حسن خمینی: بدون امیدواری در دلمان بهاری نیست

به گزارش پارس به نقل از گروه دریافت خبر خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) حجت الاسلام و المسلمین سیدحسن خمینی در مراسم تحویل سال جدید در حرم مطهر امام خمینی (ره) که با حضور اقشار مختلف مردم و برخی مسوولان و شخصیت های سیاسی برگزار شد، با تبریک عید نوروز و سال جدید به زائران حرم امام و گرامیداشت یاد درگذشتگان، خصوصا امام و همسر گرامی ایشان خانم خدیجه ثقفی و فرزندان ایشان، اظهار کرد: امیرمؤمنان علی (ع) در فرازی از نهج البلاغه می فرمایند « شما را به پنج چیز توصیه می کنم که اگر برای آن ها کل دنیا را سفر کنید ارزش دارد؛ یکی از آن موارد این است که هیچ کدام از شما جز به خدای خودش امید نداشته باشد و جز از گناه خودش نترسد. »

وی افزود: سخن امروز من هم در رابطه با همان فراز اول سخنان امیرمؤمنان، یعنی امید، است و این که انسان باید در زندگی خود امید داشته باشد. با آغاز سال نو طبیعت، بار دیگر بهار می شود، زندگی دوباره آغاز می شود و در دل ما هم بهار می تواند دوباره سر بزند؛ به شرط آن که دل مان آغشته به امید باشد.

وی با اشاره به این فرمایش امیرمؤمنان که می فرمایند « هیچ کس از شما جز به خدا امید نداشته باشد» گفت: روایتی هست که شیخ صدوق در « امالی» آن را به نقل از امیرالمؤمنین آورده است، کلینی در « اصول کافی» آن را به امام صادق (ع) منتسب می کند و هم این که در روایتی دیگر از رسول الله (ص) نقل شده است؛ یعنی روایتی است که به سه معصوم منتسب شده است و شیعه و سنی آن را نقل کرده اند و آن این است که « نسبت به آن چیزهایی که امیدش را نداری، امیدوارتر باش تا (نسبت) به چیزهایی که به آن ها انتظار و امید داری. »

سیدحسن خمینی تصریح کرد: انسان در زندگی چیزهایی را انتظار می کشد، اما چیزهایی هم هست که غیرمترقبه است. هر سه بزرگوار اشاره می کنند که نسبت به چیزهایی که انتظار ندارید امیدوارتر باشید؛ زیرا موسی (ع) برای آتش رفت و « نبی مرسل» برگشت؛ ملکه سباء برای کشورگشایی رفت، به سلیمان برخورد کرد و مسلمان برگشت. جادوگران فرعون می خواستند فرعون را خشنود و موسی (ع) را زمین گیر کنند، اما بواسطه موسی (ع) مومن برگشتند. در نومیدی بسی امید است/پایان شب سیه سپید است.

وی با طرح این سوال که « اصلا چرا ناامیدی بر انسان عارض می شود؟ » گفت: دلیل این است که انسان فکر می کند توان حل یک مشکل را ندارد؛ در حالی که اگر توجه کنیم، در دنیا هرچه هست به ید با کفایت الهی است و هیچ چیز از حوزه اراده خداوند خارج نیست. او اگر دلش بخواهد کاری را می کند و دل های مردم را متغیر می کند. مگر دل من و شما دست خودمان است؟ اگر خدا بخواهد محبت مردم را نسبت به هر چیزی جذب می کند و اگر مصلحت بداند در همه چیز را به روی شما باز می کند؛ لذا هرکس که امید خود را از دست بدهد، ایمان خود را از دست داده است.

وی تأکید کرد: اگر انسان بپذیرد همه چیز دست خداست، نومید نمی شود. اگر انسان نومید می شود، به این خاطر است که خودش را منشاء اثر می داند. اما کسی که توجهش به منشاء فیض و مبدأ کرامات است نومید نمی شود.

سیدحسن خمینی با اشاره به پیش رو بودن ایام فاطمیه نیز گفت: دختر صدیقه طاهره (س) ، زینب کبری (س) ، وقتی در مجلس یزید از او در مورد به شهادت رساندن برادرش می پرسند می فرمایند « من جز زیبایی چیزی ندیدم» . زیرا هرچه هست از اوست و از خداوند جز زیبایی سر نمی زند.

وی یادآور شد: امام ما هم مظهر این امیدواری است؛ امید و خوشبینی به خدا و این که هر چیزی خدا عطا می کند، زیباست. ایشان در دوره تبعید، پیروزی انقلاب، جنگ، صلح و… به خدا امیدوار بود و در رحمت الهی را گشاده می دید.

وی در ادامه سخنان خود به ذکر روایتی از امام باقر (ع) پرداخت و اظهار کرد: یک راوی که ظاهراً از اهل سنت بوده نقل می کند که به خدمت آن حضرت می رود و می پرسد کدام آیه در قرآن برای شما امید بیشتری می آورد؟ امام باقر (ع) می پرسند در قوم شما کدام آیه این گونه است؟ او پاسخ می دهد آن آیه که می فرماید « قل یاعبادی الذین أسرفوا علی أنفسهم لا تقنطوا من رحمة الله» (ای بندگان من که بر نفس خود اسراف و ظلم کردید و دچار بیراهه و گناه و مشکلات شدید، از رحمت خدا نومید نشوید) . امام باقر (ع) هم می گویند « ما اهل بیت این آیه را نمی گوییم؛ بلکه آن آیه را برای امیدواری مناسب می دانیم که می فرماید « " وَ لَسَوف َ یُعطِیک َ رَبُّک َ فَتَرضی » (ای پیامبر! در قیامت آن قدر به تو عطا می کنیم که راضی شوی) . امام (ع) سپس به آن فرد (راوی) سه مرتبه به آیه اشاره می کنند و می فرمایند « و الله شفاعه»

سیدحسن خمینی ادامه داد: بر اساس این روایت امام (ع) می فرمایند « رسول اللّه صلّی اللّه علیه و آله و سلّم راضی نشود که یکی از امّت وی در دوزخ باشد» . بنابراین ما باید مشکلات این دنیا و آن دنیایتان را به در خانه اهل بیت (ع) ببریم.

وی با بیان این که « چند روز دیگر مناسبت تذکار نام صدیقه طاهره (س) است» یادآور شد: درب خانه زهرا (س) و علی (ع) را فراموش نکنیم، زیرا می توان با توسل به این بزرگواران مشکلات خود، جامعه، نظام و برادران مان را کم کنید. این توسلات باعث می شود تا رجاء و امید در دل ما ایجاد شود تا مشکلات کم شود.

وی در پایان سخنان خود که مقارن با لحظات تحویل سال ۱۳۹۲ بود، ضمن بیان چند دعا، مجددا تأکید کرد: باید در دل خودمان امید را زنده نگه داریم و امید به خداوند بزرگترین سرمایه ای است که می توانیم در دل مان آن را بارور کنیم و ان شاءالله خداوند دل مان را به نور ایمان منور کند.