آزمون دموکراسی‌خواهی جریان سیاسی اصلاح طلب
به واقع باید پرسید این چه اخلاق و مرام سیاسی است آنجا که حق به جانب ماست از آن استقبال می‌کنیم ولی اگر باب میل جریان و گروه ما نباشد، اسمش را مهندسی انتخابات می‌گذاریم و در برابرش صف‌آرایی می‌کنیم !؟
از آزمون ولایت‌پذیری با هزینه‌های کم و زیادش که بگذریم، نوبت به آزمون دموکراسی‌خواهی جریان سیاسی اصلاح طلب می‌رسد.
در پی قضایای روزهای اخیر و توصیه به رییس‌جمهور سابق برای پرهیز از فعالیت‌های انتخاباتی، اعتدال‌گرایان و اصلاح‌طلبان از حذف یکی از رقبای جدی به صورت غیرعلنی ابراز خرسندی و روزنامه‌هایی از این جریان با «تیتر یک» از این خبر استقبال کردند.
اما در اینجا این سؤال پیش می‌آید که آیا این جریان از اتفاقات مشابه درباره نامزدهای دیگر نیز استقبال خواهد کرد یا اینکه چون ماجرای عذرخواهی آقای مرتضوی در پرونده کهریزک آن را غیرقابل قبول می‌خواند و خود به هیچ قیمت حاضر به پذیرفتن اشتباهات و خطاهای فاحشی چون فتنه سال 88 نمی‌شود!؟
به واقع باید پرسید این چه اخلاق و مرام سیاسی است آنجا که حق به جانب ماست از آن استقبال می‌کنیم ولی اگر باب میل جریان و گروه ما نباشد، اسمش را مهندسی انتخابات می‌گذاریم و در برابرش صف‌آرایی می‌کنیم !؟
طبیعتاً نظام اسلامی و رهبری طبق وظایف خود و رعایت مصالح کلی کشور در مشورت‌هایی که از ایشان خواسته می‌شود نظرشان را از همان بابی که فرمودند که نصیحت المؤمنین شرعاً لازم و خیرخواهی است، درمیان می‌گذارند، لیکن نمی‌توان و نباید با چنین مصلحت‌اندیشی‌هایی دوگانه رفتار کرد؛ در جایی از آن استقبال کرد و جای دیگری آن را نکوهید و خلاف مردم‌سالاری قلمداد کرد.
ناگفته نماند که در این ماجرا واکنش‌های منطقی دیده می‌شود که تصمیمات نظام را دارای پختگی‌های سیاسی بیش از تصور می‌دانند، اما متأسفانه این نوع نظرات در اردوگاه اصلاح‌طلبان در اقلیت است و در عوض کسانی میدان دارند که می‌کوشند نظام را به مهندسی انتخابات متهم سازند، همان‌ها که پیش از این نیز با دروغ تقلب، ناجوانمردانه پنجه بر چهره نظام اسلامی کشیدند.
ارسال نظر