آسیب شناسی اکبر هاشمی رفسنجانی

انسان را قبل از کردار از گفتار ایشان که پژواکی است صادق از پندارشان، می توان کاوید.

بر همین مبنا آن بخش از اظهارات «اکبر هاشمی رفسنجانی» در فیلم انتخاباتی سال 84 را که در چرائی حضورش در رقابت های ریاست جمهوری گفت: چشم های «مردم من» مهربان و دلهایشان سرشار از یقین است. (http://bit.ly/1q5fDDC) می تواند فکتی قابل استناد برای ورود به لایه های نچندان پنهان از شخصیت این سیاستمدار پرسابقه را در اختیار قرار دهد.

این بخش از اظهارات هاشمی تداعی گر «شخصیت ایگومانیائی» مشابه در ادبیات رضا پهلوی است که چند سال پیش در مقام بازمانده و مدعی سلطنت پهلوی ها از کلمه «ملت من» استفاده کرد و شخصاً و در واکنش به ایشان نوشتم:

چقدر مهوع است وقتی آن شازده باقی مانده از نسل منقرض پهلوی ها، در افاضاتش از لفظ «ملت من» استفاده می کند ... وه که چقدر سخت است تحمل آنکه شاهد باشیم يکی از عقب افتاده ترين گونه های منقرض شده سلطنت، سند بنچاق مالکيت بر من و امثال من و ملتی را بنام خود جعل و مصادره می کند!

http://bit.ly/1kKIUNt

بقول مرحوم امام:
این ما و منی جمله ز عقل است و عقال است/ در خلوت مستان نه منی هست و نه مائی