به گزارش پارس به نقل از تهران امروز، روابط اعتدال گرایان و اصلاح طلبان طی روزهای اخیر شرایطی را تجربه می کند که چندان مطلوب حامیان این دو جریان نیست. در حالی که رهبران این دو جریان تلاش دارند ائتلاف نانوشته « اعتدال-اصلاحات» را زنده نگه دارند، اما در عمل این ائتلاف در حال گسسته شدن است که آن را می توان در موضع گیری های چهره های اصلاح طلب خارج از دولت فهمید.


انتقاد سیاسی در لوای اقتصاد

محمدهاشمی عضو حزب کارگزاران روز گذشته نسبت به سیاست های اقتصادی دولت، به یکی از نقاط اشتراک اصلاح طلبان و اعتدالگرایان انتقاد کرد. او با اشاره به اظهارات اخیر معاون اول رئیس جمهور درباره وضعیت اقتصادی کشور گفت: براساس نظر کارشناسی، با افزایش قیمت حامل های انرژی تورم تا چهل درصد می رسد و دولت هیچ توجیهی ندارد. رئیس دفتر آیت الله هاشمی رفسنجانی در ادامه افزود: نظرم این بود که دولت باید سال ۹۳ را سال ثبات قیمت ها اعلام کرده و هیچ قیمتی را تغییر ندهد بلکه کاهش هم بدهد تا بتواند مشکلات اقتصادی را مهار کند، اگر نه، با این کار نمی تواند مشکلات اقتصادی را مهار کند. وی همچنین تصریح کرد: احتمالا تحلیل آقای جهانگیری از وضعیت اقتصادی واقع بینانه نیست، دو حرکتی که توسط دولت انجام شده باعث افزایش قیمت ها وتورم بالای چهل درصد می شود. چرا دولت باعث گرانی می شود، هیچ توجیهی از دولت قابل قبول نیست. هاشمی رفسنجانی درباره توزیع سبد کالا و تأثیر این کار در بهبود وضع معیشتی مردم نیز تاکید کرد: بالاخره اگر عده ای که استحقاقش را دارند این سبد را دریافت کنند، مقداری کمک به معیشت اقشار آسیب پذیر است ولی روش اجرا و دامنه اجرا، خیلی مناسب شرایط اقتصادی کشور نیست، راه های بهتری وجود دارد و این نوع مسائل از نظر بنده خیلی توجیه ندارد.


استارت جدایی اصلاح طلبان از دولت با کارگزاران

انتقاد هاشمی از سیاست های اقتصادی دولت در حالی است که بارها کارگزاران نسبت به این موضوع انتقاد داشتند. چندماه قبل نیز حسین مرعشی سخنگوی حزب کارگزاران در مصاحبه ای که با مجله اصلاح طلب آسمان داشت نسبت به تیم اقتصادی دولت به شدت انتقاد کرده بود.

او گفته بود: جای یک اقتصاددان برجسته در تیم اقتصادی دولت خالی است. در واقع از این جهت به رغم احترامی که برای سه بزرگوار (نوبخت سازمان برنامه و بودجه، طیب نیا وزیر اقتصاد و احتمالا سیف به عنوان رئیس کل بانک مرکزی) قائل هستم اما در تیم اقتصادی دو مسئله از نظر من مهم است؛ یکی اینکه این تیم فاقد یک عنصر برجسته از اقتصاددانان کشور است. دوم اینکه این ستاد نسبت به برنامه اجرایی دولت و به تناسب آن قوی نیست. ستاد اقتصادی دولت تناسبش با بدنه ضعیف است. به نظر می رسد انتقاد اخیر هاشمی نیز ادامه این دست انتقاداتی است که پیش تر کارگزاران به سیاست های اقتصادی دولت داشته اند. این انتقادات باعث شده تا عده ای از ناظران سیاسی از روند رو به افزایش انتقادات اصلاح طلبان به دولت خبر دهند. با این همه یکی از فعالان اصلاح طلب دیروز به خبرگزاری دولتی ایرنا می گوید: استراتژی اصلاحات حمایت از دولت یازدهم است. مصطفی درایتی در عین حال خاطرنشان کرد که معنای این حمایت عدم انتقاد از عملکرد دولت نیست. درایتی در حالی از حمایت اصلاح طلبان از دولت سخن می گوید که چندی قبل احمدپورنجاتی به عنوان یکی از چهره های اصلاح طلب به تندی علیه روحانی حمله کرد. او گفته بود « روحانی از هیچ پایگاه اجتماعی و بدنه سیاسی اختصاصی برخوردار نبود. »


عبور اصلاح طلبان از روحانی

هر چند قاعدتا کارگزاران جزو اصلاح طلبان میانه رو دسته بندی می شود اما باید گفت چنانچه مطالبات این طیف از اصلاح طلبان از سوی دولت محقق نشود و روزبه روز بر انتقادات آنها از دولت افزوده شود، نباید انتظار داشت اصلاح طلبان نسبت به ضعف های دولت ساکت باشند. چرا که اصلاح طلبان همواره برای توجیه حمایت شان از روحانی تاکید داشتند عمده اشتراکات آنان و دولت « تدبیر و امید» سیاست خارجی و اقتصاد بود.

حال اینکه اقتصاد هم محور افتراق این دو جریان شده است. با توجه به این نکته به نظر می رسد تلاش برخی رهبران محافظه کار جریان اصلاحات که معتقدند باید تحت هر شرایطی ائتلاف جریان اعتدال-اصلاحات باقی بماند، بی نتیجه خواهد بود. در عین حال هر چه به موعد انتخابات مجلس دهم نزدیک تر می شویم، جدایی اصلاح طلبان از دولت افزوده تر خواهد شد تا جایی که بحث آنچه که « عبور اصلاح طلبان از روحانی» خوانده می شود، محقق می شود.