من برای کودکانِ غزه نوشتم یکی آمد و گفت تقصیر حماس است... 

برای کودکان سوری نوشتم همو آمد و گفت مقصر ایران است...

برای کودکان عراق نوشتم ، آمد و گفت تقصیر مالکی ست...

برای کودکانِ نیجریه نوشتم، پوزخندی زد و گفت تقصیرِ اسلام است...

خوب میدانم... کودکان گناهی ندارند. قاتلینشان خود بهانه خواهند یافت. تویی که آنقدر دل رحمی که برای ریزش موهای سگت گریه می کنی، تویی که برای اسهال گربه ات دامپزشک به خانه می آوری و دیدن اجسادِ کودکان غزه برای پوستت مضر است. لطفا دم از انسانیت نزن و اشعار سهراب و شاملو را قرقره نکن. میدانم که جای نیش پشه هم بر پوست فرزند برای مادر و پدر دردناک است چه رسد به ریزه های استخوانش را جمع کردن.

من نیز چون تو کاری از دستم بر نمی آید. اما این آزمونیست برای محک زدن قلبت که تا چه حد سخت شده است دوستِ روشنفکرِ من.