دوربرگردان های اصلاح‌طلبان

پايگاه خبري تحليلي «پارس»- محسن صابر- رصد، برنامه اصلاح‌طلبان برای انتخابات آتی مجلس شورای اسلامی و خبرگان رهبری آغاز شده است. این برنامه­ها با محوریت احزاب اصلاح‌طلب در نشست­ها و محافل دوستانه با بحث­های جدی درباره فضای سیاسی و اجتماعی کشور در تهران و سایر استان­ها در جریان است. اصلاح‌طلبان که از همان ابتدای پیروزی دولت اعتدال، خود را صاحب خانه و برحق می­دانستند، به هیچ قیمت راضی به از دست دادن اجماعی که با مشقت فراوان به آن رسیده­اند، نمی­باشند. پر واضح است که شرط موفقیت‌ این گروه سیاسی در همراهی با دولت است و طرح عبور از اعتدال که در میان بخشی از تندروهای این جریان مطرح شد، ریسک بزرگی است که با بدنه ضعیف اجتماعی آن­ها عاقبت و سرانجامی نخواهد داشت. لذا برای ماندن در قدرت چند اولویت در اتاق فکرهای این طیف فکری مطرح می­شود.

۱- اتخاذ استراتژی واحد با جریان اعتدال
شاه بیت و استراتژی گروه­های اصلاح طلب، حرکت واحد برای حضور در دو انتخابات پیش­رو است. این طیف سیاسی پس از هشت سال دوری از حاکمیت، درس­های فراوانی آموخته است. لذا دیگر هیچ خبری از آن شلوغ کاری­ها و حاشیه سازی­ها در میان این طیف دیده نمی­شود و ترجیح می­دهند به صورت آرام با اتخاذ یک استراتژی واحد سیاست­های خود را به پیش برند. این شرایط برای احزاب نزدیک به جریان دولت نیز یکسان است. چرا که آرای شکننده دکتر روحانی در انتخابات، راهی جز همراهی دولت با اصلاح طلبان باقی نگذاشته است. لذا در بسیاری از جلسات محفلی و جریانی طیف سیاسی(دوم خرداد)، شرط موفقیت جریان دولت و اصلاح‌طلبان را در گروی حرکت و استراژی واحد جست وجو می‌کنند.

۲- حفظ ارتباط با اقشار مردم
یکی از اهداف جریان اصلاح‌طلب، رسیدن به یک لیست مشترک سیاسی با جریان دولتی‌ها است. لذا بیشتر مباحث و موضوعاتی که پیرامون انتخابات آتی مطرح می­شود، حفظ بدنه نخبگانی و افزایش ارتباط با سایر اقشار حامی به عنوان یکی دیگر از استراتژی­های این جریان محسوب می­شود. اصلاح طلبان به درستی می‌دانند که یکی از پیش شرط­های حفظ بدنه اجتماعی­شان، موفقیت دولت تدبیر و امید است. بر این اساس باید از ظرفیت عظیم مردم برای توفیق برنامه ­های دولت و جریان متبوع خود استفاده کنند، چرا که تجربه فاصله گرفتن دولت از مردم را در اواخر دوره اصلاحات تجربه کرده­اند و یکی از دلایل شکست خود در سال ۸۴ را فاصله گرفتن از مردم می­دانند. به هر شکل ارتباط‌گیری مستمر و مداوم با مردم، هدایت به سوی پارادایم­های مد نظر و آماده سازی فضای سیاسی و روانی جامعه برای حمایت از اصلاح طلبان از دیگر سیاست های این طیف سیاسی می‌باشد.

۳- فعال کردن احزاب سیاسی در حاشیه
یکی دیگر از تاکتیک­های جریان مذکور، برگزاری جلسات مستمر برای فعال کرددن احزابی است که چند سالی از آن ها هیچ خبری منتشر نشده است و با برگزاری چندین نشست و همراهی مجموعه وزارت کشور، فعالیت­های سیاسی برخی از احزاب دوم خردادی از سر گرفته شده است.

عمده فعالیت این گروه‌ها تلاش برای بازسازی درونی و تشکیلاتی و ارتباط گیری شبکه­ای بین نخبگان اصلاح‌طلب در جامعه می­باشد. چرا که در سال­های گذشته بسیاری از احزاب اصلاح‌طلب فعالیت­های خود را به حالت نیمه تعطیل درآورده و فعالیت چندانی نداشتند و پس از انتخابات ریاست جمهوری به دنبال سر و سامان دادن و از سرگیری فعالیت های سیاسی می‌باشند. به هر شکل، برخی از ناظران سیاسی معتقدند، موفقیت دولت روحانی موفقیت اصلاح‌طلبان است و از طرفی نقش اصلاح‌طلبان را در موفقیت دولت مهم می­دانند. لذا آن چه در اتاق فکر این دو جریان می­گذرد نشان از یک استراتژی مشترک در حوزه­های مختلف برای کسب پیروزی­های آتی دارد.

۴- حمایت از بازگشت نشریات توفیقی
یکی از اولویت های جریان دوم خرداد استفاده از ظرفیت رسانه‌ای از قبیل نشریات و ویژه‌نامه‌ها و فضای شبکه‌های اجتماعی می‌باشد. چنان که این موضوع یکی از اولویت های دولتمردان نیز می‌باشد و بسیاری از آن ها نیز حضور فزاینده‌ای در شبکه های اجتماعی دارند. بر همین اساس، تعدادی از نشریات توقیف شده وابسته به این گروهک‌ها بدون سروصدا و با هماهنگی مراجع دولتی مجوز انتشار مجدد گرفته‌اند و در فضای سیاسی کشور به دنبال جریان سازی می‌باشند. در مجموع با آنچه مرور شد، استراتژی این طیف سیاسی برای اداره جامعه، جنبه نخبگانی دارد و در برنامه‌ریزی‌های خود نیازهای اقتصادی و اجتماعی جامعه در اولویت های بعدی قرار می‌گیرد.