پارس؛
پیرامون سفر «ائتلاف ملی عراق» به اردن و ایران/ آینده روشن حشد الشعبی، لزوم حمایت تحالف ملی
با توجه به تأکیدات مکرر ایشان لزوم طراحی سازوکارها و مکانیسم‌هایی برای انتقال علم و دانش به عراق از سوی نیروهایی انقلابی ایران، لازم و ضروری به نظر می‌رسد
«ائتلاف ملی» عراق با ریاست «عمار حکیم» به اردن و ایران سفر کرده است. برخی رسانه‌ها از درخواست ائتلاف ملی از اردن و ایران برای میانجیگری بین عراق و کشورهای حاشیه‌ی خلیج‌فارس سخن به میان آورده‌اند. در همین رابطه «سید علی العلاق» نماینده پارلمان عراق که در این سفرها حضور داشت گفته است: «ما از کشورهایی که با ما روابط خوبی دارند، مانند ایران و اردن، این انتظار را داریم که با میانجیگری، حساسیت‌هایی که برخی از کشورها نسبت به ما ایجاد کرده‌اند را حل کنند.»
ائتلاف ملی در ایران به خدمت رهبر معظم انقلاب رسیده و ایشان نکات مهمی را در موضوعات مختلف با رهبران جریان ائتلاف ملی در میان گذاشتند. آینده روشن حشد الشعبی، لزوم حمایت تحالف ملی از دولت‌های مستقر، موضوع علم و تحقیق برای پیشرفت عراق و از همه مهمتر«اعتماد نکردن به آمریکایی‌ها» از جمله‌ی این موضوعات بوده است.
1- برخی از ناظران درخواست میانجیگری از ایران و اردن را هدف فرعی سفرهای اخیر می‌دانند. از دیدگاه این تحلیل‌گران ائتلاف ملی از این سفرها به دنبال کسب مشروعیت و رضایت خارجی برای سند حل و فصل یا سند تاریخی (وثیقة التسویة، الوثیقة التاریخیة) است. این سند از سوی مجلس اعلای شیعیان که متعلق به حکیمی‌هاست تدوین شده و به‌عنوان دستاورد ائتلاف ملی مطرح می‌شود. سند مذکور به دنبال مصالحه میان جریان‌های داخلی و در واقع نقشه راهی برای آینده عراق و رفع مشکلات در پایان داعش است
2- سند مزبور مصالحه و گفتگو با تمامی جریان‌ها و گروه‌های داخلی جز منتسبین به داعش و حزب بعث را بلا اشکال دانسته است. حتی در این چارچوب مذاکره با بعثی‌هایی که نظام جدید را پذیرفته باشند بلامانع است. این سند مخالفان فراوانی دارند. مخالفان و منتقدان، گفتگو با کسانی که در ایجاد وضعیت بحرانی کنونی عراق سهیم بوده‌اند را به هیچ وجه قابل قبول نمی‌دانند. به نظر می‌رسد با توجه به شکاف‌های تاریخیِ قومی-مذهبی عراق که در دهه اخیر عمق بیشتری یافته، این سند راه به مسیر اجرایی شدن نخواهد برد و بیشتر جنبه‌ی تبلیغاتی و انتخاباتی دارد
3- امام خامنه‌ای(حفظه الله) در این دیدار مسائل مهمی را مد نظر قرار داده‌اند. ایشان پیشرفت کلی عراق را به نفع ایران دانسته و به طور خاص پیشرفت و احیای علمی عراق را مطالبه کرده‌اند. همین مسئله در دیدارهای مکرر نیز مورد تأکید قرار گرفته است. به طور مثال در دیدار سال 91 با «نوری مالکی» نخست‌وزیر سابق عراق فرموده‌اند:« تلاش برای افزایش اقتدار عراق به ویژه از طریق بستر سازی جهاد علمی مستمر و هم‌چنین ایجاد نهضت سازندگی در سراسر عراق، موفقیت‌ها و استحکام جایگاه ملت و دولت عراق را دو چندان خواهد کرد» از طرفی در دیداری دیگر لزوم انتقال و کمک علمی ایران به عراق را لحاظ کرده و فرموده‌اند: «رشد علمی ایران در سال‌های اخیر بسیار برجسته بوده و انتقال تجربیات علمی به عراق می‌تواند یکی از زمینه‌های مهم همکاری‌های دو کشور باشد.» لذا با توجه به تأکیدات مکرر ایشان لزوم طراحی سازوکارها و مکانیسم‌هایی برای انتقال علم و دانش به عراق از سوی نیروهایی انقلابی ایران، لازم و ضروری به نظر می‌رسد
4- مسئله‌ی پر اهمیت دیگری که امام خامنه‌ای نسبت به آن هشدار داده‌اند«اعتماد نکردن به آمریکایی‌ها» است. تأکید و هشدار ایشان در این مقطعِ حساس نشان از گرایش‌هایی در داخل عراق و در میان شیعیان برای اعتماد به آمریکایی‌ها دارد. به عبارت دیگر اگر چنین گرایش‌های خطرناکی وجود نداشت رهبر معظم انقلاب این موضوع را با این جدیت و قاطعیت بیان نمی‌کرده و از پیامدهای ناگوار آن سخن نمی‌گفتند. این مسئله زمانی پر اهمیت می‌شود که بدانیم حکیمی‌ها در مذاکره ایران و آمریکا در مورد عراق پس از سقوط صدام، نقش پر رنگ و غیر قابل انکاری داشتند. از طرفی حکیمی‌ها به واسطه‌ی ارتباطات و تعاملات تاریخی که با کردها داشته و دارند بی رغبت به فدرالی شدن عراق نیستند. لذا هشدارهای رهبر معظم انقلاب با توجه به موارد گفته شده هشداری آگاهانه و نیازمند پیگیری و بررسی است.
ارسال نظر