رونمایی از بخش دیگری از دیپلماسی دلاورانه؟

آیا در حال رونمایی دوباره از بخش دیگری از دیپلماسی دلاورانه  هستیم؟

وزیر امور خارجه کشورمان بعد از پایان دوازدهمین روز از مذاکرات وین 6‌ یکشنبه شب، پس از دیدار و گفت‌و‌گو با همتایان آمریکایی و اروپایی خود در هتل کوبورگ در گفت و گو با خبرنگاران جمله ای به این مضمون گفت:

اگر طرفین به جای تعیین خطوط قرمز باهم تلاش کنند به نتیجه می رسیم

گمان می کنم بعد از شنیدن این عبارت سوالی که ناخودآگاه به ذهن هر ایرانی خطور می کند اینست که در این جمله منظور از طرفین کیست؟

ظاهرا طرفین افراد موثری در مذاکرات هستند که لازمست با هم برای رسیدن به توافق تلاش کنند و حرف از خط قرمز ها نزنند.

اگر منظور تیم ایرانی و تیم آمریکایی مذاکرات است یعنی خود آقای ظریف و کری باید از فعل تلاش کنیم به جای تلاش کنند که ضمیر غائب دارد استفاده شود یعنی باید آقای ظریف بگوید:  

اگر طرفین به جای تعیین خطوط قرمز باهم تلاش کنیم به نتیجه می رسیم ولی جمله اینگونه نیست و دارد با طرفینی که باید تلاش کنند حرف می زند.

ظاهرا در این جمله آقای ظریف در میانه ایستاده و دارد به دو طرف که در مذاکرات بر خطوط قرمز تاکید می کنند نصیحت می کند.

احتمالا می توانند این دو طرف یکی رهبری و سخنرانی چند روز پیش شان در مورد 190 هزار سو باشد یکی هم کری و پاسخی که هم زمان با  مذاکرات به ایران داد و گفت همین نوزده هزارتای کنونی هم زیادتان است.

بعد از سخنان تحقیر آمیز کری در رابطه با نیاز آینده کشورمان، به جای پاسخ جدی دادن ظاهرا نماینده ملت ایران و رزمنده ای که برای جنگ بر سر منافع کشورش در مذاکرات حاضر شده  بعنوان یک داور وسط ایستاده و همه را نصیحت می کند.

کماکان متوجه نمی شویم اینگونه نمایندگی کردن از منافع کشور در مذاکرات دقیقا مثل اعلام خالی بودن خزانه یک روز قبل از مذاکرات، یا مثل تعریف کردن از سیستم نظامی آمریکا در نابود کردن سیستم دفاعی کشورمان بخشی از دیپلماسی قهرمانانه  با دیپلماسی دلاورانه  در مذاکرات است یانه، ولی صرفا آنچه متوجه می شوم اینست که ما اولیات دیپلماسی و بدیهیاتی که دو نفر در یک معامله ملکی هم رعایت می کنند را بلد نیستیم.