پژمانفر درباره مصاحبه شیخ علی تهرانی بیانیه صادر کرد

حجت‌الاسلام نصرالله پژمان‌فر رئیس کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی به‌دنبال انتشار مصاحبه‌ای اهانت‌آمیز از سوی شیخ علی تهرانی در مورد بنیانگذار کبیر انقلاب اسلامی حضرت امام خمینی(ره) بیانیه‌ای صادر کرد.

متن این بیانیه به شرح زیر است:

انالله و انا الیه راجعون

لا یُحِبُّ اللَّهُ الْجَهْرَ بِالسُّوءِ مِنَ الْقَوْلِ إِلاَّ مَنْ ظُلِمَ وَ کانَ اللَّهُ سَمیعاً عَلیماً

متأسفانه هر از چند گاهی اخباری تلخ و تکان‌دهنده با محوریت توهین به بنیانگذار همیشه جاوید جمهوری اسلامی، در محافل رسانه‌ای دشمنان انقلاب منتشر می‌شود. تخریب سازمان یافته امام عزیز موجب ناراحتی شدید فرزندان انقلاب گردیده است. ما نمایندگان مردم ایران، فریاد بعض‌آلود ملت آزاده ایران را شنیده و با این بیانیه به گوش همگان می‌رسانیم.

روز نهم دیماه به بهانه برگزاری یک همایش نکوداشت، مصاحبه‌ای موهن منتشر شد که در آن برای نخستین بار در تاریخ، به امام عظیم‌الشأن نسبت‌های موهن از جمله سازش‌کاری با ساواک داده شد.

آنچه مهم است این است که نسبت‌های ناروا از زبان یک شیخ بد سابقه و خائن و حامی صدام و سازمان تروریستی منافقین صورت پذیرفته است و مهم‌تر از آن، اقدام زشت و نابخشودنی کسانی است که تلاش کرده‌اند از چنین عنصر معلوم الحالی برای جسارت به امام امت استمداد بجویند.

آنچه موجب تعجب و سوال برانگیز است این که نام کسانی به عنوان مجریان این اقدام موهن به چشم می‌خورد که سال‌هاست به عنوان پیرو خط امام خود را معرفی کرده‌اند.

برخی از احزاب و تشکل‌هایی که به نحوی مرتبط با این ماجرا بوده‌اند با صدور اعلامیه‌هایی ضمن پذیرش دروغ بودن ادعاهای مطرح شده در آن مصاحبه، تلاش کرده‌اند به صرف یک عذرخواهی ساده و بعضا عذرهای بدتر از گناه همه چیز را تمام‌شده تلقی کنند.

آیا تردیدافکنی و تخریب سازمان‌یافته چهره رهبر نهضت اسلامی ایران را می‌توان به صرف یک عذرخواهی دو پهلو جبران کرد؟

آیا نباید جریان پشت پرده این تحریف بزرگ تاریخی و این اهانت آشکار، شناسایی و به مردم معرفی گردد؟ به راستی چه کسانی و با چه قصدی تلاش کرده‌اند با استمداد از یک عنصر بسیار بد سابقه و با استفاده از عنوان مجعول، پروژه تخریب امام را کلید بزنند؟

کدام جریان رسانه‌ای مضمون یک مصاحبه موهن را پیش از انتشار عمومی به طور جهت‌دار در سطح وسیع منتشر کرده است؟ آیا مسئولین اصلی برگزاری همایش و خصوصا دبیر علمی آن و سایر عوامل اجرایی این اقدام موهن تاکنون مورد پیگرد قرار گرفته‌اند؟

دستگاه‌های فرهنگی و نهادهای رسمی جمهوری اسلامی چه اقدام متناسبی را در این زمینه انجام داده‌اند؟ آیا سکوت در مقابل این اقدام سازمان‌یافته بی‌سابقه موجب تحریف تاریخ و شبهه‌افکنی در اذهان نمی‌شود؟ از چه رو مراکز تاریخ نگاری رسمی و خصوصا موسسه تنظیم و نشر آثار امام تا پیش از نشست خبری تاریخ‌نگار انقلاب اسلامی جناب حجت‌الاسلام والمسلمین سید حمید روحانی هیچ‌گونه واکنشی به انتشار گسترده مطالب موهن علیه امام نداشته‌اند؟

آیا رواست که موسساتی که متولی رسمی پاسداشت حریم امام راحل و وجهه ایشان هستند در جهت محکوم کردن این اقدام تلخ و پاسخ تاریخی و پیگیری حقوقی اقدام سریع و مناسبی انجام ندهند؟

مطمئناً در میان همه مجموعه‌های فرهنگی و دینی انتظار از حوزه علمیه مقدسه بیش از همه است، آیا رواست که در شهر فقاهت و مرجعیت که نخستین جرقه‌های انقلاب اسلامی از آن شهر مقدس زده شده است آن هم در روز بصیرت و در مراسم مربوط به یکی از شخصیت‌های بزرگ حامی و همراه نهضت امام خمینی (آیت‌الله العظمی میلانی) حرمت امام راحل شکسته شود؟

انتظار می‌رود علمای عظام و فضلای معظم قم که در دهه چهل به دلیل جسارت رژیم پهلوی به امام خمینی(ره)، یکپارچه در دفاع از ایشان به پا خاستند، این بار نیز اقدامی مناسب و متناسب انجام دهند تا دیگر کسی جرأت چنین جسارتی به خود ندهد.

اقدامات مربوط به نهم دیماه قم نشان داد که مطالبه راهبردی مقام معظم رهبری و تأکید بر انقلابی ماندن حوزه‌های علمیه ناشی از احساس خطر فعالیت جریان‌های مشکوک در دل حوزه علمیه قم است.

این اقدام زشت را می‌توان در قالب پروژه «تحریف» و «تخریب» امام بررسی کرد که «قداست‌زدایی» از امام(ره) را در سر می‌پروارند، پیشینه این اقدام به روزهای پرآشوب‌ فتنه 88 باز می‌گردد که یک گروه افراطی ضدانقلاب به تصویر امام راحل جسارت کرد. گام دوم سندسازی بنگاه خبری ملکه انگلیس علیه امام بود که در آستانه سالگرد امام صورت گرفت و گام سوم در شهر مرجعیت و در روز بصیرت رقم خورده است!؟ آیا شاید از خواب غفلت بیدار شویم یادمان باشد مردمی که 5 دهه پیش به خاطر دستگیری امام(ره) قیام خونین 15 خرداد را رقم زدند هنوز هم با همان غیرت دینی ماجراها را رصد می‌کنند و در منظر مردم متدین و  انقلابی ایران و نزد همه آزادگان جهان امام خمینی یک اسوه جاودان است که از عمق جان به او ارادت دارند. بدیهی است که اگر اقدام عاجل و متناسب را از سوی نمایندگان خود در قوای سه‌گانه و رسانه‌های عمومی و ... نبینند فرزندان امام(ره) خود وارد میدان روشنگری خواهند شد و عاملین این «تهمت تاریخی» را رسوا می‌نمایند. مورد انتظار است که تشکل‌های حوزوی اصیل و انقلابی و عموم طلاب و حوزویان ارجمند که در همه عرصه‌های سخت انقلاب پیشگام بوده‌اند، در جهت برخورد با این عملیات مشکوک قدم پیش گذارند.

در پایان از ریاست محترم و مجلس شورای اسلامی که از شخصیت‌های فرهنگی هستند انتظار می‌رود در پیگیری ابعاد ماجرا و شناسایی عوامل آن اقدام نمایند.

نصرالله پژمانفر

رئیس کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی