نگوییم «همه چیز تحریم است»
عزیمت دولت از شعار «همه چیز تحریم است» حرکت درستی است که می تواند وزن روانی تحریم ها را در مذاکرات هسته ای کاهش دهد و انتظارات افکار عمومی برای بهبود وضعیت اقتصادی خود را به سطحی معقول و منطقی برساند.
به گزارش پارس به نقل از تسنیم، یکی از انتقادهایی که برخی به دولت روحانی وارد کرده اند این است که دولت یازدهم حساب زیادی روی دیپلماسی و لغو تحریم ها باز کرده و راه حل اصلی مشکلات را رسیدن به توافق با غرب و حل موضوع هسته ای می داند. این رویکرد از دو جهت صحیح به نظر نمی رسد. نخست آن که این ذهنیت در جامعه ایجاد می شود که اکنون پس از حصول به توافق ۶ ماهه هرطور شده باید مذاکرات را نهایی کرد و هرچه زودتر و با هر هزینه ای قضیه هسته ای را حل و فصل نمود.
جا افتادن این طرز تفکر، می تواند باعث تضعیف خواست ملی برای پیشبرد فعالیت های هسته ای شود. نکته دوم آن که طرف غربی با پی بردن به اهمیت حل و فصل موضوع هسته ای از نظر ایران و جایگاه مهم آن در برنامه ریزی های اقتصادی سختی بیشتری در مذاکرات از خود نشان می دهد و از انعطاف پذیری و دادن امتیاز به ایران خودداری می کند.
شاید با توجه به همین حقیقت باشد که رئیس جمهور در مصاحبه تلویزیونی سه شنبه گذشته با اصلاح رویکرد خود تاکید کرد همه مشکلات اقتصادی ایران ناشی از تحریم ها نیست. شاید بتوان این سخن را بدین گونه تحلیل کرد که اکنون با توجه به لغو موقت برخی تحریم ها و حرکت در این جهت، دولتمردان می خواهند انتظارات مردم را نسبت به بهبود وضعیت اقتصادی خود کاهش دهند تا با فشار انتظاری از سوی افکار عمومی مواجه نشوند و احیانا مردم در صورت ادامه مشکلات دچار سرخوردگی نشوند.
اما به هر حال عزیمت دولت از شعار « همه چیز تحریم است» که بازتاب گسترده ای نیز در سطح رسانه های غربی داشته حرکت درستی است از آن جهت که می تواند وزن روانی تحریم ها را در مذاکرات هسته ای کاهش دهد و توافقی متضمن حقوق حداکثری در بحث هسته ای را برای ایران به ارمغان بیاورد.
ارسال نظر