پايگاه خبري تحليلي «پارس»- سيدمحمد اسلامي- تحولات در يمن کند پيش مي روند. حوثي ها در نبود ساختار سياسي مدون در اين کشور، متکي به توان نظامي شان هستند. 

ساکنان جنوبي اين کشور با تمايلات سابقا مارکسيستي، راه جدايي و استقلال طلبي را پيش گرفته اند. 

ملي گراها و ناصري ها هم ساز خودشان را مي زنند. 

به نظر مي رسد گروه هاي يمني همگي به دنبال هزينه کردن از امنيت عمومي کشورشان، براي دستيابي به توفيق سياسي هستند.

در اين ميان آن چه بيش از هر موضوع ديگري بايد مهم باشد، حفظ اتحاد يمن است. تبديل شدن يمن به 2 يا 3 کشور کوچک، به ترويج تفرقه و دشمني هاي فرقه اي در اين سرزمين کمک مي کند. هرچند منافع برخي از حکومت‌هاي وابسته منطقه، در تجزيه يمن نهفته است. 

معروف است که عبدالعزيز بن عبدالرحمن، معروف به ابن سعود و موسس پادشاهي سعودي در سرزمين عربستان، قبل از مرگ خود وصيت کرد که فرزندانش اجازه متحد شدن يمني ها را ندهند. 

طرح فدرالي شدن يمن اگرچه مقدمه همين هدف بود و حوثي ها دقيقا به همين خاطر در برابر آن ايستاده اند، اما نبايد از نظر دور داشت که تنها راه تجزيه يمن طرح فدرالي شدن نيست. اختلاف هاي کنوني هم دقيقا در مسيري است که سعودي مي پسندد.

استقلال عربستان مرگ یمن حفظ سعودی پادشاهی حوثی فرزندانش موسس