پايگاه خبري تحليلي «پارس»- عشق و نفرت بریتانیا نسبت به برقراری ارتباط با اتحادیه اروپا موجب دهه ها سردرگمی دولتهای مختلف این کشور شده است. ۲ سال پیش، دیوید کامرون، نخست وزیر این کشور گفت که می خواهد برای یک بار هم که شده، پاسخ روشنی به این سئوال بدهد.

به گزارش پايگاه خبري تحليلي «پارس»، يورنيوز نوشت: برای ماندن و یا خروج از اتحادیه، او و محافظه کاران برگزاری یک همه پرسی در سال ۲۰۱۷ میلادی را پیشنهاد دادند. این استراتژی خطرناکی است، زیرا جنگ محافظه کاران درباره اروپا، باعث شد تا حزب پشت مارگارت تاچر و جان میجر، پیشینیان محافظه کار او را خالی کند.

همچنین فاصله زیادی با خواست وینستون چرچیل، چهره برجسته و تاریخی بریتانیا دارد که صحبت از ایالات متحده اروپا می کرد. این همه پرسی تنها در صورت نخست وزیری مجدد دیوید کامرون برگزار خواهد شد و پس از آن، او درباره شرایط جدید کشورش با اتحادیه اروپا مذاکره می کند.

مخالفان اتحادیه اروپا با بدبینی به این موضع می نگرند و می گویند امکان دارد محافظه کاران به وعده هایشان درباره همه پرسی عمل نکنند. با این وجود در بریتانیا همه توافق دارند که خروج از اتحادیه اروپا اثرات زیادی بروی اقتصاد خواهد گذاشت.

نایجل فاراژ، رهبر حزب یوکیپ از موافقان برگزاری همه پرسی است و تلاش زیادی کرده و خواهد کرد تا این اتفاق روی دهد. او نماینده بریتانیا در پارلمان اروپاست، اما مواضعی مخالف اروپای واحد دارد. آقای فاراژ می گوید که خروج از اتحادیه به سود اقتصاد کشورش است و باعث رشد و شکوفایی بریتانیا می شود، اما اقتصادانان زیادی با او هم نظر نیستند. اکثریت اعضای اتاق بازرگانی بریتانیا ترک اتحادیه اروپا را به ضرر کشورشان می دانند و مخالف آن هستند.

نایجل شین وارد، از گروه «تجارت در اروپای نوین» در این زمینه گفت: «۴۵ درصد صادرات ما به کشورهای عضو اتحادیه اروپاست. خواهان افزایش صادرات خود به چین و هند هستیم، اما اروپا را نمی توان فراموش کرد. اروپا بازار اصلی، ژئوپولتیک و منطقه ای ما است. قوانین اقتصادی می گویند که کشورهای نزدیک، همکاران طبیعی و بالقوه هستند. کسانی که خواهان خروج از اتحادیه اروپا هستند، گزینه عقلانی، منسجم و موثری ارائه نمی کنند.»

«برومتون»، یک کارخانه تولید دوچرخه در غرب لندن است. این کارخانه سالانه ۴۵ هزار دوچرخه تولید می کند. ویلتر بولتر آدام، از مدیران این شرکت درباره ماندن یا خروج از اتحادیه اروپا اظهار داشت: «یکی از مزایای تجارت با اروپا شفافیت است. راحت می توان محصولات را به اروپا فروخت، زیرا مرزی وجود ندارد. همه ما در یک زمین بازی می کنیم. حسم می گوید باید مواردی را بهبود دهیم، مانند کاری که در طی ۳۰ سال گذشته در صنعت دوچرخه انجام دادیم. باید همین روند را با اروپا پیش برد، نه این که بگوییم هیچ کاری با آنها نداریم.»

جیمزفرانی، گزارشگر یورونیوز در لندن گفت: «صحبتهای کارآفرینان را شنیدیم، اما نظر بخش مالی چیست؟ کسانی که خواهان خروج از اتحادیه هستند، می گویند لندن یکی از مراکز مالی جهان خواهند ماند و همچنین از مقررات دست و پا گیر بروکسل رهایی خواهد یافت. آیا بانکدارها و تجار هم همین عقیده را دارند؟»

آلاستیر ماک کیج، بازاریاب، بیان کرد: «مراکز مالی و بانکی آمریکا از بودن ما در اتحادیه اروپا، نه در حوزه پولی یورو خشنود هستند. اگر بریتانیا این مزیت را از دست دهد، آنها به مکانهای دیگر خواهند رفت.»

جیم او نیل، از اقتصادانان پیشین گلدمن ساکس در این زمینه گفت: «شخصا معتقدم، خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا خطرات زیادی خواهد داشت، اما برخلاف حرف خیلی از کارآفرینان و کارشناسان مالی بنظرم ایده خیلی بدی هم نیست. زیرا آینده صادرات ما به کل جهان و کشورهای بزرگ در حال توسعه بستگی دارد، نه اروپا. اتحادیه اروپا اهمیت گذشته را ندارد.»

رای شهروندان بریتانیا در انتخابات پیش رو تا حدودی مشخص خواهد کرد که خواهان ماندن در قطار اتحادیه اروپا هستند یا این که می خواهند در ایستگاه ۲۰۱۷ از آن پیاده شوند.