تحلیلی متفاوت از تحولات این روزهای همسایه غربی ایران

پایگاه خبری تحلیلی «پارس»-‏ سید حسین مرکبی- ماجرای این روزهای عراق از این قرار است:
انتخابات در سوریه با مشارکت قابل توجه برگزار می‌شود. این یعنی شکست پروژه‌ی جنگ‌افروزی علیه سوریه. حال همه‌ی کشورهایی که به سوریه نیرو فرستاده‌اند دو راه دارند:

- فرا خواندن تروریست‌های آن‌چنانی به کشورهایشان.
- تصفیه‌ی آن‌ها.
هویت نیروهای داعش تا پیش از این مخفی بوده است. در برهه‌ی اخیر تکفیری‌ها به دستور اربابانشان هویت خود را عیان می‌کنند.

کابینه‌های گذشته‌ی عراق مشارکتی بود اما اعضای دولت جدید نوری مالکی فقط از حزب پیروز هستند. تکفیری‌ها به استاندار نینوا رشوه می‌دهند و در حقیقت این استان را از او می‌خرند. ورود تکفیری‌ها به این استان بدون درگیری بوده است. با ورود به این استان کشور را نا امن نشان می‌دهند و به دولت برای سهم‌خواهی فشار می‌آورند. اما جالب است بدانید حملات قبلی آن‌ها به سامرا و... ناکام بوده است. تعداد تکفیریان حدودا یک دهم(۱/۱۰) ارتش عراق است. به همین خاطر است که آیت الله سیستانی حکم جهاد [عيني] یا بسیج مردمی یا... نمی‌دهند بلکه بر حمایت علما از ارتش تأکید می‌کنند [وصرفا به جهاد كفايي بسنده مي كنند].

رسانه‌های بین المللی بسیار روی تسخیر (خرید) استان نینوا مانور دادند. اما واقعیت این است که خرید این استان حتی سرریز شدن نیروهای ناکام در سوریه به عراق نیست. بلکه تنها ایجاد مقدمات محاصره‌ی تکفیریان بی‌عقل و تصفیه‌ی نهایی شان است.

نقشه‌ی غرب ابتدا این بود که تکفیریان را سراغ خط مقاومت بفرستد تا آن‌ها خط مقاومت را نابود کنند و سال‌ها منطقه را به مرکزیت سوریه به آشوب بکشند و بستر گسترش اسرائیل را فراهم سازند. اما نقشه‌ی اولیه شکست خورد. نقشه‌ی امروز این است که تکفیریان توسط ارتش‌های منطقه تصفیه شوند تا به کشورهایشان باز نگردند.