حس شیرینی که یک ماکارانی برای آزاده نامداری آفرید

میدونین من آدم احساساتی هستم،تو زندگیم احساسهای خوب و بد زیادیو تجربه کردم اما باور کنین این یکی یه چیز معرکه ی عجیب وغریبه،یه حس متفاوت باهمه ی چیزایی که تا حالا از قلبم رد شده،این که ظهر باشه،بیرون مه باشه،پاییز باشه،سجاد تو راه اومدن به خونه باشه وگندم (اصلا اصل مطلب اینه) گندم بخاطر یه ماکارونی یه جوری ببوسدت که تو بغض کنی،اینکه دخترت یاد‌گرفته بگه مرسی دوست دارم،نمیدونم شاید براتون بی معنی باشه اما من اینجا مینویسم امروز دوم آبان بایه ماکارونی ساده من تاخودخود آسمون رفتم.
خدایا شکرت که میفهمم این حالو.
گندم مرسی که گفتی دوست دارم