جایی دیگر نوشت: سوریه (با حمایت ایران و حزب الله) در حال برقراری شالوده‌های فیزیکی یک امپراتوری تحت سلطه ایران که از تهران تا بیروت به جنوب سوریه امتداد دارد، است.

این امر به ضرر منافع بلند مدت راهبردی اسرائیل و نیز منافع کشورهای سنی میانه‌رویی چون اردن است.

بر این اساس، منافع اصلی اسرائیل مشاهده رژیمی دموکراتیک در سوریه است. این به معنای حذف «بشار اسد» رییس جمهور سوریه و هواداران او که امکان برقراری دموکراسی را در این کشور نخواهند داد، از قدرت است.

بگین سادات در ادامه به سه هدف تل آویو در این زمینه اشاره کرده و عنوان می‌دارد: نخست این‌که در اعلام  علنی این مسئله باید به طور طبیعی واکنش‌های ممکن برحسب روابط اسرائیل و روسیه را در نظر داشت.

دوم این‌که اسرائیل باید اعلام کند اگر یک برقراری حکومت دموکرات غیر ممکن باشد ،این  سنی‌ها هستند که بعد از 50 سال سرکوب شدن سزاوار داشتن بخش اعظم سوریه هستند.

این اندیشکده در خاتمه نوشت: اسرائیل باید آشکارا اعلام کند با مخالفان سوریه و اعراب میانه روی سنی برای رسیدن به اهداف عنوان شده در بالا یا همکاری کرده یا این‌که از شورشیان میانه‌رو برای پاکسازی قومیتی اسد حمایت می‌کند.

منبع خبر : فارس
سوریه حزب‌الله تل آویو